10 Ιουνίου, 2019

Και κάπως έτσι, άλλο ένα σούρουπο με βρήκε ξεχασμένο πάνω από τη φωτογραφία σου. Να την ψηλαφίζω, να της μιλώ και τελικά να ξημερώνομαι μαζί...

Πονάω όσο πονούσα και εχθές, όμως σήμερα άνοιξα τις γρίλιες για να μπει λίγο φως. Το ασπρόμαυρο δωμάτιο πήρε πάλι χρώμα, μου θύμισε στιγμές που...

  Μια αγκαλιά να κουρνιάσω μέσα της και να της πω όλα μου τα παράπονα ζητώ. Να μείνω εκεί μέχρι που να αδειάσω όλη μου...

  Αφήνεις να περνάνε..  Οι ώρες, οι μέρες..  Αφήνεις να περνάνε έτσι. Δίχως χρώμα, χωρίς φωνή, χωρίς ανάσα.   Μα να ξέρεις..  Κάθε ώρα που...