Μα τελικά δεν πρόλαβες

Κάπου εκεί καταμεσής, στου δρόμου σου τη ρότα, 
το μονοπάτι σου άρχισε
να γίνεται στενό.
 
Το έδαφος αγρίευε, γεμάτο πέτρες κοφτερές, 
αγκάθια και ραγισματιές.
 
Μα “θα προλάβω” έλεγες
κι όλο χαμογελούσες.
 
Κι αν το λιοπύρι σ’ έκαιγε
κι αν σ’ έγδερνε η παγωνιά, 
εσύ εκεί, στο πείσμα σου! 
Έλεγες “θα προλάβω.” 
 
Κάποτε οι σόλες σκίστηκαν.
Κάποτε δίψασες πολύ 
και πείνασες το ίδιο.
 
Μα τίποτα δεν έβρισκες 
για να σε ξεγελάσεις..
 
Είχες όμως το όνειρο, 
είχες τον ήλιο οδηγό 
και το φεγγάρι φίλο.
 
Και “θα προλάβω”, 
όλο επέμενες να λες..
 
Βγήκαν ληστές στο διάβα σου. 
Και κλέψαν λίγο απ’ τ’ όνειρο.
 
Κι απ’ το φεγγάρι πήραν φως
κι αχτίδες απ’ τον ήλιο.
 
Κάτι ρημάχτηκε θαρρείς, 
κάτι βαριά ελαβώθη.. 
 
Μα εσύ μπροστά σου κοίταγες, 
το δρόμο σου μη χάσεις.
Και “θα προλάβω” έλεγες! 
 
Μα ο χρόνος ο αδιάλλακτος
πιο γρήγορα τραβούσε. 
 
Κι εσύ ξοπίσω του έτρεχες.. 
 
Τα πόδια σου ματώνανε, 
οι αντοχές στερεύαν, 
ασχήμαινε το δέρμα σου.. 
 
Μα εσύ εκεί, προχώραγες.. 
Κι έλεγες “θα προλάβω.” 
 
Φορές πολλές σε κλέψανε
κι άλλες τα ‘δωσες όλα.
 
Σε πρόδωσαν, σε χτύπησαν, 
μα εσύ εξανασηκώθεις! 
 
Και με το κόκκινο αίμα σου
λέρωσες το φεγγάρι. 
 
Και με το δάκρυ τ’ αλμυρό 
έσβησες και τον ήλιο. 
 
Κι αν λαβωμένη ήσουνα 
και αν αιμορραγούσες, 
πως “θα προλάβω” έλεγες! 
 
Όμως ο χρόνος τέλειωσε.. 
Όμως σε βρήκε η νύχτα.. 
 
Κι ήρθανε λύκοι άγριοι 
κι ορμήσαν και ξεσκίσανε 
ό,τι είχε απομείνει!
 
Τώρα ξέρεις, δεν πρόλαβες! 
Τώρα δεν περιμένεις.. 
 
Ούτε τον ήλιο καρτερείς, 
ούτε και το φεγγάρι.. 
 
Τώρα εκεί στα σκοτεινά, 
μισότρελη και μοναχή, 
ψυχορραγεί η ελπίδα.. 
 
 

About Κατερίνα Πανταλέων

Ποιά είμαι; Νομίζω πως μέχρι την ύστατη πνοή θα ψάχνω να το βρω.. Ως γέννημα - θρέμμα της πιο ερωτικής πόλης, είμαι φανατική οπαδός και υποστηρίκτρια της αγάπης και του έρωτα.. Γράφω για όλα αυτά που βλέπω, ακούω και ζω, για όλα όσα ονειρευομαι, για όλα εκείνα που δε θα ζήσω ποτέ.. Γράφω γιατί έτσι ανασαίνω περισσότερο οξυγόνο, γιατί έτσι ξορκίζω καθετί που με πονάει, γιατί απλώς δε γίνεται να μη γράφω.. Ποιά είμαι; Ίσως και να 'μαι τελικά μία πριγκίπισσα, που κατά λάθος ξέφυγε από κάποιο παραμύθι κι όλο ψάχνει το δρόμο να γυρίσει πίσω σε αυτό..

Μπορεί επίσης να σας αρέσει