Δεν επιλέγουμε ποιον θα αγαπήσουμε. Ο έρωτας δεν υπακούει σε καμία βούληση παρά μόνο στη δική του. Δεν υποκύπτει σε επιταγές, σε δισταγμούς και σε υποχρεώσεις. Υπάρχει επειδή έτσι θέλει, επειδή έτσι προστάζει. Εμφανίζεται από το πουθενά και κυριεύει τη ζωή σου, σε καθορίζει, σε αλλάζει, σε διαμορφώνει. Φανερώνει τις πιο τρωτές πτυχές σου, τα ελαττώματα και τις αδυναμίες σου. Και βυθισμένος όπως είσαι στην άβυσσο του, αναρωτιέσαι αν είσαι άξιος να αγαπηθείς από το αντικείμενο του πόθου σου. Αναρωτιέσαι αν είσαι αρκετά δυνατός να ξεπεράσεις όλα τα εμπόδια που σας χωρίζουν και να πέσεις επιτέλους στην αγκαλιά της. Ο έρωτας είναι το οξυγόνο. Το ίδιο οξυγόνο αναζωπυρώνει μια φωτιά ενώ σκουριάζει το σίδερο. Διαφορετικά υλικά αντιδρούν αλλιώτικα στο ίδιο ερέθισμα. Είσαι μια φλόγα ή ένα σκουριασμένο σίδερο; Ο έρωτας μου θα σε κάψει ή θα φυσήξει μέσα σου, αναγεννώντας σε;
Τι αισθάνεσαι για μένα; Αυτό το ερώτημα ταλανίζει κάθε ερωτευμένο νου, κάθε μυαλό που κατακαίγεται κυριευμένο από αυτό το άδολο συναίσθημα. Γνωρίζεις τι νιώθεις, τι είναι αυτό που ξυπνάει μέσα στα σωθικά σου κι ας αρνείσαι πεισματικά να το προφέρεις. Ξορκίζεις το όνομα του, λες κι αν αρνηθείς την ταυτότητά του ,αυτό θα σε εγκαταλείψει. Γελασμένος είσαι. Δεν εξατμίζεται με τέτοιαν ευκολίαν ο έρως. Το οινόπνευμα ίσως, ο έρωτας όμως όχι! Αποδέξου τα αισθήματα σου και μη τα πνίγεις, μιας και μια μέρα θα σε εκδικηθούν. Καταπίεσε τα και αυτά τα άνθη που φυτρώνουν μέσα σου γεμίζοντας σε χάδια θα μετατραπούν σε αγκάθια τρομερά και θα σε ξεσκίσουν. Κανένα φάρμακο δεν θα σε απαλλάξει από το μαρτύριο σου. Δεν υπάρχει γιατρικό για τον έρωτα, ο θάνατος είναι βέβαιος.
Ζήσε πριν να είναι αργά. Αγάπησε δυνατά πριν οι μέρες σου στερέψουν, πριν περάσουν τα χρόνια και ρυτίδες χαρακώσουν το πρόσωπο σου. Γέμισε την ψυχή σου σημάδια έρωτα, αυτά θα είναι η υπενθύμιση πως έζησες, πως ριψοκινδύνευσες, πως κάηκες απ’ τα αισθήματα σου. Γίνε φωτιά και κάψε ότι σε πνίγει, ότι σε πληγώνει, ότι προσπαθεί να σε «σβήσει». Ζέστανε με την θέρμη σου όσους αγαπάς. Γίνε ένα με τον έρωτα σου, ενώστε τις φωτιές σας και δημιουργήστε πυρκαγιές που δεν θα καίνε δάση μα τον πόνο. Κάψτε τους πόνους σας, τις λύπες σας, τα προβλήματα σας και ξεκινήστε να ζείτε. Με τη φωτιά να μοιάζετε, αυτή είναι ξεκάθαρη. Θα σας κάψει, το δηλώνει εξαρχής. Το νερό να φοβάστε! Προσφέρει απλόχερα τη δροσιά του μα ελλοχεύουν κίνδυνοι στα βάθη του. Κι αν νιώθετε τη φλόγα σας να σβήνει, ερωτευθείτε. Ο έρωτας είναι η απάντηση, σε κάθε ερώτηση που δε διατυπώθηκε ποτέ.
Φιλίνα Ιγνατιάδου
