Μην ονομάζετε μια καλά καμουφλαρισμένη δειλία, φόβο
Πάμε να μιλήσουμε για μια κατηγορία άντρα, που κατ’ εμέ ίσως είναι η χειρότερη που κυκλοφορεί στις μέρες μας. Αν την έχεις πατήσει έστω και μια φορά στη ζωή σου, θα με καταλάβεις απόλυτα. Όχι δε θα σας πω για τον άπιστο, ούτε για τον ψεύτη, αλλά για το δειλό. Μια κατηγορία από μόνοι τους. Είναι αυτοί που για να μη χαλάσουν την καθημερινότητα ή όπως αλλιώς ονομάζω εγώ τη ζαχαρένια τους, είναι ικανοί να πατήσουν επί πτωμάτων και συναισθημάτων.
Είναι υπεράνω υποψίας αρχικά, οπότε δύσκολα θα τον καταλάβεις με την πρώτη επαφή. Συνήθως είναι ένας άνθρωπος δυναμικός με μια επαγγελματική επιφάνεια, αλλά όπως αποδεικνύεται τρομερά ανασφαλής. Είναι ο ίδιος που μπορεί να εξαφανιστεί στην πρώτη δυσκολία και αντί να κοιτάξει το πρόβλημα κατάματα, θα προσπαθήσει να το κρύψει κάτω από το χαλί. Αυτός που ακόμα κι αν μια σχέση έχει οριστικά πεθάνει μέσα του, αρνείται να την αφήσει πίσω του και να προχωρήσει, απλά και μόνο για να μην ξεβολευτεί.
Ένας δειλός ήσουν λοιπόν κι εσύ! Εγώ που γνώρισα έναν άνθρωπο δυναμικό, που με το μυαλό και το έξυπνο χιούμορ του κατάφερνε να με κερδίζει κάθε λεπτό. Το ενδιαφέρον του και η κτητικότητα του ήταν κάτι πρωτόγνωρο για μένα. Ήρθε η στιγμή που άφησες το φόβο σου να γίνει κυρίαρχος και τότε εξαφανίστηκες, αφήνοντας εμένα μετέωρη να ψάχνω που έφταιξα. Τι λάθος έκανα και σ’ έδιωξα από κοντά μου. Κι ύστερα; Μόλις κατάλαβες πως ήρθε η ώρα να προχωρήσω τη ζωή μου παρακάτω, εμφανίστηκες και πάλι από το πουθενά. Γεμίζοντας με, με λόγια αγάπης. Καταφέρνοντας με τις πράξεις και τα λόγια σου να κάμψεις την όποια αντίστασή μου. Γιατί σε άφηνα να το κάνεις; Ποτέ δεν μπόρεσα να δώσω στον εαυτό μου μια απάντηση.
Κράτησε καιρό αυτό το πήγαινε-έλα. Με σένα να πηγαινοέρχεσαι χωρίς σαφείς εξηγήσεις και τη δική μου θλίψη να συσσωρεύεται μέχρι που έγινε πολύ και τότε κατάλαβα πως είχε φτάσει η ώρα να δοθεί ένα τέλος. Κατάλαβα πως τελικά αυτός που αγαπούσες περισσότερο ήταν ο εαυτούλης σου απ’ ότι αγαπούσες εμένα. Δεν τολμούσες να ζήσεις αυτό που απλόχερα ήθελα να σου χαρίσω, σε τρόμαζε. Τρόμαξες μπροστά στα συναισθήματα μου που ποτέ δεν σου έκρυψα και πώς θα μπορούσα να το κάνω άλλωστε; Ή μήπως δείλιασες μπροστά στα δικά σου; Ό,τι κι αν ήταν, δεν είχε πλέον καμία σημασία.
Αφού εσύ δεν είχες τη δύναμη να μου πεις να φύγω, αλλά προτίμησες να παίξεις με τα συναισθήματά μου και να με φτάσεις στα όρια μου, βάζω εγώ το πολυπόθητο «τέλος» για σένα. Δε θα μπω στη διαδικασία πια να ψάξω απαντήσεις στους λόγους που σε οδήγησαν να μου συμπεριφέρεσαι με αυτό τον τρόπο. Δεν είσαι απλά ένας πολύπλοκος άνθρωπος, όπως προσπαθούσα να πείσω τον εαυτό μου για να σε δικαιολογήσω. Ένας δειλός είσαι. Ένας δειλός που ενώ είχε τον τρόπο να ξυπνήσει τον έρωτα μιας γυναίκας, αποδείχθηκε ανίκανος να τον ανταποδώσει. Γι’ αυτό κράτα τη δειλία σου και μείνε μακριά μου! ΤΕΛΟΣ.
Ελισάβετ Ηλιούδη
Είμαι η Ελισάβετ, αν και κατά κύριο λόγο θα ακούσετε να με φωνάζουν Έλσα λατρεύω το όνομα μου ολόκληρο! Έχω σπουδάσει οικονομικά, μα οι λέξεις είναι για μένα τρόπος ζωής. Με βοηθάνε να εκφράσω όλα όσα υπάρχουν στο μυαλό μου, όσα συμβαίνουν σε μένα και στους γύρω μου! Μια λέξη, μια εικόνα, ένα τραγούδι και η ιστορία ξετυλίγεται. Γελάω και μιλάω δυνατά για άλλους καλό, για άλλους πάλι κακό. Απλά έχω μάθει να είμαι ο εαυτός μου και να ζω την κάθε στιγμή έντονα μιας και το μότο μου είναι ένα "δεύτερη ζωή δεν έχει" άρα οφείλουμε να ζήσουμε τα πάντα στο έπακρο.
Πάμε λοιπόν να ταξιδέψουμε μαζί στον κόσμο των λέξεων.
