Καλές γιορτές με υγεία και αγάπη
Σε λίγες ώρες το μυαλό μας θα ταξιδέψει πάλι μακριά και πάλι θα σκεφτούμε τη γέννηση.
Το βλέμμα μας, μόνο του, χωρίς να προλάβουμε να το ελέγξουμε θα σηκωθεί ψηλά και θα ψάξει να βρει και να ορίσει το πιο λαμπρό αστέρι που θα είναι οδηγός μας, για να φτάσει νοητά στο μυαλό μας το χαρμόσυνο γεγονός.
Πάντα αυτή η εποχή του χρόνου με μπερδεύει λίγο.
Μου δημιουργεί ανάμεικτα συναισθήματα.
Πάλλεται το μέσα μου μεταξύ χαράς και λύπης.
Πιάνω τον εαυτό μου, μια να έχουν λάμψη τα μάτια μου που δημιουργείται από τα στολισμένα σπίτια, από τα φαγητά και τις μυρωδιές που φτιάχνουν οι μανάδες, από τη ζεστή ατμόσφαιρα των ανθρώπων, από τις ευχές που ανταλλάσσουν όλοι μεταξύ τους.
Και μετά από λίγο τα μάτια μου βουρκώνουν και τρέχω να κρυφτώ, σκεπτόμενη πως όσο εγώ απολαμβάνω τη γιορτή αυτή, έξω υπάρχουν άνθρωποι άστεγοι, που δεν έχουν ένα πιάτο φαγητό.
Υπάρχουν άνθρωποι που ξεροσταλιάζουν σε ένα κρεβάτι ενός νοσοκομείου γεμάτοι πόνο μέσα στη ψυχή τους.
Υπάρχουν άνθρωποι που αγωνιούν για κάποιον συγγενή τους.
Υπάρχουν άνθρωποι που τους λείπουν οι δικοί τους, γιατί οι συνθήκες τους ανάγκασαν να βρεθούν στην άλλη άκρη της γης.
Και νιώθουν μέσα τους να κουβαλούν το βράχο της δυστυχίας και της μοναξιάς.
Και νιώθω από τη μία ευγνωμοσύνη που δεν μου λείπουν οι άνθρωποι μου και από την άλλη νιώθω ενοχές γιατί αυτά που μπορώ να κάνω για αυτούς είναι ελάχιστα έως τίποτα.
Και αντιλαμβάνομαι όλους αυτούς τους περιπλανώμενους ταξιδιώτες που η ζωή τους κέρασε φαρμάκι και δυστυχία, ότι έχουν την ανάγκη και αυτοί να ακούσουν ένα «Χρόνια Πολλά» μέρες που είναι.
Αυτής τις ημέρες μαλακώνουν οι ψυχές μας, ξυπνάει η φιλανθρωπία μέσα μας, και πάλι αυτό με μπερδεύει μα συνάμα με θυμώνει κιόλας.
Ανακαλύπτω ότι έχουμε ανθρωπιά περιορισμένη, που μας επιβάλλεται μέσα μας από το κλίμα των ημερών. Και μετά τις υπόλοιπες ημέρες του χρόνου αρνούμαστε πεισματικά να αντικρίσουμε το βλέμμα των πονεμένων, παρακαλώντας μην τυχόν και βρεθούμε στη δυσμενή θέση τους.
Φοβόμαστε να ακούσουμε τις κουβέντες τους και να δούμε τα μάτια τους.
Μα ας κάτσουμε να σκεφτούμε και να πάμε ένα βήμα εμπρός.
Ας μην αφήσουμε θολωμένες τις ψυχές μας τις υπόλοιπες ημέρες του χρόνου.
Ας μετατρέψει ο καθένας μέσα του, με τον τρόπο που μπορεί τις γιορτές των Χριστουγέννων σε καθημερινή αγάπη προς τον άνθρωπο που υποφέρει.
Γιατί τα Χριστούγεννα είναι αγάπη.
Χρόνια Πολλά σε όλους.
Μαρύσα Παππά
Γεννήθηκα στην Αθήνα με καταγωγή από τον νησί των Ιπποτών. Γράφω βιωματικά και παίρνοντας καθημερινές εικόνες από το περιβάλλον μου. Όλο αυτό το χρωστάω σε έναν άντρα μου με εμπνέει για όλα αυτά που κάνω. Στον άντρα της ζωής μου. Έχουμε κοινά όνειρα με στόχο να πραγματοποιηθούν. Διότι το «εμείς» και το «μαζί» είναι από τις πιο ισχυρές λέξεις που υπάρχουν. «Εμείς μαζί» λοιπόν μπορούμε τα πάντα, αρκεί να το θέλουμε. Καλά μας ταξίδια.
