H δεύτερη ημέρα του Γενάρη
Ανοίγω τα μάτια, φως, το παράθυρο είναι γεμάτο ηλιαχτίδες. Δεύτερη ημέρα αυτού του χρόνου, περασμένες έντεκα το πρωί κι εγώ δεν θέλω να σηκωθώ από το κρεβάτι. Το σώμα μου βαρύ, πονεμένο και ζεστό κάτω από το πάπλωμα. Έξω έχει διαβολεμένο κρύο και η καρδιά μου είναι σκοτεινή, υποφέρει. Είναι δεύτερη μέρα του μήνα Γενάρη. Η δεύτερη ημέρα στην σειρά αυτής της χρονιάς.
Όλοι μιλάνε για ένα καινούριο δώρο που αργά αργά αρχίζει ο καθένας από εμάς να ξετυλίγει. Για μια καινούρια ευκαιρία. Μια νέα αρχή. Όμως εγώ σκέφτομαι ότι όσο και να το ξετυλίγω αυτό το δώρο, υπάρχουν όλα αυτά που με πονάνε και που εγώ δεν μπορώ να αλλάξω, που κάθε νέα χρονιά λέω θα κάνω αυτό καλύτερα ή το άλλο και η κατάσταση θα αλλάξει. Όμως δεν μπορώ να αλλάξω όσο και να θέλω κάποιες συνθήκες. Όσο και να προσπαθώ. Διότι πολύ απλά κάποιοι άλλοι έχουν τα κλειδιά. Είναι δική τους «υπόθεση». Χρειάζεται οι ίδιοι να εργαστούν γι΄ αυτό. Κι αν δεν θέλουν, κι ας επηρεάζουν και εμένα άμεσα και με ματώνουν οι πόνοι τους…Πόσο πολύ απελπίζομαι κάποιες φορές…
Δεύτερη ημέρα του χρόνου σκέφτομαι και κοιτάζω έξω το φως, τον Ήλιο. Δυνατό πολύ το κρύο αλλά ο Ήλιος είναι αποφασισμένος να υπάρχει, να λάμπει, να κάνει αισθητή την παρουσία του. Να έτσι κι εγώ θα υπάρχω σκέφτομαι, θα είμαι Ήλιος μέσα στο καταχείμωνο. Θα κάνω αισθητή την παρουσία μου κι ας λυσσομανάει ο πόνος κι ας το σκοτάδι έρθει αναπόφευκτα κάποια στιγμή. Όμως εγώ θα υπάρχω, θα χάνομαι κάποιες φορές όμως πάλι θα εμφανίζομαι και θα χαρίζω το φως τουλάχιστον. Για να βλέπει ο καθένας τι κάνει, να βλέπει τον άλλον, να βλέπει τριγύρω του, και πού ξέρεις, μπορεί αυτό το φως κάποια στιγμή να τρυπώσει και μέσα του, να φωλιάσει στο μυαλό του και η καρδιά του να χαμογελάσει, ο πόνος να ημερέψει και η ζωή να γλυκάνει.
Δεύτερη ημέρα του χρόνου σκέφτομαι, νέα χρονιά μα η ζωή είναι μία συνέχεια από την ημέρα που γεννήθηκα. Η ζωή συνεχίζεται. Κάθε νέα χρονιά είναι συνδεδεμένη με την προηγούμενη. Μία ανάσα ή κάθε «αρχή». Ξαπόστασε λίγο. Καλή συνέχεια σου εύχομαι.
Ζωή Δελιακίδου
Είμαι η Ζωή Δελιακίδου. Είμαι ψυχολόγος απόφοιτος του ΑΠΘ. Αγαπώ τα ζωάκια, τα ταξίδια και το ποδήλατο μου. Ζω και δραστηριοποιούμαι στην Θεσσαλονίκη. Γράφω γιατί είναι θεραπευτικό και γιατί θέλω να επικοινωνώ τις σκέψεις και τα συναισθήματα μου.
