Δεν μας ταιριάζει το χώρια αγάπη μου, μα μόνο το μαζί
Πέρασαν τόσα βράδια χωρίς εσένα, μάτια μου. Βασανιστικά κυλούσαν οι ώρες και οι μέρες προσπαθώντας να σε ξεχάσω. Να σε βγάλω από το μυαλό μου, μια για πάντα. Το δωμάτιο πλημμυρισμένο πάντα από τη σιωπή κι η αγκαλιά μου άδεια. Τις νύχτες που τα βλέφαρα μου έκλειναν πια από την κούραση, οι σκέψεις μου ταξίδευαν στη δική σου μορφή κι εγώ έμενα εκεί ανήμπορη να αντιδράσω. Σ’ έβλεπα στα όνειρά μου να ‘ρχεσαι και να μου χαμογελάς. Άνοιγα τα μάτια μου γρήγορα μήπως μαζί με τη μορφή σου πάρεις και όλο τον πόνο που μου δημιουργούσε η απουσία σου. Τι χαζή που ήμουν… Προσπάθησα πολύ αλήθεια, μα δε τα κατάφερα.
Δεν υπάρχουν άλλωστε σωστά ή λάθος στον έρωτα, καρδιά μου. Ο έρωτας δεν έχει λογική, δεν έχει όρια, μα έχει οδηγό την καρδιά. Αν από τη ζωή μας έχουν περάσει τόσοι και τόσοι, πάντα έρχεται αυτός ο ένας που δε συγκρίνεται με κανέναν. Έρχεται για να διαγράψει τα περασμένα και να σε οδηγήσει στο δικό σου παράδεισο. Σε βοηθάει να ξεχωρίσεις τις ουσιώδεις στιγμές απ’ όλες εκείνες, που τελικά δεν είχαν την αξία που πίστευες πως είχαν. Ο έρωτας έχει χρώμα βαθύ κόκκινο. Είναι το μόνο χρώμα που αρμόζει σε έναν έρωτα αυθεντικό σαν το δικό μας.
Νομίζω πως ήρθε η ώρα κι εσύ να παραδεχτείς πως δε μας ταιριάζει το χώρια, αγάπη μου… Το προσπαθήσαμε πολύ, μα δε μας βγήκε. Θυμήσου πόσα μηνύματα πληκτρολογήσαμε και τελικά δεν παραδόθηκαν ποτέ στον παραλήπτη τους. Πόσες δήθεν τυχαίες συναντήσεις μεθοδεύσαμε κάτι κρύα πρωινά του χειμώνα, απλά και μόνο για ν΄ αφήσουμε για λίγο τα βλέμματά μας να συναντηθούν. Εμείς έχουμε γεννηθεί μόνο για το μαζί. Πάμε να συνεχίσουμε από εκεί ακριβώς που το αφήσαμε.
Εκείνο το βράδυ, που η ησυχία απλωνόταν απ’ άκρη σ’ άκρη κι οι δυο μας αγκαλιασμένοι, κοιτούσαμε το φεγγάρι. Η γεύση των χειλιών σου γέμισε τα δικά μου σαν ένα παλιό καλό κρασί. Τα χέρια σου είχαν τυλιχτεί γύρω μου κι η μορφή σου έμοιαζε τόσο γαλήνια. Ο μόνος θόρυβος που έσπαγε την ησυχία της στιγμής, δεν ήταν παρά μόνο οι χτύποι της καρδιάς σου κι εγώ δε χόρταινα να τους ακούω. Ο χρόνος σου μαζί μου ποτέ δε σου ‘ταν αρκετός, πάντα σε θυμάμαι να μου λες «Άσε με λιγάκι ακόμα εδώ». Γι’ αυτό σου λέω πάμε να το ζήσουμε. Γιατί ο έρωτας είναι όλα ή τίποτα. Έτσι κι εγώ πλέον μαζί σου, αν δεν τα έχω όλα, δε θέλω τίποτα.
Ελισάβετ Ηλιούδη
Είμαι η Ελισάβετ, αν και κατά κύριο λόγο θα ακούσετε να με φωνάζουν Έλσα λατρεύω το όνομα μου ολόκληρο! Έχω σπουδάσει οικονομικά, μα οι λέξεις είναι για μένα τρόπος ζωής. Με βοηθάνε να εκφράσω όλα όσα υπάρχουν στο μυαλό μου, όσα συμβαίνουν σε μένα και στους γύρω μου! Μια λέξη, μια εικόνα, ένα τραγούδι και η ιστορία ξετυλίγεται. Γελάω και μιλάω δυνατά για άλλους καλό, για άλλους πάλι κακό. Απλά έχω μάθει να είμαι ο εαυτός μου και να ζω την κάθε στιγμή έντονα μιας και το μότο μου είναι ένα "δεύτερη ζωή δεν έχει" άρα οφείλουμε να ζήσουμε τα πάντα στο έπακρο.
Πάμε λοιπόν να ταξιδέψουμε μαζί στον κόσμο των λέξεων.
