Ο Ευθύμης

Στα καλντερίμια του Θεού,

ο θάνατος δε βρήκε τον Ευθύμη.

Ήτανε μοναχός από τα δεκαοκτώ

και μια ζωή στο μοναστήρι.

Λίγο πριν την τελευταία δύση,

έξω από το πέτρινο κελί ,

τα μάτια του αντίκριζαν τη Μητέρα – Φύση.

«Συγγνώμη μητέρα,

αν στο δρόμο αυτό,

δεν μπόρεσα αγάπη να προσφέρω

έστω σε έναν άνθρωπο».

Και η Μεγαλόχαρη,

άνοιξε τα παράθυρα,

και τραγούδια από πουλιά,

συνόδευαν τη δύση του Ευθύμη,

προς την ανατολή.

Ιωάννης Χρυσόστομος Παπουδάρης