Γεροχρόνε, τι μου κρύβεις; Τι όμορφες και άσχημες στιγμές μου φυλάς; Θα βαδίσω αυτόν το δρόμο μοναχός; Θα βρω τον ένα άνθρωπο που όλοι μας αναζητάμε; Μήπως, θα τον βρω και θα τον χάσω μέσα από τα χέρια μου; Γιατί παίζεις με φύλλα κρυμμένα; Εγώ πάντα ήμουν ειλικρινής. […]
Daily Archives: 29 Δεκεμβρίου 2020
Επειδή μας ξέρω, δεν ανησυχώ. Θα μιλάμε για τους θανάτους των συνανθρώπων μας και την ίδια ώρα θα αναθεματίζουμε τα μαγαζιά που είναι κλειστά και δεν μπορούμε να ψωνίσουμε. Θα λυπούμαστε για δέκα λεπτά για τη μοναξιά και τον άδικο θάνατο, το ξεκλήρισμα μιας γενιάς που θα έπρεπε να φύγει […]
Είδα το χρόνο να ρίχνει του φόβου τα πέπλα στα βλέμματα και η αγωνία να οργώνει αυλακιές στων ανθρώπων τη μορφή. Οι μέρες να περνούν ίδιες φαντάσματα σε άδεια δώματα και πληγές να μαζεύονται σε κορμί, καρδιά και ψυχή. Τα νοσοκομεία να ‘ναι χαρακώματα μιας μάχης άνισης και κόσμος να […]
Η ξύλινη σκάλα. Κάθε σκαλί μία μνήμη, κάθε ήχος ένα τρίξιμο σαν ουρλιαχτό φυλακισμένης στο χρόνο επιθυμίας. Παλιά καθίσματα, ξύλινα τραπεζάκια, να διατηρούν ένα λίγο απ’ το μεγαλείο του δέντρου, ένα λίγο απ’ το μεράκι του μάστορα. Καθηλωμένα σε ένα πολύ, απ’ των θαμώνων την ψυχή. Παλιά βαρέλια καινούργιοι καημοί… […]