Χτυπώ την πόρτα σου,
δειλά ανασαίνω.
Λίγο πριν την τελευταία εκπνοή,
η ύστατη αλήθεια:
Σε ερωτεύτηκα,
σε έχασα,
με αγάπησα.
Για μια προσδοκία έρωτα,
χτύπησα για τελευταία φορά την πόρτα σου.
Ιωάννης Χρυσόστομος Παπουδάρης
Η ύστατη αλήθεια
You may also like
Παράπονο στα μάτια σου που αφήνω τη σκιά σου. Παρών για λίγο ας είμαι στο έργο μας. Να μην υπάρχουν άλλες λέξεις […]
Θα γεύομαι τη νύχτα μέσα από τα ποιήματά σου… θα ξενυχτάω μαζί σου και θα επιτρέπω στα βράδια να πολιορκούν τη σκιά […]
Στην ακροθαλασσιά, τα κύματα μ’ αγκάλιασαν, με έπνιξαν και είχα στο στόμα μια γεύση από αλάτι. Λίγο πριν το τελευταίο τέλος, […]
Μην εθελοτυφλείς, αν σε έρωτα χαθείς, ζεις και δε ζεις. Τα φιλιά τα μη δοθέντα, από έρωτα ας τα ονομάσουμε φιλικά. […]