Διψούσαμε αυτή την επαφή από καιρό. Κι ας ήταν ένα άγγιγμα μονάχα. Στον κόσμο δεν υπάρχει πιο πικρό, απ’ την ιδέα ότι δε με θέλεις τάχα. Στα μάτια μας γραμμένες χίλιες λέξεις, μα το στόμα μένει μόνο να σιωπά. Κι αν μείναν σφαλισμένες για να αντέξεις, εγώ νιώθω τη ψυχή μου να σκορπά.
Βρέχεις τα χείλη σου. Δε θες να καταλάβω πως μέσα σου για μένα αιμορραγείς. Κλείνω τα μάτια μου και θέλω να προλάβω το δάκρυ που θα τρέξει να μη δεις. Σε θέλω και με θέλεις, είναι αλήθεια. Και αυτό μας βασανίζει και τους δυο. Και αν η τόλμη μετετράπη σε δειλία, αυτή η κατάρα μας στοιχειώνει το μυαλό.
Έλα κοντά μου, μη φοβάσαι. Σ’αγαπάω. Θα γίνω φάρος που σου φωτίζει τη ζωή. Κι αν έρθουν μπόρες και δεν ξέρω πού να πάω, να με αγαπάς και όλα θα φτιάχνουν στη στιγμή.
Μαρία Χαρίτου
Από πολύ μικρή, έμαθα να υπάρχω μέσα από τις τέχνες! Τραγουδάω τις χαρές μου, χορεύω tango τις λύπες μου, εκφράζομαι μέσα από τη μουσική μου και γεννάω εικόνες με την πένα μου! Μη με ρωτήσετε ποτέ ποια από όλες αγαπώ περισσότερο γιατί δεν έχω απάντηση! Όλα τα παραπάνω, συν το ελεύθερο και αδάμαστο πνεύμα μου, φτιάχνουν εμένα! Πηγή έμπνευσής μου είναι ο άνθρωπος, μια και μου αρέσει να τον παρατηρώ μέσα από τις λεπτομέρειες! Το τελείωμα του πρώτου μου βιβλίου με τίτλο «παλεύοντας το σκοτάδι μου», είναι η απόδειξη. Τέλος, οφείλω να σας προειδοποιήσω ότι λατρεύω να δημιουργώ εικόνες και συναισθήματα στο μυαλό και την καρδιά σας!
