Η αναλώσιμη ευκαιρία της κατάκτησης
Παράστημα επιβλητικό, βλέμμα γοητευτικό, μαγνητίζει κάθε φορά, στο πέρασμά του.
Συναισθήματα σε συναγερμό, σε συναντήσεις μας με κοινές παρέες, κάθε ποτήρι αντανακλούσε το πρόσωπό σου που κοιτούσε το δικό μου κι αιχμαλώτιζε στιγμές και σκέψεις ανομολόγητες, ανεξίτηλα βαμμένες στο πάλλευκο σεντόνι του μυαλού.
Μια μέρα, βρεθήκαμε ξαφνικά.
Οι ματιές σου, γι’ άλλη μια φορά, έτοιμες να κηρύξουν πόλεμο διεκδίκησης σε άοπλη πόλη.
Πλησιάζεις κοντά, τα μάτια σου κοιτάζουν με λάγνο τρόπο τα χείλη μου.
“Εσύ θα χάσεις”, λες, με αναμφισβήτητη έπαρση κατακτητή.
” Ας κερδίσεις εσύ μια ήττα σου κι ας χάσω εγώ μια νίκη μου ” αποκρίνομαι, με βλέμμα σταθερό αλλά ανήσυχη καρδιά.
Σίγουρη απάντησή μου σε αβέβαιό σου σκίρτημα.
Βλέπεις, ο έρωτας δεν ανήκει στα τυχερά παιχνίδια, ούτε αρέσκεται σε τυχαίες συναντήσεις.
Ζωή Παπατζίκου
Σε δύο ενότητες μοιρασμένη η ζωή μου. Στην Αθήνα όπου γεννήθηκα, μεγάλωσα κι έζησα μέχρι το τέλος της εφηβείας μου και στην Εύβοια όπου πλέον μένω μόνιμα. Με οδηγό την έμφυτη παρατηρητικότητα αλλά και την γενικότερη εντρύφηση των ανθρώπων και των εμπειριών τους, οι σκέψεις και οι λέξεις πάντα πλέκονταν σε γαϊτανάκι καταγραφής, σαν να προσπαθώ να αιχμαλωτίσω λογιών στιγμές και ποικίλα συναισθήματα κόντρα στην ελεύθερη και ιλιγγιώδη ταχύτητα του χρόνου που αμείλικτα στη ξέφρενη πορεία του όλα τα μεταβάλλει. Η ζωή μας είναι ένα άγραφο ανοιχτό βιβλίο, ας αποτυπώσουμε μέσα του τις πιο γραφικές μας αλήθειες!
