Η ζούγκλα

Κάποτε ίσως να βρεθείς σε μία ζούγκλα. Δε θα ξυπνήσεις ένα συνηθισμένο πρωινό ξαφνικά εκεί. Όχι. Θα έχεις χαθεί εδώ και χρόνια μέσα της, θα έχεις ξεστρατίσει σταδιακά, θα έχεις παρεκκλίνει της πορείας σου κλιμακωτά χωρίς να το καταλάβεις. Θα έχεις βρεθεί εκεί ενώ κάποιοι σε έπεισαν ότι δεν είναι ζούγκλα, δεν είναι ένα επικίνδυνο μέρος αλλά ένας ολάνθιστος κήπος. Θα σου πουν να μην ανησυχείς, ότι δεν υπάρχει λόγος. Κι εσύ που πάντα αγαπούσες τους ολάνθιστους κήπους θα το πιστέψεις. Ώσπου θα αρχίσεις να βλέπεις τα θηρία να περνούν δίπλα σου.

Στην αρχή θα θεωρήσεις τα θηρία πλάσματα ακίνδυνα. Το ένστικτο της επιβίωσης θα κοιμάται βαθιά μπροστά στην επιθυμία να ζήσεις μια όμορφη ζωή στον «ολάνθιστο κήπο». Μετά θα νιώσεις πόσο αφιλόξενο είναι το περιβάλλον μα και πάλι, θα θεωρήσεις ότι δεν προσπαθείς αρκετά να προσαρμοστείς σε αυτό. Και έτσι θα προσπαθείς και θα υπερβάλεις εαυτόν για να γίνεις αποδεκτός στη ζούγκλα, να «κουμπώσεις» με το υπόλοιπο σκηνικό, θα γίνεις άγριος ώστε να μπορέσεις να τα βγάλεις πέρα ώσπου τα άγρια θηρία θα σε πλησιάσουν επικίνδυνα. Τότε θα είναι η στιγμή που το ένστικτο της επιβίωσης θα ξυπνήσει. Θα είναι το πρωινό εκείνο που θα ξυπνήσεις στη ζούγκλα και θα έχεις συνειδητοποιήσει πού βρίσκεσαι.

Είναι η στιγμή που θα πρέπει να οργανώσεις σχέδιο απόδρασης. Θα φοβάσαι τα θηρία αλλά πιο πολύ θα φοβάσαι να αποδεσμευτείς από τη ζωή που ζούσες μέχρι τώρα. Βλέπεις, πάνε χρόνια από τότε που δε ζούσες σε ζούγκλες. Η ελευθερία θα σου φαίνεται χαοτική, θα αντιμετωπίζεις αγοραφοβικά το ενδεχόμενο αποδέσμευσης από το περιβάλλον που έχεις συνηθίσει. Κάποιοι θα σε αποθαρρύνουν. Θα σου πουν ότι καλύτερα να μείνεις εκεί αφού δεν έχεις πού αλλού να πας. Μην τους ακούσεις. Απόβαλε συναισθηματισμούς, έχε ψυχρή λογική και ψυχραιμία, οργανώσου και ξεκίνα για το μεγάλο φευγιό. Το πού θα πας είναι δευτερεύον. Κάποιες μαϊμούδες θα παίζουν ανέμελα χοροπηδώντας από δέντρο σε δέντρο καλώντας σε να παίξεις μαζί τους. Μη δίνεις σημασία. Εκείνες είναι ήδη βολεμένες στο οικείο περιβάλλον τους τρώγοντας μπανάνες. Εσύ δεν είσαι προορισμένος να τρως μόνο μπανάνες, ούτε να ζεις σε δέντρα.

Μη θυμώνεις με τον παλιό σου εαυτό. Όλοι έχουν ανάγκη να πιστέψουν σε ολάνθιστους κήπους! Μη θυμώνεις με τα άγρια θηρία. Η φύση τους ευθύνεται γι’ αυτό που είναι. Μη θυμώνεις, καταναλώνεις ενέργεια, απλά σκέψου τη διαφυγή και δράσε. Βγες από τη ζούγκλα, κράτα το ότι σε έκανε πιο δυνατό με τόσες εμπειρίες που σου προσέφερε, ότι τα θηρία σού δίδαξαν πώς να είσαι σε εγρήγορση και πήγαινε να καλλιεργήσεις εσύ ο ίδιος τον ολόδικό σου ολάνθιστο κήπο.