2 Οκτωβρίου 2021
Share

Το μαγερειό

Σε κάτι υπόγεια μαγειρεία, χωμένα στο κέντρο της Αθήνας, λίγο σκοτεινά, λίγο παρακμιακά, ανεπιτήδευτα ρετρό, που διατηρούν τη γνησιότητα των περασμένων χρόνων, που δεν επιδόθηκαν ποτέ στον εκμοντερνισμό, εκτελούνται κάτι λιτές συνταγές.
 
Το μενού απλό: πατάτες τηγανισμένες στο γκάζι, λίγο τυρί, λίγες ελιές. Γεύσεις που θυμίζουν εκείνη την αυλή με τα ασπρόμαυρα πλακάκια. Βασιλικό και δυόσμο στις γλάστρες και έπειτα στον κιμά και έπειτα στον ουρανίσκο και έπειτα στην καρδιά κι από ‘κει στη μνήμη…
 
Παραγγέλνεις και παρατηρείς τα κρεμασμένα αλλαντικά και τις λιαστές ντομάτες, τα τυριά και τα παξιμάδια με το σκόρδο. Τους καημούς που ξεχειλίζουν από το ποτήρι ενός μοναχικού στο διπλανό τραπέζι, το βουβό κλάμα της μαγείρισσας που ετοιμάζει μια σαλάτα, τον ήχο του μαχαιριού που κόβει μια ντομάτα που μοιάζει με καρδιά λαβωμένη όλως τυχαίως, ζευγάρια υπογείων ερωτών λίγο παραδίπλα.
 
«Μπορεί να το ‘χουν πλανέψει ακρογιαλιές, δειλινά και σκλαβωμένη, για πάντα, κρατούνε τη δόλια καρδιά», ακούγεται από ένα ράδιο εποχής.
 
Εκεί… Εκεί, σε εκείνο το μαγερειό… Εκεί που ένα κράμα ανθρωπίνων σπαραγμών, χαρών, δακρύων, γέλιων και λόγων που βγαίνουν από στόματα ή θάβονται για πάντα κάτω από γλώσσες μαζί με γεύσεις πικάντικες ή πικρές, ζυμώνονται έντεχνα με τις συνταγές του ταβερνείου και χορταίνουν τις ψυχές ανθρώπων σημαδεμένων. Ανθρώπων βασανισμένων. Ανθρώπων ερωτευμένων. Ανθρώπων.
 
Εύα Κοτσίκου 

About Εύα Κοτσίκου

Είμαι η Εύα και ζω στον δικό μου ονειρόκοσμο ο οποίος αποτελείται από χαρτιά, μολύβια και λέξεις. Μεγαλωμένη στην πιο μποέμ συνοικία της Αθήνας, τα Πετράλωνα, δεν θα μπορούσα παρά να είμαι λάτρης του Κέντρου. Αγαπώ να βολτάρω στα Αθηναϊκά στενά, τους καλλιτέχνες και την ποίηση του δρόμου, την ποίηση γενικότερα, τη σοκολάτα και τα χαμόγελα στα χείλη των ανθρώπων.
Δηλώνω αιώνιο παιδί και πιστεύω ότι η ευγένεια, η θετικότητα και η καλοσύνη μπορούν να μαλακώσουν και την πιο σκληρή καρδιά. Γελάω δυνατά και συγκινούμαι εύκολα. Γράφω παντού, όπου βρω, ακόμα και σε χαρτάκια για τσιγάρα και ας μην καπνίζω. Μπορώ να εμπνευστώ ακόμα και από έναν κόκκο άμμου. Λατρεύω τα τραγούδια και τα ταξίδια, ειδικά αυτά που κάνω πάνω σε χάρτινα καράβια... Είμαι η Εύα και στόχος μου είναι να σας πάρω μαζί μου στα ταξίδια αυτά...

Μπορεί επίσης να σας αρέσει