Σ’ ένα ναυάγιο συναισθημάτων ανασταίνομαι

Γοητεύομαι απ’ τις παύσεις.
Έλκομαι απ’ τη στοργή
κι ας μην υπάρχουν τρόποι
να συλλαβίσεις
σε μια αγκαλιά την ομορφιά της.
Εισχωρώ σε μια ρωγμή και χάνομαι.
Έπειτα με φοράω δαχτυλίδι
για να στενεύει ο χώρος μου.
Μικρός να γίνεται
για να μεγαλώνω απότομα.
Τσαλακώνομαι.
Μπλέκομαι.
Σ’ ένα ναυάγιο συναισθημάτων
ανασταίνομαι.

Maria Voulgari

Γράψτε ένα σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *