Η παράσταση

Ήμουν τόσο αφελής που δεν κατάλαβα ότι η “αγάπη” σου κούρνιαζε μέσα σε θέατρα και παραστάσεις. 

Ήμουν τόσο τυφλή από έρωτα, που δεν κατάλαβα ότι η “αγάπη” σου έκανε πρόβες με τους ηθοποιούς και έπινε ουίσκι, φλερτάροντας με τους κομπάρσους. 

Σου είχα τόση αδυναμία, που δεν πήρα χαμπάρι ότι η “αγάπη” σου καθότανε ανάμεσα στα σκηνικά βουβή και γυρνούσε και μοίραζε φιλιά στους σκηνοθέτες πίσω στα καμαρίνια. 

Δεν ήξερα βλέπεις ότι στην παράσταση αυτή, που έδωσε η “αγάπη” σου, είχε ήδη γράψει τους τίτλους του τέλους της για μένα, κομμένους και ραμμένους στα μέτρα μου.  

Και μετά το χειροκρότημα και την υπόκλιση σου στη σκηνή, πες μου, πού ξοδεύεις τώρα ληγμένες αγκαλιές, σε θορυβώδεις παραστάσεις;  

Πού έχτισες το εξαίσιο ταλέντο σου για να δώσεις την επόμενή σου παράσταση;  

Σε ποιανού την ασπρόμαυρη ζωή έριξες δίχτυα, για άλλη μια παράσταση, για άλλο ένα εκκωφαντικό, θεατρινίστικο χειροκρότημα; 

Μαρία Τσιντίδου 

Γράψτε ένα σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *