Ληστής συναισθημάτων
Δεν υπάρχει προδιαγεγραμμένη σχέση και τίποτα δεν μπορεί να την κάνει δεδομένη, ούτε ταμπέλες που να την κατατάσσουν σε σταθερή ή όχι. Αν εσύ τώρα που ψάχνεις να δεις τι έφταιξε, σκεφτόσουν καλύτερα και είχες επίγνωση των πράξεών σου, δε θα βρισκόσουν στη δύσκολη θέση να προσπαθείς να κολλήσεις τα κομμάτια που ράγισαν.
Μήπως θυμάσαι όρκους βαρύγδουπους που έδινες όπως: “εμείς θα γεράσουμε μαζί”, που αν σε άκουγε τώρα θα γελούσε και το παρδαλό κατσίκι; Απόλυτο στη ζωή και στον έρωτα δεν υπάρχει. Πέθαναν και τα δύο όταν κάποιοι σαν κι σένα θέλησαν να το εντάξουν στις εκφράσεις που χρησιμοποιούν για να καταφέρουν το σκοπό τους και μετά “πάμε για άλλα”.
Για ποιον, δεν μας είπες; Όταν ληστεύεις συναισθήματα για να είσαι εσύ καλά, η λέξη για “πάντα” που χιλιοχρησιμοποιείς παύει να υφίστασαι. Οι άνθρωποι που έμαθες με διάφορα κλισέ να γοητεύεις κάποτε, θα ξυπνήσουν και δε θα ραγίζουν απλά το γυαλί, θα το κάνουν θρύψαλα, γιατί αφέθηκαν και σε πίστεψαν, γιατί σου δόθηκαν άνευ όρων, γιατί σε αγάπησαν όπως εσύ δεν έμαθες ποτέ.
“Αγάπη” είπες και πήρες φόρα και όποιον πάρει ο χάρος, λες και ήξερες τι σημαίνει. Είναι πολύ λυπηρό να συνειδητοποιείς κάποτε ότι περπατούσες στα τυφλά μόνο και μόνο επειδή κάποια λόγια που άκουσες ήταν αυτά που χρειαζόταν να ακούσει η ψυχή σου. Τώρα που ήρθε η ώρα της κάθαρσης εγώ λέω να πάρεις το παραμύθι σου και να φύγεις. Άσε τις συγνώμες για μια επανένωση που δεν πρόκειται να τηρήσεις και να την σεβαστείς. Δε σε παρεξηγεί κανένας, απλά, αφού έτσι έχεις μάθει να φέρεσαι, κοίτα τουλάχιστον να μην πληγώνεις ανθρώπους που ψάχνουν να ανταμώσουν το όνειρό τους.
Ιωάννα Δαμηλάτη
Έχω γεννηθεί στην Νίκαια και έχω καταγωγή από την Μυτιλήνη.
Είμαι παντρεμένη και έχω έναν γιό.
Πάντα ήμουν ένα δραστήριο άτομο γεμάτο ανησυχίες.
Ότι και να έκανα για να γεμίζω τα κενά μου πάντα κάτι εξακολουθούσε να μου λείπει.
Αυτό το κάτι μεγάλωνε ώσπου άρχισα από το πουθενά να γράψω.
Ένα ξημέρωμα που έγραψα τους πρώτους μου στίχους σαν κάτι να άλλαξε μέσα μου.
Κάθε μέρα έγραφα στίχους.
Αλλά πάλι κάτι μου έλειπε.
Κρυφός μου πόθος ήταν να γράψω ένα βιβλίο.
Ήθελα να δω αν μπορώ να το κάνω, ξέροντας τις δυσκολίες που θα αντιμετώπιζα.
Ήθελα να ρισκάρω και το τόλμησα.
Αυτό τώρα που γεμίζει την ψυχή μου είναι οι λέξεις.
Με αυτές τώρα ντύνω τους ήρωες των βιβλίων μου
