-«Καλώς ήρθες! Να ετοιμαστώ για συζήτηση;» Με ρώτησε παιχνιδιάρικα το μυαλό μου. Εγώ χαμογέλασα και έγνεψα καταφατικά. Είναι πάλι μια από αυτές τις μέρες που πνίγομαι μέσα στην ελευθερία που μου έχει δοθεί. -«Κάθισε σε μια καρέκλα.» Με παρακίνησε. Το δωμάτιο σκοτεινό. Στο ταβάνι μια λευκή λάμπα προσπαθεί να ποτίσει […]
Daily Archives: 11 Ιανουαρίου 2022
8 posts
Της Λευκοθέας Μαρία Γκολγκάκη Βεβαιότατα, είμαι άνθρωπος, δε χωράει καμιά αμφιβολία. Κοιτάζομαι στον καθρέφτη και η ανατομία μου το αποδεικνύει. Με όποια απόκλιση από το «φυσιολογικό», Θεέ μου, πόσο άσχημη λέξη, αναμφίβολα είμαι άνθρωπος. Χαίρομαι ή δε χαίρομαι, αυτό είναι άλλο θέμα, είμαι προικισμένος με νου, σκέψη και συναισθήματα. Το […]
Το δικό μου σ’αγαπώ σημαίνει ότι: Αγαπώ τις ευθύνες που σου παίρνουν τον ύπνο τις νύχτες. Αγαπώ τους δαίμονες που σε καταλαμβάνουν κάθε που αγγίζεις τα όρια των αντοχών σου. Αγαπώ ένα ένα όλα τα δευτερόλεπτα των στιγμών που δε σε αντέχει κανείς, τότε που όλοι φεύγουν από δίπλα σου. […]
Ο πηλός φτιάχνει ένα κανάτι, αλλά η χρησιμότητά του έγκειται στο κενό μέσα του. (Στίχος: Ταό τε τσίγκ) Πριν ακόμα σχηματίσεις τις απόψεις σου για τον κόσμο και τον άνθρωπο, μονάχα από ένστικτο ένιωθες πιο οικεία με τον ελεύθερο χώρο. Διαπίστωνες -συχνότερα από όσο περίμενες- ότι διέφερες από την πλειοψηφία […]
Και όταν οι άνθρωποι αρχίζουν να ζητούν περισσότερα, σκέφτεσαι αν αξίζει τον κόπο να μην αφήνεις τίποτα για σένα. Τι να τους κάνεις όλους αυτούς που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να παίρνουν; Που αν τους το αρνηθείς θα σε αφήσουν, έτσι, χωρίς τύψεις, και το σίγουρο είναι ότι […]
Σ’ αυτόν εδώ τον κόσμο, τον αδίστακτο, επιλέγω την αγάπη. Σ’ έναν κόσμο, όπου κυριαρχεί ο εγωισμός και ο εγωκεντρισμός, επιλέγω την αγάπη. Σ’ ένα κόσμο που σχετίζεται επιφανειακά, για να καλύψει τα κενά του, επιλέγω την αγάπη. Σ’ έναν κόσμο που κοιτάει την καλοπέρασή του, αγνοώντας τον πλησίον του […]
Κι ήρθε άλλη μια χρονιά. Φρέσκια, ζωηρή και γεμάτη ελπίδα. Ένα ζείδωρο φως μας αγκαλιάζει υποσχόμενο καλύτερες μέρες. Ξεκινώντας να γράφω τον απολογισμό μου περίμενα απαισιόδοξες λέξεις να δραπετεύσουν από μέσα μου. Περίμενα ένα ξέσπασμα όλου του συσσωρευμένου πόνου και της απογοήτευσης του περασμένου έτους. Περίμενα ανάλατα δάκρυα και άναρθρες […]
Θα έρθει κάποια μέρα που θα ξυπνήσεις ήρεμη από το φως του ήλιου που θα μπαίνει από τις γρίλιες του παντζουριού. Δεν θα πεταχτείς σαν ελατήριο από το κρεβάτι, απότομα και γρήγορα και με την καρδιά σου να βροντοκοπάει σαν τρελή μέσα στο στήθος σου από την ταχυκαρδία. Θα παραμείνεις […]