Το ΟΧΙ να μάθεις να το λες
Μία ζωή έσκυβες κεφάλι, γιατί το όχι σου θα δυσαρεστούσε τους ζητιάνους ενός καταρρακωμένου εγωισμού. Κάτι εραστές της ψευτιάς.
Πάντα έκανες τουμπεκί, γιατί κάποιοι έτσι και μίλαγες είχαν έτοιμο το «φύγε», στην άκρη των χειλιών τους.
Συνέχεια δε μίλαγες γιατί δεν ήθελες να προσβάλεις κανέναν, ούτε και να τον δυσαρεστήσεις, μήτε και να του φορτωθείς. Και σε κρίνανε γι’ αυτό, σαν να μην έφταναν όλα τα άλλα.
Αυτός ο κανένας λοιπόν, τη στιγμή που έπρεπε, σεβάστηκε καθόλου τελικά το δικό σου ψυχισμό; Κατάλαβε τι ζημιά του έκανε;
Ή μήπως οι ζητιάνοι με το καταρρακωμένο εγώ, σκέφτηκαν εσένα πριν σου δώσουν τη χαριστική βολή;
Και τι έκαναν και εκείνοι οι ευθυνόφοβοι, που όταν εσύ έκανες τουμπεκί, και ήρθε η ώρα αυτοί να κλείσουν το στόμα τους και να ακούσουν; Άκουσαν; Σε άκουσαν;
ΌΧΙ. Η απάντηση είναι ΌΧΙ.
Ε, λοιπόν και εσύ, το ΟΧΙ να μάθεις να το λες.
Το ΟΧΙ να μπει στο λεξιλόγιό σου.
Το ΟΧΙ πρέπει ν’ ακούγεται, όταν πρόκειται για την ασφάλεια του εαυτού σου.
Το ΟΧΙ να μάθεις να το λες, όταν έρχονται όλοι οι «Δικαστές της Ζωής» να αποφασίσουν για την ποινή σου, για το ποιόν σου, τόσο αβίαστα και τόσο παρανοϊκά μέσα στην ατέλειωτη αλλοφροσύνη τους.
Το ΟΧΙ να το φωνάζεις, μέχρι να βροντήξει στο αυτί, του κάθε διψασμένου ναρκισσιστή που προσπαθεί να τραφεί από σένα και να σε πετάξει μετά.
Το ΟΧΙ σε κάθε τοξικό, πρέπει να είναι η μόνη σου απάντηση.
Το ΟΧΙ σε κάθε προσβολή απέναντί σου, απαιτείται να ειπωθεί και είναι εκ των ων ουκ άνευ.
Το ΟΧΙ σε κάθε προσπάθεια εξευτελισμού της αξιοπρέπειάς σου πρέπει να είναι τρανταχτό, σταθερό, απόλυτο και αμετάκλητο.
Το ΟΧΙ να μάθεις να το λες.
Το ΟΧΙ θα σε σώσει από πολλά ανθρωπόμορφα τέρατα που καραδοκούν με μόνο σκοπό να σε στείλουν αδιάβαστο απλά και μόνο για να νιώσουν εκείνοι ανώτεροι.
Οπότε το ΟΧΙ να μάθεις να το λες. Εκεί που πρέπει και επιβάλλεται.
Εξάλλου, για κάποιο λόγο υπάρχει στο πλούσιο λεξιλόγιό μας.
Χρησιμοποίησέ το λοιπόν, σαν αρχή σου, εκεί και όπου εφαρμόζεται.
Μαρία Τσιντίδου
Έχω γεννηθεί και έχω μεγαλώσει στην Κύπρο. Από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου, ήμουνα γεμάτη ανησυχίες, για την ανθρώπινη φύση, για την αγάπη, για τον ψυχισμό μου σε πνευματικό επίπεδο.
Το 2002, ξεκίνησα τις σπουδές μου στο Τμήμα Νομικής, στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, όπου φοίτησα 3 έτη. Στη συνέχεια με κέρδισε το θέατρο και το γράψιμο. Ήταν οι οδοί μου, προς την ανακάλυψη του εαυτού μου και των ανθρώπων γύρω μου.
Έκανα ερασιτεχνικό θέατρο στη Θεσσαλονίκη για 5 χρόνια και παράλληλα έγραφα μικρά θεατρικά για παιδάκια του νηπιαγωγείου.
Όμως η ζωή τα έφερε έτσι και μετά από 8 χρόνια στη όμορφη Θεσσαλονίκη, επέστρεψα στην Κύπρο συνέχισα τις σπουδές μου, πήρα το πτυχίο μου και εμβάθυνα περαιτέρω στη Νομική.
Όμως η ζωή μου εκφράζεται μέσα από την αγάπη μου για το γράψιμο, το θέατρο αλλά και το διαλογισμό που με φέρνει στο κέντρο μου.
