Μαμά, στο είπα τώρα τελευταία; Σ’αγαπάω.
Σε είχε ονειρευτεί από τότε που ήταν κοριτσάκι. Τότε που κρατούσε την κούκλα της και προσποιούταν πως ήταν η μαμά της. Σε είχε φανταστεί όταν...
Εύα Κοτσίκου
Αξίζαμε ένα καλύτερο τέλος
Πάνε τόσοι μήνες που κάποιος άφησε ένα παθιασμένο φιλί στα χείλη μου, που κάποιος με έσφιξε δυνατά στην αγκαλιά του. Που είπαμε τα χαζά μας...
Μολυβένιος στρατιώτης
Σε είδα χτες στον ύπνο μου. Φορούσες το καλό σου το χαμόγελο. Στα μάτια σου κρέμονταν δυο μετέωρες σιωπές. Κίνηση καμία στις εκφράσεις σου. Οι...
Το πανηγύρι
Όλα έτοιμα για το πανηγύρι του χωριού. Οι πάγκοι στημένοι ο ένας δίπλα στον άλλο με τάξη, οι μικροπωλητές χαμογελαστοί πίσω από αυτούς, η πραμάτεια...
Τι γιορτάζουμε, αλήθεια, την Κυριακή του Πάσχα;
Κυριακή του Πάσχα. Η μεγαλύτερη γιορτή της Ορθοδοξίας μας. Η μέρα που κάθε χρόνο γιορτάζουμε την Ανάσταση Του Ιησού Χριστού ύστερα από την εβδομάδα των...
Θα με συγχωρέσεις;
Θα με συγχωρέσεις; Θα με συγχωρέσεις για όλες εκείνες τις φορές που όλα πήγαιναν καλά στη ζωή μου και Σε ξεχνούσα; Θα με συγχωρέσεις που...
Η νεράιδα που έπεσε από το παραμύθι της
Την πρώτη φορά που σε είδα από το παράθυρο του σπιτιού μου κάπνιζες σκυμμένη στο μπαλκόνι σου. Τόσο αδύναμη, τόσο ισχνή σαν νεράιδα που ξέπεσε...
Κόκκινες, μικρές γαλότσες
Περιμένω το λεωφορείο στη στάση ενώ βρέχει καταρρακτωδώς. Οι δρόμοι άδειοι σχεδόν και όσοι άνθρωποι έχουν απομείνει έχουν μαζευτεί κάτω από υπόστεγα και προσπαθούν να...
Θα μ’ αγαπάς;
Μέρα όμορφη, ανοιξιάτικη, μέρα για βόλτα. Παίρνω ηλεκτρικό προς Κηφισιά. Οι εικόνες εναλλάσσονται μέσα από το τζάμι που γράφει με ανεξίτηλο μαρκαδόρο “Θα μ΄αγαπάς;”....
Η πένα μου κι εγώ
Η πένα μου. Η πένα μου με έχει ταξιδέψει στα πιο όμορφα και μακρινά μέρη. Μαζί της έχω κάνει κάτι διαδρομές αξέχαστες! Σε ανύποπτη στιγμή...
Υπάρχεις. Ζεις όμως;
Ξυπνάς πάντα την ίδια ώρα, ετοιμάζεσαι μηχανικά σαν καλοκουρδισμένο ρομποτάκι, αναλαμβάνεις τα καθήκοντά σου σαν μια – τέλεια – προγραμματισμένη μηχανή, πληρώνεις λογαριασμούς, επισκέπτεσαι υπηρεσίες...
Τα αγρίμια
Μανία που έχουνε οι άνθρωποι να κρύβουνε τ’αγρίμια που’χουν μέσα τους. Να τα καταχωνιάζουνε στο πίσω – πίσω μέρος του μυαλού τους κι’ άλλες φορές...
Παγωμένο γκρι ανοιχτό
Να γυρνούσε ο χρόνος πίσω. Να δίναμε ραντεβού έξω από το σπίτι μου ξανά. Να ερχόσουν να με πάρεις εκεί γύρω στις έξι όπως πάντα....
Οι σχέσεις εκείνες που δεν τελειώνουν ποτέ
Είναι που λες, κάποιες σχέσεις που δεν κάνουν ποτέ τον κύκλο τους. Γιατί, πολύ απλά, είναι οι ίδιες κύκλοι που δεν κλείνουν ποτέ. Σχέσεις-πανσέληνοι, γεμάτα...
Βρες τις διαφορές ή σώπα
Κάποιες φορές, εσφαλμένα, ταυτίζουμε ανόμοιες καταστάσεις μεταξύ τους, λαθεύουμε χαρακτηρίζοντας συναισθήματα και φορτώνουμε με ταμπέλες τους ανθρώπους άλλοτε αδικώντας τους, άλλοτε ευνοώντας τους. Κάπως...
Χαμένη παρτίδα
Και αν τολμήσαμε να ονειρευτούμε μια νύχτα ξύπνιοι, χαμένη παρτίδα. Και αν ανταλλάξαμε εκείνο το φιλί ένα ανοιξιάτικο βράδυ, χαμένη παρτίδα. Και αν προσπαθήσαμε να...
Άκου μεγάλε άνθρωπε
Απόψε θέλω να σου μιλήσω! Εσένα λέω, μεγάλε άνθρωπε, εσένα που αποφασίζεις για το μέλλον μου χωρίς να με κοιτάξεις ποτέ στα μάτια. Γιατί μεγάλε...
Το μικρό μου αερικό
Σε ανυποψίαστη στιγμή και ενώ μου έχει δηλώσει ότι απαγορεύεται διά ροπάλου να μπω στο δωμάτιό της, σκάει μύτη με ένα κόκκινο φόρεμα που έχει...
Η ημέρα της γυναίκας είναι πολλά περισσότερα από ένα γλέντι στις 8 Μαρτίου
Είσαι αυτή που θεωρήθηκες υπεύθυνη επειδή η ανθρωπότητα έχασε την ευκαιρία να ζει για πάντα στον παράδεισο. Είσαι αυτή που, για τα μάτια της, δόθηκαν...
Για κάθε θύμα bullying φταίω εγώ
Παγκόσμια ημέρα κατά του σχολικού εκφοβισμού σήμερα. Κατά του bullying όπως έχει επικρατήσει, τα τελευταία χρόνια, να λέμε. Bullying. Σχολικός εκφοβισμός. Όπως και να το...
Ό,τι δεν σε σκοτώνει, δεν σε κάνει απαραίτητα πιο δυνατό
Έρχονται που λες, κάτι μέρες. Μέρες θολές, μέρες μουντές, χωρίς κανένα σχήμα και χωρίς κανένα χρώμα. Μέρες που θαρρείς, βλέπεις την εξέλιξή τους μέσα από...
Συνοικία το όνειρο
Στην Ελλάδα του 1961 και ενώ οι άρχοντες του τόπου αυτού προσπαθούσαν διακαώς να προβάλλουν την όμορφη πλευρά της χώρας, ο Αλέκος Αλεξανδράκης τόλμησε να...
Η σκοτεινή πλευρά της Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων
Αναζητείται “κάπελας” να μοιραστούμε τα σκοτάδια μου. Να βλέπει πίσω από το χαμόγελό μου την απελπισία μου. Να κρατάει το στόμα του κλειστό και τα...
Αυτοί που αγάπησαν τα σκοτάδια μας όπως ο άγγελος στην ιστορία του Φιοντόρ
Από τη στιγμή που γεννιόμαστε και καθ΄όλη την μετέπειτα πορεία μας σε αυτό το πέρασμα που λέγεται ζωή συναναστρεφόμαστε με ανθρώπους. Προερχόμαστε από αυτούς, μεγαλώνουμε...
Άνθρωποι μονάχοι
Άνθρωποι μονάχοι σαν ξερόκλαδα σπασμένα”. Άνθρωποι που συνήθισαν να μην έχουν “καλημέρες” τα πρωϊνά και”καληνύχτες” πριν κοιμηθούν. Άνθρωποι που κανείς δεν τους λέει “να προσέχεις”...