Το φευγιό
Δε θυμάμαι από πότε ξεκίνησε αυτή η ιστορία. Μάλλον θα’ τανε… Η πρώτη επίσημη έξοδός της… ή μήπως και πιο πριν; Εννέα μήνες κρυμμένη...
Δε θυμάμαι από πότε ξεκίνησε αυτή η ιστορία. Μάλλον θα’ τανε… Η πρώτη επίσημη έξοδός της… ή μήπως και πιο πριν; Εννέα μήνες κρυμμένη...
Μ’ αρέσουν αυτά τα ανεπαίσθητα χάδια στην ψυχή που μπορεί να μην έχουν καν πρόσωπο (μπορεί και να έχουν. Μπορεί σταδιακά συνειδητά, ή και υποσυνείδητα...
Σε αγαπώ τόσο, ώστε να σε τοποθετώ στα πιο μακρινά μου όνειρα. Σε αγαπώ τόσο, ώστε να σε θυμάμαι τότε που δεν υπήρχες. Άγριος άνεμος,...
Μια προς μια παρακολουθώ τις άμυνές μου να παραδίνουν τα όπλα νικημένες. Προσπάθησα πολύ, δε σ’ το κρύβω. Προσπάθησα να αντισταθώ σε όλα όσα με...
Βγάζω και απόψε τις λέξεις μου να τις πουλήσω ξεδιάντροπα, στο πρώτο πεζοδρόμιο που θα βρω. Όχι! Δε’ μου χει μείνει ντροπή, ούτε κανένα άλλο...
Είναι αυτοί που το παίζουν σκοτεινοί. Θα τους δεις να φοράνε μαύρα ρούχα, να κλείνουν τα μάτια όταν ακούν μουσική, ενώ σκέφτονται την ίδια ώρα...
Σε ακούω να φωνάζεις. Μη φωνάζεις, ταράζεται η ψυχή μου. Τρέμει η καρδιά μου, ο χτύπος της γίνεται αλλόκοτος, δυνατός μα ανήσυχος. Δε μ’ αρέσει...
Ήταν μια νύχτα αλλόκοτη απ’ την αρχή. Μια νύχτα που είχα κάτι ανοιχτούς λογαριασμούς με μένα και βάλθηκα να κάνω κάτι με δαύτους, μα δεν...
Είμαι ένας λύκος. Ξεκάθαρα, είμαι, με όλα τα χαρακτηριστικά που μπορεί να έχει ένας λύκος. Και σιγά σιγά βλέπω ότι οι λύκοι γινόμαστε όλο και...
Προσπαθώ να ξεχαστώ. Να πάρω το μυαλό μου έστω και για ένα λεπτό από τη σκέψη σου. Αποφάσισα λοιπόν να γράψω για κάτι άλλο. Να...
Η ζωή ολόκληρη του καθενός μας αξίζει για αυτές τις δυο, το πολύ τρεις στιγμές. Καθένας μας θα τις θυμάται σαν ορόσημο στη ζωή του,...
Κατεβάζω ρολά. Κλειδαμπαρώνω πόρτες. Πετάω κλειδιά και εύχομαι κανείς να μη βρει τρόπο να ανοίξει. Αυτή η ιδέα πραγματικά με αναπαύει. Και χάνομαι στον κόσμο...
Άνοστο πλησίασμα. Άβολες θέσεις. Χέρια να κρέμονται δίχως σκοπό. Βλέμματα στο κενό. Εσωτερικά ταξίδια με ανώμαλες προσγειώσεις στην πορεία και βέβαιο τέλος. Λόγια ανείπωτα. Στραγγαλισμένα...
Πεθαίνω! Ίσως και να αυτοκτονώ σε δόσεις! Ευτυχία; Ουτοπία! Για μένα τουλάχιστον! Και όποιος λέει το αντίθετο, υποπτεύομαι πως ψεύδεται ασύστολα. Μου πήρε τη μισή...
Σταύρωση! Σήμερα… Έστω σήμερα… Ας αποποιηθούμε όλοι το ρόλο του θύματος και ας μη μιλήσουμε για το βάρος του σταυρού μας. Ας μην κοροϊδευόμαστε άλλο...
Δυο πλευρές του ίδιου νομίσματος, ή δυο νομίσματα με την ίδια πλευρά; Ποιος ξέρει… Το μόνο σίγουρο ήταν πως κάποτε μοιράστηκαν τα πάντα τους και...
Άνοιξα δυο μαύρες σακούλες και τα έριξα όλα μέσα. Τις κατέβασα κάτω και τώρα περιμένω το σκουπιδιάρικο να ‘ρθει να τις πάρει. Όχι, δεν τις...
Και απόψε μπλέχτηκαν και παίχτηκαν όλα τα παραμυθία μαζί. Κάτι το καμπανάκι μεσάνυχτα και Σταχτοπούτα σε πιο μοντέρνα βερσιόν, κάτι από τον κακό το λύκο...
Η εποχή των ηθελημένων παραισθήσεων. Η χρήση ουσιών δεν είναι απαραίτητη. Μπορείς μόνος σου πλέον να φτιάχνεις το δικό σου παραμύθι. Γέμισε ο κόσμος με...
Το Ένιωσα! Πολύ δικό μου. Ένα μικρό απόσπασμα στο video “Ι felt it”. Στο στέλνω ολόκληρο. Το ένιωσα δεν μπορώ να τ’ αρνηθώ. Σε ματιά...
Είναι εκείνη η παράσταση που έπρεπε να παίξω και την πλήρωσα ακριβά, εκείνη η βάρδια που μονάχα τώρα εύχομαι να είχα αποφύγει. Τώρα πληρώνω μόνο...
Βιαζόμαστε να προλάβουμε το χρόνο και τα συναισθήματά μας. Βιαζόμαστε να προλάβουμε τα λεωφορεία, τα τρένα, μα οι σταθμοί πάντα θα’ ναι εκεί και θα...
Έστω ότι οι μαθηματικοί’ κάναν λάθος. Έστω ότι ένα και ένα μας έκανε ένα… Έστω ότι και όλοι οι φυσικοί κάναν λάθος. Έστω...
Ένα κλειδί ανοίγει πόρτες. Μπορεί να ανοίξει ευκαιρίες, να ξεκλειδώσει μια καρδιά, να ξεδιπλώσει μια ψυχή. Ένα κλειδί μπορεί να το γυρίσεις και να βρεθείς...
Η νύχτα ύφαινε με τις κλωστές που μια νέα ζωή ξέραβε από τις μνήμες του παρελθόντος. Τα σωθικά μου ξερνούσαν το μελανό τους χρώμα. Για...