Μια συγγνώμη κι ας άργησα
Κρυώνω… Έχω κουλουριαστεί κάτω από τα σκεπάσματα στο άδειο μου κρεβάτι και κρυώνω. Έχω τα χέρια μου πλεγμένα πίσω από το κεφάλι και ακούω πάλι...
Κρυώνω… Έχω κουλουριαστεί κάτω από τα σκεπάσματα στο άδειο μου κρεβάτι και κρυώνω. Έχω τα χέρια μου πλεγμένα πίσω από το κεφάλι και ακούω πάλι...
«…Να προσέχεις παιδί μου που στέλνεις τις προσευχές σου και να θυμάσαι τι και πως το ζητάς. Οι άνθρωποι μόνο να σε νοιάζουν». Πέρασαν χρόνια...
“Γιατί μετά από κάθε μεσαίωνα, έρχεται πάντα η αναγέννηση. Λένε πώς κανείς ξαναγεννιέται μέσα από τις στάχτες του. Έτσι είναι. Καμιά φορά η ζωή φέρνει...