Ίμια: Τα λάθη που έγιναν και τα λάθη που θα γίνουν
Κάθε επέτειος είθισται να γίνεται αφορμή να θυμηθούμε γεγονότα που σηματοδότησαν την ιστορία ενός τόπου και να καλλιεργούμε την κρίση μας γύρω από αυτά. Σαν...
Ιανουάριος 2018
Περασμένες δώδεκα
Περασμένες δώδεκα. Άλλη μια μέρα έφτασε αργοπορημένα στο τέλος της. Τα βλέφαρά μου με δυσκολία κρατιούνται ανοιχτά. Μπαίνω στο δωμάτιό μου, το καταφύγιό μου εδώ...
Ενός λεπτού σιγή για όσους έμειναν εδώ και μάχονται ακόμη
Ενός λεπτού σιγή για όσους έμειναν εδώ και ακόμη μάχονται. Για αυτούς που τα πτυχία τους έμειναν μια σκονισμένη – καδραρισμένη επιγραφή να τους θυμίζει...
Πόσα χαρίσματα ομορφαίνουν την ζωή μας αλήθεια;
Χαίρετε. Ας ξεκινήσουμε την κουβέντα μας με μια υποθετική ερώτηση. Αν σας έλεγαν ότι δυο χαρίσματα θα μπορούσατε να έχετε μόνο, ποια θα επιλέγατε αλήθεια...
Η μοναξιά είναι για τους γενναίους
Πόσο περίεργοι που είμαστε οι άνθρωποι λίγο πριν μείνουμε μόνοι. Πόσο όμορφοι μας φαίνονται οι άνθρωποι που κάποτε πληγωσαμε, όταν μένουμε έρημοι. ...
Μια στάλα ελπίδα
Στην μεγαλύτερη απουσία, εκεί που δεν έχεις άλλες αντοχές, όταν στεγνώσει το στόμα σου από τις προσευχές σου, τότε θα νιώσεις την πιο σκληρή...
Αύριο θα βρέχει
Εμένα μη με φοβάσαι. Εγώ τον χρόνο, τον έχω σύμμαχο, ποτέ δε με τρόμαξε. Άκουγα πάντα τι ήθελε να μου πει. Οι πληγές του, όσα...
Γράμμα για τη μητέρα μου
Μήτηρ, μητέρα, μαμά, μανούλα, μάμμυ.Κάθε λέξη και μια ακόμα έννοια, ένα ακόμα συναίσθημα. Στην ζωή, τα πράγματα δεν μας έρχονται πάντα χαρούμενα και όπως τα...
Το παραμύθι της δεύτερης ευκαιρίας
Ακραία; Παράξενη; Ίσως ναι στα περισσότερα πράγματα στην ζωή μου! Δεν αλλάζω μυαλά εύκολα. Λάθος μου μπορεί να πεις. Μα αυτή είμαι και ευτυχώς δεν...
Οι όμορφοι άνθρωποι όμορφα χωρίζουν
Οι όμορφοι άνθρωποι όταν χωρίζουνε.. Γίνονται λίμνες. Λυπημένες.. Σε μια ατελείωτη προσμονή από μία καταδικασμένη αγάπη. Παραμονεύουνε μια στάλα ήλιο να τις ζεστάνει. Να τις...
Μια συγγνώμη κι ας άργησα
Κρυώνω… Έχω κουλουριαστεί κάτω από τα σκεπάσματα στο άδειο μου κρεβάτι και κρυώνω. Έχω τα χέρια μου πλεγμένα πίσω από το κεφάλι και ακούω πάλι...
Το είδωλο μου στον καθρέφτη
Έρχεται κάποια στιγμή στην ζωή σου, που αποφασίζεις ότι ήρθε η ώρα να πάρεις τα πάνω σου. Ο πόνος στην ψυχή της ήταν πλέον...
Για όσο αντέχω
Δεν θα σου τάξω αγάπες κι έρωτες για πάντα. Δεν μπορώ να σου εγγυηθώ ότι τα μέλια θα κρατήσουν μια ζωή. Δεν μπορώ να σου...
Ο τροχός της ζωής και ο βράχος της καλοσύνης
Σε μεσαιωνικά χειρόγραφα και τοιχογραφίες συχνά συναντά κάποιος τον τρoχό της ζωής. Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα η απεικόνιση του. Χωρίς να σας κουράσω με λεπτομέρειες, αποτελείται...
Μάθε να φεύγεις περήφανα
Τις πιο πολλές φορές, εμείς οι άνθρωποι θυμόμαστε το μαχαίρι αλλά ξεχνάμε την πληγή. Για αυτό σιγά σιγά άρχιζε να συνηθίζεις το χρώμα και το...
Η σιωπή ματώνει και ουρλιάζει
Η σιωπή ματώνει.. Όλα τα σπάει σε χίλια κομμάτια ενώ φωνή δεν έχει. Μίλα μου.. Τίποτα δεν μπορεί να μας καταστρέψει πιά. Όλα ήταν λάθος.....
Λατρεμένο το απαγορευμένο
Κι όμως μπορεί να συμβεί στον καθένα. Ακόμη και στους πιο καθωσπρέπει, τους πιο εγκρατείς, τους πιο συγκροτημένους, τους πιο πουριτανούς, τους πιο πιστούς, τους...
Το κυνήγι της άπιαστης χρυσής τομής ανάμεσα σε αριθμούς και λέξεις
Χαίρετε. O καθένας και η καθεμία από μας έχει βρει έναν τρόπο να ορίσει, να περιγράψει ή αν θέλετε να ζωγραφίσει τη ζωή του και...
Εκείνες οι “άλλες”
Κάθεται και παρατηρεί σε ένα όμορφο, θορυβώδες μπαρ. Υπάρχει κόσμος πολύς γύρω της, αλλά αυτή είναι λες και δεν υπάρχει ανάμεσα τους. Έτσι το...
Έτσι αγαπάει μια γυναίκα
Μια γυναίκα.. Δεν ξέρει πάντοτε γιατί ερωτεύτηκε. Έτσι ποτέ δεν μπορεί να εξηγήσει με ακρίβεια τον λόγο που ερωτεύτηκε κάποιον. Επειδή όμως ερωτεύτηκε, δεν...
Κι αν θες να μάθεις τι είναι αγάπη
Θέλεις να σου πω τι είναι αγάπη, μάτια μου; Αγάπη είναι τα φιμωμένα λόγια τη στιγμή του αποχωρισμού. Το “να προσέχεις” εκείνο καθώς η φιγούρα...
Σημασία πάντα θα ‘χει ο τρόπος που μάχεσαι
«…Να προσέχεις παιδί μου που στέλνεις τις προσευχές σου και να θυμάσαι τι και πως το ζητάς. Οι άνθρωποι μόνο να σε νοιάζουν». Πέρασαν χρόνια...
Κάποτε θα αγαπηθείς όπως σου αξίζει
Κάποτε θα μάθεις ότι είναι τόσο πολύ άσκοπο να αντιστέκεσαι γενναία στα μαχαίρια που σου λιμάρουνε την ψυχή, ενώ την ίδια στιγμή κάποιοι άλλοι χορεύουν...
Θα την αντέξω του τρελού την ρετσινιά…!
Ελλάδα στο δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα. Μεταπολεμική Ελλάδα, και κάθε χωριό που σέβεται τον εαυτό του έχει σε περίοπτη θέση στο καφενείο τις αρχές...
Μεταξύ μας
Γράφουμε γιατί έτσι μπορούμε να ακουμπάμε την ψυχή μας στον κόσμο πιο ανάλαφρη. Αυτός ο κόσμος είναι πολύ σκληρός εάν δεν τον μοιράζεσαι. Ο δικός...