Το ψεύδος θα ντύνεται την αλήθεια και θα παραμένει εξευτελιστικά γυμνό
Μιλάς για καθαρούς ανθρώπους, για σταράτα λόγια, για ειλικρινείς προσεγγίσεις.
Ξεχνάς φαίνεται πως το ψέμα σου ντύθηκε αλήθεια και μου ζήτησε να το πιστέψω. Να ξέρεις πως και το χατήρι να σου κάνω, δεν θα κερδίσεις έτσι τη μάχη των εντυπώσεων. Ήττα βαριά θα βιώσεις μετά το ξεθύμασμα της αλλόφρονης σου νίκης. Μια ενδόμυχη ανικανοποίηση θα σε κατατρέχει σε κάθε καταδίωξη του νου. Σκοτάδια πηχτά θα σε καλύψουν που δεν ξεδιαλύνονται ούτε με το πιο εκτυφλωτικό φως επάνω τους.
Γύρνα περίγυρα λοιπόν στο χάος σου μέσα. Μην πεις πως φταίει η στιγμή. Ολάκερη δική σου ήταν. Εγώ απλά υπήρξα θεατής σιωπηλός και μάλιστα φεύγω δίχως χειροκρότημα στο τέλος. Η απελπισία έχει γραμμένο τ’ όνομά σου επάνω της και σου έταξε αιώνια υποταγή και της αφιερώθηκες, όμως δεν υπολόγισες τον χαμό σου.
Κοίτα με στα μάτια και απάντησέ μου.
Ποιος ψεύδεται τώρα λοιπόν;
Ζωή Παπατζίκου
Σε δύο ενότητες μοιρασμένη η ζωή μου. Στην Αθήνα όπου γεννήθηκα, μεγάλωσα κι έζησα μέχρι το τέλος της εφηβείας μου και στην Εύβοια όπου πλέον μένω μόνιμα. Με οδηγό την έμφυτη παρατηρητικότητα αλλά και την γενικότερη εντρύφηση των ανθρώπων και των εμπειριών τους, οι σκέψεις και οι λέξεις πάντα πλέκονταν σε γαϊτανάκι καταγραφής, σαν να προσπαθώ να αιχμαλωτίσω λογιών στιγμές και ποικίλα συναισθήματα κόντρα στην ελεύθερη και ιλιγγιώδη ταχύτητα του χρόνου που αμείλικτα στη ξέφρενη πορεία του όλα τα μεταβάλλει. Η ζωή μας είναι ένα άγραφο ανοιχτό βιβλίο, ας αποτυπώσουμε μέσα του τις πιο γραφικές μας αλήθειες!
