Ας μετρήσουμε αυτούς που μας αγαπούν πραγματικά
Να κάνουμε λίγα Μαθηματικά σήμερα;
Τι λέτε;
Ας μετρήσουμε, λοιπόν, πρώτα τους ανθρώπους που λεν ότι μας αγαπάνε.
Στη συνέχεια ας μετρήσουμε τους ανθρώπους που κάνουν ότι μας αγαπάνε.
Ύστερα, εκείνους που πιστεύουμε ότι μας αγαπάνε.
Κάνουμε το άθροισμα των τριών αυτών συνόλων.
Τώρα, ας μετρήσουμε αυτούς που είναι δίπλα μας σε μια λίγο ή πολύ άσχημη στιγμή μας.
Συνειδητά κι όχι τυχαία.
Κατ’ επιλογή τους κι όχι κατόπιν επαιτείας μας.
Συγκρίνουμε τα ποσά.
Το αποτέλεσμα;
Αν όχι μηδενικό, είναι αντιστρόφως ανάλογο με το λογικά αναμενόμενο.
Και σου λέει μετά πως τα πάντα είναι Μαθηματικά…
Μπα…
Η ανθρώπινη ψυχή είναι μια κατηγορία από μόνη της σε ολόκληρο το σύμπαν.
Ακαθόριστη, χαώδης, απρόβλεπτη και εγωκεντρική.
Και κανένας νόμος της ζωής και της φύσης, γνωστός ή άγνωστος, δεν μπορεί να την αγγίξει, να την κατηγοριοποιήσει και να την προσδιορίσει.
Μια άβυσσος μες στην Άβυσσο.
Έξω από κανόνες, ορισμούς και θεωρίες.
Έξω από καλούπια και λογικές επεξηγήσεις.
Κι οι μόνοι όροι που μπορούμε να της προσδώσουμε είναι δύο: η μονάδα και το άπειρο.
Αφού κάθε ψυχή είναι μοναδική κι αφού το χάος εντός της εκτείνεται στο άπειρο!
Κατερίνα Πανταλέων
Ποιά είμαι; Νομίζω πως μέχρι την ύστατη πνοή θα ψάχνω να το βρω.. Ως γέννημα - θρέμμα της πιο ερωτικής πόλης, είμαι φανατική οπαδός και υποστηρίκτρια της αγάπης και του έρωτα.. Γράφω για όλα αυτά που βλέπω, ακούω και ζω, για όλα όσα ονειρευομαι, για όλα εκείνα που δε θα ζήσω ποτέ.. Γράφω γιατί έτσι ανασαίνω περισσότερο οξυγόνο, γιατί έτσι ξορκίζω καθετί που με πονάει, γιατί απλώς δε γίνεται να μη γράφω.. Ποιά είμαι; Ίσως και να 'μαι τελικά μία πριγκίπισσα, που κατά λάθος ξέφυγε από κάποιο παραμύθι κι όλο ψάχνει το δρόμο να γυρίσει πίσω σε αυτό..
