Εγώ αντέχω ακόμη
Άλλη μια νύχτα δίχως εσένα.
Δίχως τις λέξεις σου.
Δίχως την προσμονή σου.
Χωρίς να δύναμαι να ακουμπήσω το χάδι μου πάνω στη μεταξένια σου ψυχή.
Πού να ‘σαι;
Σε νοιάζονται άραγε;
Σε φροντίζουν;
Σ’ αγαπάνε;
Βρίσκουν μαθές τον τρόπο να σπάνε τη βιτρίνα σου, να διαπερνάνε το κρυστάλλινο βλέμμα σου, να κάνουν πέρα τον εβένινο μανδύα σου
και να βλέπουν ποιος πραγματικά είσαι και πόσα αξίζεις;
Οι άνθρωποι μάτια μου δε θέλουν να κουράζονται.
Δεν έχουν τη διάθεση να κοιτούν πέρα από αυτό που τους δείχνεις.
Δεν έχουν το σθένος να έρθουν αντιμέτωποι με την αλήθεια.
Βαριούνται να ψάχνουν πίσω από τις λέξεις σου.
Έχουν πολύ εγωισμό, ώστε να παραμερίσουν το δικό σου και να κατανοήσουν πως για ό,τι δεν τους αρέσει ευθύνεται η πληγιασμένη σου ψυχή.
Άλλη μια νύχτα, καλέ μου, να κουρνιάζω σε ένα άδειο από σένα μαξιλάρι.
Να περιμένω να ξημερώσει ένα άδειο από σένα αύριο.
Να ανησυχώ για σένα, να αναπνέω για σένα, σε μια άδεια από σένα ζωή.
Άλλη μια βραδιά συντροφιά με μνήμες θολές, με νότες απαλές, με ελπίδες κουρασμένες, με όνειρα ουτοπικά.
Μα εγώ αντέχω ακόμα. Αντέχω να σ’ αγαπώ.
Και ας μην περιμένω τίποτα.
Αφού η αγάπη, στην αναμέτρηση της με το χρόνο κρίνεται καρδιά μου.
Σ’ αγαπώ.
Και προσεύχομαι αυτή η αγάπη να σε φτάνει.
Σαν μελωδία τα βλέφαρά σου να σφραγίζει τις νυχτιές.
Σαν χάδι ανεπαίσθητο τα όνειρα σου να μαγεύει.
Σαν τρυφερό φιλί να σε γλυκοξυπνά τα πρωινά.
Αύρα εαρινή να έρχεται, να γαληνεύει την ψυχή σου.
Ναι.
Λαχταρώ αυτή η αγάπη να σε φτάνει.
Και εν αγνοία σου τον κόσμο σου γλυκά να ομορφαίνει.
Ενόσω εγώ θα αντέχω…
Κατερίνα Πανταλέων
Ποιά είμαι; Νομίζω πως μέχρι την ύστατη πνοή θα ψάχνω να το βρω.. Ως γέννημα - θρέμμα της πιο ερωτικής πόλης, είμαι φανατική οπαδός και υποστηρίκτρια της αγάπης και του έρωτα.. Γράφω για όλα αυτά που βλέπω, ακούω και ζω, για όλα όσα ονειρευομαι, για όλα εκείνα που δε θα ζήσω ποτέ.. Γράφω γιατί έτσι ανασαίνω περισσότερο οξυγόνο, γιατί έτσι ξορκίζω καθετί που με πονάει, γιατί απλώς δε γίνεται να μη γράφω.. Ποιά είμαι; Ίσως και να 'μαι τελικά μία πριγκίπισσα, που κατά λάθος ξέφυγε από κάποιο παραμύθι κι όλο ψάχνει το δρόμο να γυρίσει πίσω σε αυτό..
