Να είσαι αφεντικό της θέλησής σου και ο δούλος της συνείδησής σου

Μια σειρά από γεγονότα, αλλά και κάποιες συζητήσεις με αγαπημένα μου πρόσωπα, για όλα αυτά που κατά καιρούς βασάνιζαν ή βασανίζουν ακόμα την ψυχή και το μυαλό μου, ήρθαν για να επισφραγίσουν και το νόημα μιας φράσης που τυχαία διάβασα αυτές τις μέρες και που μέσα της κλείνει ολόκληρη τη στάση της ζωής μου, αδιαπραγμάτευτα πια. 
 
«Να είσαι αφεντικό της θέλησής σου και ο δούλος της συνείδησής σου.» 
 
Ετούτη η λέξη λοιπόν, η συνείδηση, παρ’ όλο που για μένα ανέκαθεν υπήρξε οδηγός για κάθε μου σκέψη, για κάθε στόχο κι όνειρό μου, για όλες τις διαπροσωπικές μου σχέσεις και τελικά για καθετί που με κόπο κατάφερα να κάνω πράξη στη ζωή μου μέχρι τώρα, κάνει έντονα αισθητή την παρουσία της στα βήματά μου και πάλι, μην τυχόν και παρεκκλίνω από το μοναδικό τρόπο που έμαθα να πορεύομαι. Διατηρώντας την δηλαδή καθαρή κι αμόλυντη. 
 
Περνάμε από πολλά στάδια στη ζωή μας και το καθένα από αυτά, έχει τη δική του βαρύτητα κι αφήνει το δικό του ίχνος στην πορεία μας. Κάθε σκέψη που γεννιέται μέσα μας και δουλεύει υποσυνείδητα, πριν ακόμα γίνει απόφαση τετελεσμένη και εν τέλει πράξη, είναι απόρροια του ποιοι είμαστε, του πώς μεγαλώσαμε και με ποιες αξίες γαλουχηθήκαμε από το άμεσο περιβάλλον μας, από την οικογένειά μας δηλαδή. 
 
Και μπορεί το μοίρασμα των σκέψεων και των προβληματισμών μου, για τη φιλοσοφία κάποιων, να είναι περιττό και να αρκούνται μόνο στη δική τους κοσμοθεωρία και να μη θέλουν καν να ακούσουν μια δεύτερη άποψη, πόσο μάλλον και να την αποδεχτούν… για τη δική μου όμως τελικά, είναι απαραίτητο συστατικό για να μπορώ να βαδίζω, όσο το δυνατόν περισσότερο ισορροπημένα γίνεται, μέσα σε όλη ετούτη την ανισορροπία που με περιβάλλει. 
 
Έρχεται κάποιο σημείο ορόσημο στη ζωή όλων μας λοιπόν, όπου όλα εκείνα τα όνειρα που κάποτε παραμερίσαμε, βάζοντάς τα σε δεύτερη μοίρα κι αφήνοντάς τα ανεκπλήρωτα, πολλές φορές και οικειοθελώς μάλιστα, θα επιστρέψουν και θα σου χτυπήσουν ξανά την πόρτα, δίνοντάς σου μια ακόμα ευκαιρία να παλέψεις για αυτά. Πόσο έτοιμοι θα είμαστε άραγε αυτήν τη φορά να την αναγνωρίσουμε και να την εκμεταλλευτούμε; 
 
Έτοιμοι, πιθανόν και να μην αισθανθούμε ποτέ, για να απαντήσω προσωπικά, γιατί πολλές φορές αγνοούμε ή ακόμα χειρότερα υποβιβάζουμε κιόλας τις δυνατότητές μας και οι ίδιοι, ανάλογα και με τις συνθήκες που επικρατούν τη δεδομένη χρονική στιγμή. Παρ’ όλα αυτά, μιλάμε για μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή μας! Τι σημαίνει αυτό; Πολύ απλά, πως τώρα γνωρίζεις. Έμαθες πως τα “θέλω” σου και τα όνειρά σου, θα πρέπει να είναι στην πρώτη γραμμή των προτεραιοτήτων σου, για να είσαι ευτυχισμένος και πλήρης πρώτα εσύ και κατά συνέπεια όλοι όσοι σε περιβάλλουν. 
 
Τι περιμένεις λοιπόν; Σήκω και πάλεψε, γιατί τρίτη ευκαιρία δεν υπόσχομαι πως θα σου δοθεί! Πάλεψε με πείσμα και με πίστη στη δύναμη και τις ικανότητές σου και αυτό που σου ανήκε δικαιωματικά, να είσαι σίγουρος πως αργά ή γρήγορα θα το αποκτήσεις. Με μία μόνο προϋπόθεση, που είναι πλέον και νόμος απαράβατος για εμένα. Να παλέψεις τίμια. Πάντα και μόνο τίμια, όπως έκανες μέχρι τώρα άλλωστε και όπως είχες μάθει σε ολάκερη την πορεία σου μέχρι εδώ. 
 
Γιατί για πες μου ειλικρινά, τι νόημα θα έχει, να έχεις επιτύχει τον όποιο στόχο σου, αν έχεις σκορπίσει πρώτα γύρω σου τη δυστυχία για να το καταφέρεις; 
Πόσο περήφανος θα μπορείς να αισθάνεσαι άραγε, κοιτώντας το είδωλό σου στον καθρέφτη, αν για να ζήσεις εσύ ευτυχισμένος, θα έχεις πρώτα καταπατήσει την ευτυχία κάποιου άλλου; 
Κι αναρωτιέμαι, πόσο ήσυχη και καθαρή συνείδηση μπορεί να έχει ένας άνθρωπος, που κυνηγώντας τα δικά του όνειρα, έχει πρώτα σκοτώσει τα όνειρα εκείνων που τον εμπιστεύτηκαν τυφλά, για να ανοίξει το δρόμο του; 
 
Να θυμάσαι πως οι αδικίες σ’ ετούτη τη ζωή, επιστρέφονται πάντα πίσω στον αποστολέα τους. Γι’ αυτό θα επιμένω και θα συνεχίσω να το λέω κι ας γίνομαι ίσως κουραστική. Τα όνειρά σου να τα κυνηγήσεις, την ευτυχία και την επιτυχία όπως εσύ τα έχεις πλάσει στο μυαλό σου να τα επιδιώξεις, χρησιμοποιώντας όμως μονάχα θεμιτά μέσα. Μα κι αν ακόμα τελικά δεν καταφέρεις να αγγίξεις απόλυτα τον αρχικό σου στόχο, για τίποτα δεν θα έχεις να ντραπείς ή να αισθανθείς χαμένος όταν πάλεψες καθαρά. 
 
Γιατί τελικά, φτάνοντας στο τέλος της μέρας και κάνοντας τον απολογισμό σου… σε διαβεβαιώ πως δεν υπάρχει μεγαλύτερη εσωτερική νίκη και ανταμοιβή, ούτε και μεγαλύτερος πλούτος, από την καθαρή σου τη συνείδηση. 
 
[«Να είσαι αφεντικό της θέλησής σου και ο δούλος της συνείδησής σου» 
(Marie von Ebner – Eschenbach, Γερμανίδα γνωμικογράφος, 1830-1916)]
 
Μαρία Μαραγκού
 

Γράψτε ένα σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *