Αγάπησες ποτέ τη μετριότητα; Θαύμασες ποτέ εκείνον τον ταπεινό άνθρωπο, που με σκυμμένο το κεφάλι, μετρούσε επιτυχίες και ταυτόχρονα γινόταν ο πιο αυστηρός κριτής του εαυτού του; Όχι φυσικά, δεν μπήκες ποτέ σε τέτοια διαδικασία γιατί τυφλώθηκες από την έπαρση που σε κυριεύει και σε καταδυναστεύει. Σε μάγεψε, τραγουδάει στα αυτιά σου τραγούδια παραπλανητικά που σου τονώνουν το εγώ σου. Ενισχύουν την ανυπαρξία σου και την ανασφάλεια σου οι σειρήνες της.
Αχ, καημένε μου, να ήξερες πόσο κακό σου κάνεις. Καταδικάζεις τον εαυτό σου. Τρέξε μακριά της όσο ακόμα έχεις χρόνο γιατί θα έρθει η στιγμή που έντεχνα θα σε εγκλωβίσει με τις ύπουλες μεθόδους της. Όσο σε εντυπωσιάζει τόσο σε βάζει να παίζεις ένα μοναδικό παιχνίδι με νικήτρια εκείνη μόνο.
Είναι οδοστρωτήρας και μυρίζει σαπίλα, μα έχει μάθει να καμουφλάρεται και η μυρωδιά της μεταλλάσσεται για να σε ξεγελάσει και εσύ συνεχώς πέφτεις στην παγίδα της. Είναι στα προτερήματά της να σε καταστρέφει σιγά σιγά και χωρίς να το καταλάβεις. Σου κατασπαράσσει μέχρι και το τελευταίο σου κύτταρο. Και τη στιγμή που εσύ θα την αμφισβητείς, θα σου εμφανιστεί με ένα ωραίο μυρωδάτο μαντήλι γεμάτο χρώμα, θα στο κολλήσει στη μύτη και θα σε σαγηνεύσει πάλι. Με περίτεχνο τρόπο θα κάμψει μέχρι και την τελευταία σου αντίσταση.
Έχει ποικίλες όψεις. Θα σου παρουσιαστεί στην εντέλεια, μα στην ουσία με αυτό τον τρόπο κρύβει το τέρας που κουβαλάει. Η ασχήμια της όμως περιφέρεται στον αέρα. Δε θέλει ποτέ να σε βλέπει καλά, μονάχα να σε ελέγχει και να σε χειραγωγεί, άλλωστε αυτός είναι ο στόχος της. Σε πείθει εύκολα για τα πάντα, οι σειρήνες της βλέπεις σε παρασύρουν.
Αλλάζει ο εσωτερικός σου κόσμος και πλέον δεν μπορείς να αμυνθείς. Υποκύπτεις σε λάθη και δε σε αφήνει να αντιληφθείς το μέγεθος της εσωτερικής σου καταστροφής. Και δύσκολα θα βγεις από αυτό το λαβύρινθο που μπήκες. Όταν θα καταφέρεις να δεις τα λάθη σου θα είναι αργά γιατί θα σε έχει αναγκάσει να υποτιμήσεις ανθρώπους.
Μην ξεχάσεις ποτέ το όνομά της, γιατί θα εμφανίζεται πολύ συχνά όταν σε βλέπει αδύναμο εσωτερικά και δυνατό εξωτερικά. Μη λησμονήσεις ποτέ το όνομα αυτής που επιβιώνει από τη σάρκα σου και τρέφεται από την ψυχή σου. Έπαρση τη φωνάζουν και σε κάνει να τα βλέπεις όλα αφ’ υψηλού.
Μαρύσα Παππά
Γεννήθηκα στην Αθήνα με καταγωγή από τον νησί των Ιπποτών. Γράφω βιωματικά και παίρνοντας καθημερινές εικόνες από το περιβάλλον μου. Όλο αυτό το χρωστάω σε έναν άντρα μου με εμπνέει για όλα αυτά που κάνω. Στον άντρα της ζωής μου. Έχουμε κοινά όνειρα με στόχο να πραγματοποιηθούν. Διότι το «εμείς» και το «μαζί» είναι από τις πιο ισχυρές λέξεις που υπάρχουν. «Εμείς μαζί» λοιπόν μπορούμε τα πάντα, αρκεί να το θέλουμε. Καλά μας ταξίδια.
