Κατερίνα Πανταλέων

Κάποτε θα ‘ρθουν δυο μάτια, άξαφνα μπροστά σου, που κάτι θα σου θυμίζουν ανεπαίσθητα..   Θα ‘χουν περάσει χρόνια πολλά..    Θα ‘ναι τότε που...

Α ρε Κοκκινοσκουφίτσα..   Ακόμα και μέσα στο παραμύθι, παραμύθι σου χρεώσανε κι άλλο!   Άκου να σου πω αθώο και μικρό μου κοριτσάκι..  ...

Σε προκαλώ λοιπόν!    Έλα να μπερδέψουμε τους ανέμους μας, να φτιάξουμε μια θύελλα!   Σύρε να ακουμπήσουμε τους κεραυνούς μας, να σκαρώσουμε μια καταιγίδα...

Αλήτισσα όμως αυτή η νύχτα!    Ξεβράζει φαντάσματα από τα έγκατα της. Φαντάσματα, που νόμιζες πως τα ‘χες θάψει βαθιά και δεν περίμενες να επιστρέψουν...

  Κι όλα τελείωσαν πια..    Οι λέξεις σώπασαν και τα χείλη σφάλισαν..    Όσα κι αν θα ‘χα πλέον να σου πω, δεν πρέπει...

Όταν έμαθα ν’ αγαπώ βρήκα την αληθινή αγάπη.. Και ξέρεις γιατί έμαθα ν’ αγαπώ;  Έμαθα ν’ αγαπώ γιατί  έκανα λάθος επιλογές στο βωμό του φόβου...

Βιάζονται οι άνθρωποι ψυχή μου.. Βιάζονται να μεγαλώσουν σαν είναι μικροί.. Βιάζονται να κάμουν πραγματικότητα τα όνειρά τους σα μεγαλώσουν.. Βιάζονται να γίνουν πλούσιοι, να...