Ποίηση

Ένιωσα φιλί ξένο στα χείλη σου και δίστασα. Να αφεθώ ξανά δε ρίσκαρα. Ό,τι μπορείς μου έδωσες, στο χάος με παρέδωσες, με όλο σου το...

Σε μια σιωπή παγιδευμένη στων ουρανών σου τις καμπύλες. Εκεί με βρίσκω όταν χάνομαι. Σε μια φωτιά ακατοίκητη στων στεναγμών σου τις αφίξεις. Εκεί γεννιέμαι...

Ήρθε ακριβώς στην ώρα του. Επικοινωνούσαμε συχνά διαδικτυακά, μα πρώτη φορά τον έβλεπα. Δική του ήταν και η πρωτοβουλία της δια ζώσης γνωριμίας μας! Εντυπωσιακό...

Χανόμουν στα δάση των ματιών σου για να βρίσκομαι. Κι εσύ, αντί να μοσχοβολάς ταξίδι κι Αύγουστο, χαράμιζες το άπειρο για μια επιβεβαίωση εφήμερη. Χανόμουν...

Δίπλα στην απέραντη θάλασσα γαληνεύω και ηρεμώ, όταν ένα χάδι αποφασίζω να δώσω στον ίδιο μου τον εαυτό. Δε θα με προδώσω. Ναι, θα με...

Κι αν δεν έμαθες ποτέ πόσο σ’ αγάπησα, τι σημασία έχει; Τι θα άλλαζε στην Αγάπη αυτή; Θα άλλαζε τον Ουρανό; Θα άλλαζε την όμορφη...

Υπάρχω χωρίς εσένα, μέσα στα παπλώματά μου νιώθω πιο καλά. Βράδια που ξεχνούσες ότι μια αγκαλιά ζητάει  ο άνθρωπός (σου). Στις παρενθέσεις έρωτες χωρούν πολλοί....

Το ρολόι σήμανε μεσάνυχτα. Σηκώθηκα αποφασισμένη. Από το ζεστό κρεβάτι μου. Με τρεμάμενα χέρια και με το μέτωπο να στάζει ιδρώτα. Μια φωνή μέσα μου...

 Κραυγή σου στέλνω απελπισίας. Είναι μία από τις πολλές φορές που σε ζητώ. Πότε θα έρθεις, να χαρείς, να σε χαρώ; Να μοιραστούμε μια στιγμή...

Παλινδρομώ ερωτικά. Υπαρξιακές αναθυμιάσεις. Ανύπαρκτα αερικά,  μνημονεύω -στο βωμό του έρωτος- τεχνηέντως τον πόνο. Έμπρακτες εμμονές. Σκέψεις σε φαντασία που ζωντανεύουν. Είναι πραγματικές και με...

Στις τεθλασμένες των αιώνων. Στα πορφυρένια όνειρα των λουλουδιών. Στους ροδανθούς των ξεχασμένων σου ασμάτων. Σε μια βροχή που χόρευε tango σφυρίζοντας. Ίπταμαι καθώς γλιστρώ...

Επιθυμία δεν είσαι εδώ• γαργαλάω τα θέλω μου και είσαι απούσα. Κι αυτή η σιωπή μια βοή πικρόχολη που τις νύχτες με θυμώνει και ξεσπάω....

Κρυφοκοιτάζω τον ερχομό σου απ’ το παράθυρο. Κάνω πως δεν ακούω τις σειρήνες στο αδιέξοδο. Κάνω πως δεν ακούω το όνειρο στην απομάκρυνση. Ακροβατώ μες...

Το βράδυ το κλειδί πίσω από την πόρτα. Μην πληγώσω και μην πληγωθώ. Μη μάθω πώς είναι εγωισμό να χάνεις. Ασφάλεια σε τοίχους τέσσερις. Δωμάτιο...

Κατά κόσμον υπαρκτοί. Μες στον κόσμο φανεροί. Οι καλοί. Οι κακοί. Οι αδιάφοροι. Οι βαλτοί.  Βουτηγμένοι στον ανθρωπισμο της απανθρωπιας τους οι τέσσερις κατηγορίες τους...

Με προσκάλεσε η αστροφεγγιά σε συνεστίαση. Η Πούλια, ο Αυγερινός, η Μεγάλη Άρκτος με την κόρη της, ήταν όλοι εκεί. Θύμισες τσιμπολογούσαμε και τις κούπες...

Μιας και οι ψυχές αφέθηκαν ελεύθερες στη γη Και όμορφα, σοφά κορμιά τις συνόδευσαν εκεί Όλες οι εμπειρίες φαντάζουν σαν μαγεία Όλες οι αναμνήσεις γίνονται...

Τα σύμπαντα και τα αστέρια, σε πήραν από τα χέρια μου. Έπεφτε η αυλαία μας, κι ό,τι ήταν δεδομένο, το αγκάλιασε η νύχτα.   Έπλεκε...

Αναπνέω μια ησυχία  γεμάτη θόρυβο εκπλήξεων  και μια κραυγή στολισμένη ευαισθησία.   Αναπνέω δακρυγόνα παρηγοριάς    και μια ελπίδα καλοντυμένη    σε μέγεθος έξτρα large. ...

Θα γεύομαι τα κρίματα των ξένων στο κορμί σου. Θα επιμένω, όμως, μαζί σου για άλλη μια νύχτα.   Θα προσπαθώ να αδιαφορώ για ό,τι...

Υπεκφεύγω. Φυγοπονώ. Επιδερμώ. Γυρίζω περιμετρικά έξω από τις παγίδες. “Έχω το νου μου”, λέω συνεχώς. Πώς έγιναν τότε, τέτοιες ανοιχτές πληγές; Είναι οι νύχτες βαθιές...

  Εαρινή μου κάθαρση, φιλί στο μάγουλο και μάγουλο στο στήθος.   Θερμοκρασία δωματίου πιάνω, τα χείλη σου δε φτάνω.   Για λίγο ήρθες να...

Στην άλλη άκρη της εικονικής, θα περιμένω. Να δω για λίγο τη μορφή σου, θ’ ανασαίνω. Κι όταν μου πεις, “πρέπει να κλείσω”, ν’ αναμένω....

Γερνάω στης νιότης σου το φίλημα και με σταγόνες δροσιάς σου με ραντίζεις. Ν’ αδημονώ για ν’ αναπνεύσω μια ανάσα σου ακόμη. Στη δύση μου...

Πού απόψε κατοικείς; Σε ποια αγκαλιά θα αφεθείς; Κι αν λίγο με θυμηθείς, θα είμαι ευτυχής που οι σκέψεις μας ενώθηκαν για τόσο δα.  ...