Αποθαμένα… αποθυμένα
Και τι χρειάζεται η ποίηση ή η συγγραφή; Έναν ανολοκλήρωτο Έρωτα. Ένα αποθυμένο/απωθημένο. Αποθυμένο γιατί το επιθυμείς τόσο πολύ που δεν το έχεις και φτάνει...
20 Απριλίου, 2019
Πως να μιλήσω για τον έρωτα;
Και ποια είμαι εγώ για να μιλήσω για τον έρωτα; Γι’ αυτό το αγνό, αληθινό, πηγαίο συναίσθημα που όλοι αισθανθήκαμε, έστω και μια φορά. Τι...
Ερήμην υποδεχόμαστε την προδοσία
Με υποδέχτηκες μετά βαΐων και κλάδων. Ζητωκραύγαζαν τα έκδηλα συναισθήματά σου. Αλαλαγμοί χαράς κι ενθουσιασμού στον ερχομό μου. Με συνεπήρε η δική σου ολόθερμη υποδοχή...
Η νεράιδα που έπεσε από το παραμύθι της
Την πρώτη φορά που σε είδα από το παράθυρο του σπιτιού μου κάπνιζες σκυμμένη στο μπαλκόνι σου. Τόσο αδύναμη, τόσο ισχνή σαν νεράιδα που ξέπεσε...
Ο νονός μου
Μ. Πέμπτη και είμαι καρφωμένη στο παραθύρι. Η ροδαλή μυτούλα μου έχει γίνει ένα με το τζάμι. -Θα φανεί από στιγμή σε στιγμή είπα στη...
Οι δυνατοί άνθρωποι μένουν μόνοι τους. Οι αδύναμοι με πολλούς.
Δεν μένουνε μόνοι τους οι άνθρωποι επειδή είναι αδύναμοι. Μένουνε μόνοι τους επειδή είναι δυνατοί. Επειδή δεν κουμπώνουν εύκολα σε όλες τις αγκαλιές. Δεν...
«Κάποια στιγμή τα όνειρα παίρνουν σάρκα και οστά»
Ήρθες! Αναλαμπή στα σκοτάδια μου, βότσαλο που τάραξε τα νερά της λιμνώδους ζωής μου. Αναθάρρησα! Δεν πίστευα ποτέ ότι θα ΄ρθει αυτή η στιγμή....
Γυναίκα του δάσους. Μια παράσταση τροφή για σκέψη.
Πρόσφατα είδα λοιπόν αυτό το θεατρικό μονόπρακτο και σίγουρα αυτός ο μονόλογος μου έδωσε απαντήσεις και μου πρόσφερε το έδαφος για να σκεφτώ. Είδα ποια...