Δε φταις εσύ
Πόση θλίψη προκαλεί η συναναστροφή με τον άνθρωπο που πασκίζει να συντρίψει την προσωπικότητά μας. Εκείνον που διαθέτει αυτόν τον μοναδικό μηχανισμό δράσης και χωρίς...
Πόση θλίψη προκαλεί η συναναστροφή με τον άνθρωπο που πασκίζει να συντρίψει την προσωπικότητά μας. Εκείνον που διαθέτει αυτόν τον μοναδικό μηχανισμό δράσης και χωρίς...
Υπεκφεύγω. Φυγοπονώ. Επιδερμώ. Γυρίζω περιμετρικά έξω από τις παγίδες. “Έχω το νου μου”, λέω συνεχώς. Πώς έγιναν τότε, τέτοιες ανοιχτές πληγές; Είναι οι νύχτες βαθιές...
Σκέφτηκα να βγω στο μπαλκόνι, να πιω έναν καφέ, μα μου φάνηκε στενός ο χώρος και δίστασα. Πώς να απλώσω τη χαρά που ένιωθα, σε...
Εαρινή μου κάθαρση, φιλί στο μάγουλο και μάγουλο στο στήθος. Θερμοκρασία δωματίου πιάνω, τα χείλη σου δε φτάνω. Για λίγο ήρθες να...
Γύρνα με πίσω στα παλιά. Να χαρείς, πιάσε με απ’ το χέρι και πήγαινέ με εκεί που χτύπησαν οι καρδιές μας για πρώτη φορά. Εκεί...
Στιγμές που αντήχησαν στο χρόνο, μέσα από ένα κοίταγμα, μια κίνηση! Κι εκεί που σταμάτησε ο χρόνος, εκεί ενώθηκαν οι άνθρωποι. Εκεί που σταμάτησε ο...
Εκείνος. Κάθεται στην αίθουσα αναμονής. Έχει τα μάτια κλειστά. Το αριστερό του χέρι ακουμπάει στη δεξιά μεριά του στήθους του. Από τους μορφασμούς του προσώπου...
Αν εσύ δε σε πάρεις από το χέρι, τότε ποιος; Αν εσύ δε σε σηκώσεις όταν έχεις πέσει, τότε ποιος; Αν εσύ δε σε αγκαλιάζεις,...
Πάντα κάποιος φταίει… Πάντα κάποιος άλλος και όχι εσύ. Και έχεις πολλούς στους οποίους μπορείς να ανατρέξεις. Αρχικά στη μάνα σου. Μπορεί να σε έφερε...