Πόση θλίψη προκαλεί η συναναστροφή με τον άνθρωπο που πασκίζει να συντρίψει την προσωπικότητά μας. Εκείνον που διαθέτει αυτόν τον μοναδικό μηχανισμό δράσης και χωρίς ενδοιασμούς καταφέρνει να λεκιάσει την ανυποψίαστη ψυχή. Ξέρει να κρύβεται επιδέξια γι’ αυτό ούτε στο πρόσωπο ούτε και στο βλέμμα του θα μπορέσεις να διακρίνεις […]
Daily Archives: 12 Νοεμβρίου 2022
Υπεκφεύγω. Φυγοπονώ. Επιδερμώ. Γυρίζω περιμετρικά έξω από τις παγίδες. “Έχω το νου μου”, λέω συνεχώς. Πώς έγιναν τότε, τέτοιες ανοιχτές πληγές; Είναι οι νύχτες βαθιές ή οι πράξεις των άλλων σκοτεινές; Ζωή Παπατζίκου HURT ~ PAROV STELAR – YouTube Ζωή ΠαπατζίκουΣε δύο ενότητες μοιρασμένη η ζωή μου. Στην Αθήνα όπου […]
Σκέφτηκα να βγω στο μπαλκόνι, να πιω έναν καφέ, μα μου φάνηκε στενός ο χώρος και δίστασα. Πώς να απλώσω τη χαρά που ένιωθα, σε ένα χώρο που τον περιορίζουν κάγκελα; Γιατί ήταν μεγάλη η ευφορία που αισθανόμουν, που τα σίδερα δεν έπρεπε να βρίσκονται στο τοπίο. Μόνο τα λουλούδια, […]
Εαρινή μου κάθαρση, φιλί στο μάγουλο και μάγουλο στο στήθος. Θερμοκρασία δωματίου πιάνω, τα χείλη σου δε φτάνω. Για λίγο ήρθες να με δεις, κρυφά φιλιά να δώσεις. Το θύμα σου να κάνεις να ενδώσει. Κοντά σε νιώθω, απόσταση ερωτική ταιριάζει σε μεταμεσονύχτια φυγή. Φοβάσαι […]
Γύρνα με πίσω στα παλιά. Να χαρείς, πιάσε με απ’ το χέρι και πήγαινέ με εκεί που χτύπησαν οι καρδιές μας για πρώτη φορά. Εκεί που συναντήθηκαν οι ματιές μας. Εκεί που τα χείλη μας αγαπήθηκαν. Έλα, μην αργείς. Κλαίω απόψε για όλα αυτά τα χρόνια που ζούμε χώρια. Για […]
Στιγμές που αντήχησαν στο χρόνο, μέσα από ένα κοίταγμα, μια κίνηση! Κι εκεί που σταμάτησε ο χρόνος, εκεί ενώθηκαν οι άνθρωποι. Εκεί που σταμάτησε ο χρόνος, εκεί ενώθηκαν οι άνθρωποι. Με μιας λάμψης βλέμμα, με νου να μάχεται στο “όχι” και στο “πρέπει”. Ποιος λυγίζει την καρδιά που πάλλεται, μέσα […]
Εκείνος. Κάθεται στην αίθουσα αναμονής. Έχει τα μάτια κλειστά. Το αριστερό του χέρι ακουμπάει στη δεξιά μεριά του στήθους του. Από τους μορφασμούς του προσώπου του μπορεί κανείς να καταλάβει πως υποφέρει. Θα είναι τριάντα χρόνων, ή έτσι φαίνεται τουλάχιστον. Εκείνη. Ίσως λίγο μικρότερη, κάθεται στο πλευρό του. Έχει πλούσια […]
Αν εσύ δε σε πάρεις από το χέρι, τότε ποιος; Αν εσύ δε σε σηκώσεις όταν έχεις πέσει, τότε ποιος; Αν εσύ δε σε αγκαλιάζεις, τότε ποιος; Αν εσύ δε σε προσέχεις, τότε ποιος; Αν εσύ δε σε φροντίζεις, τότε ποιος; Αν εσύ δε σε ερωτευτείς, τότε ποιος; Αν εσύ […]
Πάντα κάποιος φταίει… Πάντα κάποιος άλλος και όχι εσύ. Και έχεις πολλούς στους οποίους μπορείς να ανατρέξεις. Αρχικά στη μάνα σου. Μπορεί να σε έφερε στο φως, μπορεί να πόνεσε, μπορεί να έκλαψε, μα για σένα αυτό δεν είναι αρκετό. Πως θα μπορούσε να είναι όταν το φως εναλλάσσεται με […]