Guest Μεταξύ μας

Μα τούτος δα ο χωρισμός που χει μια πίκρα τόση… Μα, τι θέλεις τέλος πάντων; Έτρεχα πίσω σου για να σου ξαναποδείξω το αυτονόητο, τον...

Είδα. Είδα να πέφτω σε μια δίνη. Δίνη απύθμενη. Όχι. Δεν ήταν από νερό, φωτιά η αέρα. Διέκρινα δύσκολα, αλλά σύντομα καθαρά, ένα ατελείωτο μωσαϊκό...

Λαχταρούσα ανέκαθεν να ζήσω το μοντέλο ζωής που έβλεπα μικρός. Να δω τους ανθρώπους να ζουν όπως βλέπαμε στις ταινίες. Αυτό το ρημάδι αμερικάνικο όνειρο...

  Γιατί μου’ δωσες τα πάντα πριν τα πάρεις πίσω; Κατάφερα και άνοιξα τα μάτια. Θολούρα, ξύπνησα με παράπονο, νύστα και δεν μπορούσα να βγάλω...

Ακόμα προσπαθώ να μην σε αγαπώ Ιδιαίτερη μέρα σήμερα… Είσαι ακόμα κοντά, εγώ πάλι… μακριά. Κράτησες την παρέα σου, εγώ πάλι, τη μοναξιά μου. Μα...

Άντρας γεννιέσαι, αρσενικό γίνεσαι η δεν γίνεσαι ανάλογα με την συμπεριφορά σου. Άλλο, λοιπόν, άντρας και άλλο αρσενικό. Να το ξεκαθαρίσουμε γιατί έχει γίνει μεγάλο μπέρδεμα....

Όλα γύρω μου μιλάνε για σένα. Τίποτα γύρω μου δεν είναι πια όπως πρώτα. Κοιμάμαι και ξυπνάω με ένα όνομα, το δικό σου. Όλα αρχίζουν...

Ήταν μέθη το άρωμά σου. Έπεσα κάτω απ’τ α σκεπάσματα και με φίλησες. Με φίλησες δυνατά και ένιωσα καθώς με τραβούσες, μονομιάς τα αισθήματά σου...

Είπες πως με αγάπησες όσο καμιά άλλη στη ζωή σου. Το είδα και το κατάλαβα… Μονό που τα μπέρδεψες λιγάκι. Αυτό δεν είναι αγάπη, μα...

Αφού δεν ζητάω αυτό από την μοίρα μου Ήρθε πάλι αυτή, της άνοιξα την πόρτα, μα υπήρχε ένα χαμόγελο φτιαχτό που έκρυβε την απογοήτευση μου....

Γύρισα σπίτι, έκλεισα την πόρτα πίσω μου και πέταξα τα κλειδιά με το μπρελόκ μας στο τραπεζάκι του σαλονιού. Βράδυ Σαββάτου, κουρασμένη από τη δουλειά,...

Πρέπει…. Θέλω…. Μετά από αμφιταλαντεύσεις, τύψεις, καταπίεση, δάκρυα, θυσίες, προσβολές, παραχωρήσεις, υποχωρήσεις, απογοητεύσεις, δεύτερες και τρίτες ευκαιρίες, δεύτερες απογοητεύσεις και πάει λέγοντας. Έπειτα από μάχες...

Κάποιοι άνθρωποι είναι σαν τους μαγνήτες. Έλκονται τρελά και αυτή τους την έλξη δεν είναι δυνατό να τη σταματήσει τίποτα και κανένας. Βλέπεις ανθρώπους που...

Να έχουμε ξανά κοινό κρεβάτι Ζόρικα και απόψε… σηκώθηκα και άνοιξα πάλι μια μπύρα, κλάιν, σκέφτηκα, το καλό είναι ότι δεν καπνίζω. Μα και έτσι...

Έβγαλε τα παπούτσια που της πλήγωναν τις φτέρνες και τα πέταξε χωρίς δεύτερη σκέψη κατευθείαν στον κάλαθο με τα άχρηστα. “Τέρμα οι πληγές!”, είπε φωναχτά...

Παλεύουμε τώρα με άνισες πιθανότητες να τα καταφέρουμε Εμένα, γιατί κοριτσάρα μου δεν μου είπες απ’ την αρχή για τα σύνορα που είχες στην καρδιά...

Και πονάμε, πληγωνόμαστε, κλαίμε, θρηνούμε, απογοητευόμαστε από αντιδράσεις, πράξεις, λόγια των φίλων, των συγγενών, των αδελφών, ακόμα και της ίδιας της μάνας μας. Περιμένουμε στήριξη,...

Ζητείται άνθρωπος τη σήμερον ήμερα που να εννοεί όσα λέει. Και όσα λέει σήμερα να τα εννοεί και την επόμενη μέρα. Έγκλημα όταν τα λόγια...

Σαν το σωστό κομμάτι παζλ κούμπωσε… Δηλαδή κι αν η μοίρα δεν είναι αυτό που νομίζουμε; Τόσα αναπάντητα ερωτήματα στη θάλασσα των σκέψεων μου κι...

Ήταν Κυριακή πρωί. Η μέρα ήταν ηλιόλουστη. Ότι πρέπει για βόλτα, συλλογίστηκα. Ετοιμάστηκα και βγήκα να περπατήσω στη θάλασσα, το μόνο μέρος που με ηρεμεί...

Πάνω στα βράχια των θαλασσών ζούσε. Πλάσμα παράξενο, με μακριά μαύρα μαλλιά που έντυναν το σώμα της. Και ολημερίς κεντούσε παραμυθία με κοχύλια και φύκια...

Απαίσιες σκέψεις αυτές οι “Αν” Γιατί τι φταίει άραγε; Τι είναι αυτό που μας κάνει όλους μας φύλλα; Γιατί να λικνιζόμαστε στο χορό της μοίρας...

Η αγάπη είναι προσφορά, προσφέρει χωρίς να επιζητεί όρους και ανταλλάγματα. Η αγάπη δεν κατσουφιάζει, μήτε λυπάται ακόμη κι αν της κλείσεις κατάμουτρα την πόρτα,...

Το ραδιόφωνο στην άκρη του δωματίου παίζει μια μελωδία. Ακούγεται εκείνος ο τόσο γνώριμος στίχος: “μα εγώ μιλάω για δύναμη…”. Χαμογελώ αμήχανα και αναρωτιέμαι :”άραγε...