Κατερίνα Πανταλέων

Και θα ‘ρχεται η Άνοιξη, δίχως την ευωδιά σου να δίνει υπόσταση στα αρώματα της φύσης…   Το Καλοκαίρι θα ζυγώνει θλιβερό,  αφού το γέλιο...

Εγώ φεύγω πια…  Στην άρνησή σου άλλο δε χωράω.  Και ας μην έχει η ελπίδα παρακάτω  και ας μην έχει η αγάπη πλέον άλλη φορεσιά. ...

Όχι!  Δεν έχω αντοχές πια να ασχολούμαι με τιποτένιες ψυχές. Δεν μπορώ πια να μπαίνω στη διαδικασία να αποδείξω ότι δεν είμαι ελέφαντας. Δε δύναμαι...

Είπα να βάψω απόψε…  Την ερημιά με χρώματα πολλά  να ζωγραφίσω. Μα ξαφνική νεροποντή τα κύλησε στις λάσπες,  τα’ κανε ένα με το βρώμικο σωρό....

Αν οι άνθρωποι άνοιγαν λίγο περισσότερο το μυαλό και την καρδιά τους… αν πίσω απ’ τη φωνή σου και το βλέμμα σου προσπαθούσαν να διαβάσουν...

Ήρθε η ώρα του εγωισμού, μάγκα μου. Ή της χιλιοτσακισμένης περηφάνιας. Ή της παραμελημένης αξιοπρέπειας. Ή όπως θέλεις πες το και δε με απασχολεί καθόλου...

“Να μη μιλάς, να μην ανακατεύεσαι πουθενά!”   Λόγια που τα συνόδευε πάντα ένταση και αυστηρότητα στη φωνή κι ένας δείκτης τεντωμένος.   Ποτέ δεν...

Κοίτα να δεις,  που πάλι θέλω να σου γράψω.   Μαύρο στυλό ξανά θα πάρω  και πάνω σε λευκό χαρτί  μέσα από σύμβολα μικρά,  άτακτα...

Πολύ μικρός αυτός ο κόσμος  για τις αγάπες τις μεγάλες…    Δεν τις χωρά.  Δεν τις αντέχει.    Άλλες,   στο άπειρο κατάμαυρο κενό του τις...

  Ένα κι ένα κάνουν δύο. Αυτό δε μας έμαθαν στο σχολείο; Ε, ναι λοιπόν!  Κάτι θα ξέρανε παραπάνω.   Κι ας λένε ότι στην...

Δικαίωμα μου, ξέρεις. Δικαίωμα μου που σε αγάπησα κι ας μη σε ήξερα καλά. Που ξενυχτούσα κρατώντας μια φωτογραφία σου και χαμογελούσα σαν άγουρη έφηβη στο...

Συχνά ακούμε, διαβάζουμε, συζητάμε κι αναρωτιόμαστε τι είναι η αγάπη. Άδικος κόπος και άσκοπο ξόδεμα χρόνου. Η αγάπη είναι κάτι πολύ απλό. Είναι μια αδιαπραγμάτευτη...

Η συνείδηση μπορεί να ναρκώνεται και να σιωπά για καιρό. Κάποτε όμως ξυπνά, τινάζει τις σκόνες από πάνω της, ρίχνει νερό στα μούτρα της για να συνέρθει,...

Κάποιες ερωτήσεις είναι απλά άσκοπες. Περιττές. Αφού οι απαντήσεις είναι ολάκερες μπροστά στα μάτια μας.   Για όλα υπάρχει μια λογική εξήγηση. Λογικότατη και ξεκάθαρη....

Όταν κλείνει ένα αλισβερίσι, αρχίζεις να μετράς. Τι πήρες και τι έδωσες, αν κέρδισες ή αν έχασες. Το πιο πικρό σαν μετράς είναι που σκέφτεσαι...

Είναι κι εκείνα τα παιδιά που τούτες τις μέρες έχουν έναν παραπάνω λόγο να μην αδημονούν να ανοίξουν τα σχολεία. Όχι γιατί θα περιοριστεί ο ελεύθερος...

Πάψε να μου λες για τα χαμένα σου όνειρα.  Αυτά που δεν άγγιξες. Αυτά που δε σε μέθυσαν ποτέ με τα πλάνα αρώματά τους. Αυτά...

Το “καθόλου” και το “πολύ” είναι λέξεις – συνθήκες με συγκεκριμένη υπόσταση και ξεκάθαρη αξία. Δε σε πλανεύουν, δε σε αποσυντονίζουν. Ξέρεις πού πατάς, έστω...

Κοιμάσαι τούτη την ώρα. Μου το σιγομουρμούρισε στο αυτί η ησυχία της νύχτας.   Τώρα γαληνεύω στη σκέψη των κλειστών σου βλεφάρων. Σφαλίζω κι εγώ...

Να ‘σαι βροχή θέλω.  Να βρεις ρωγμές και να περάσεις                 κι ως το μεδούλι του κορμιού, ως της...

Μια νέα μέρα ξημέρωσε. Θαρρείς πως θα ‘ναι ίδια με την προηγούμενη. Μα δε θα ‘ναι…   Καμιά μέρα δεν είναι ίδια με την άλλη,...

Θεωρείται, γενικά, πως όμορφος είναι ο άνθρωπος που τον προίκισε απλόχερα η φύση με ελκυστικά χαρακτηριστικά, αρμονικά ταιριασμένα στο αψεγάδιαστο πρόσωπό του, με ανάλογο μαλλί,...

Τα “για πάντα” τελειώσανε. Χιλιάδες χρόνια τώρα. Τι λέω χιλιάδες; Απ’ αρχής της εμφανίσεως του ανθρώπου στη γη. Γιατί για τη γη και το σύμπαν...

Λοιπόν. Κοίτα να δεις. Προσεκτικά! Αυτό είναι το γλυκό μου πρόσωπο. Το κοιτάς και σε συνδυασμό με τη γλυκανάλατη συνήθως συμπεριφορά μου, συμπεραίνεις πως πιθανότατα...

Άλλη μια νύχτα δίχως εσένα. Δίχως τις λέξεις σου.  Δίχως την προσμονή σου. Χωρίς να δύναμαι να ακουμπήσω το χάδι μου πάνω στη μεταξένια σου...