Ξέρεις, είμαι από αυτούς τους δύσκολους ανθρώπους που όσο τους πλησιάζεις, τόσο απομακρύνονται. Αμυντική στάση του οργανισμού, για να με προστατέψει από την μετωπική σύγκρουση. Η δύναμη από το βέλος στην καρδιά είναι επικίνδυνη και εγώ με τα χρόνια έγινα υπερπροστατευτική. Δεν πιστεύω στις βαρύγδουπες δηλώσεις που γίνονται για τον […]
Έρωτας
Όταν σε άκουσα για πρώτη φορά, ένιωσα να με διαπερνάει ηλεκτρικό ρεύμα! Το ηχόχρωμα της φωνής σου ήρθε και αναστάτωσε τη ζωή μου. Εγώ που τα είχα όλα τακτοποιημένα στα κουτάκια μου τοποθετημένα, που τα είχα βρει με τη μοναξιά μου και ήμασταν οι καλύτερες κολλητές. Ήρθες και τάραξες τις […]
Βλέπεις οι άνθρωποι παρ’ ότι έχουν χαθεί σε ένα παιχνίδι εύκαιρου έρωτα…. διψάνε για αγάπη! Διψάνε, σου λέω, και ας μην το λένε. Το κορμί τους, η καρδιά τους, όλο τους το είναι ζητάει να αγαπηθεί απεγνωσμένα. Μα καλύπτουν τις ανάγκες τους πρόχειρα, κάτι περίπου σαν να περνάνε και σταματάνε […]
18.7.23. 00:04 Κάθε βράδυ στάζουν τα δάκρυα του άστρου σου στης κεφαλάς μου το μαύρο. Έτσι κι εγώ απόψε είπα να μείνω ξάγρυπνη να τ’ ανταμώσω. Στάθηκα στο παράθυρο και διάλεξα από όλα τα αστέρια αυτό με το πιο μελαγχολικό χαμόγελο. Ήμουν σίγουρη πως ήταν το δικό σου (ναι, όλα […]
Γλυκέ μου, Οδυσσέα, σου γράφω από τη μακρινή χώρα που επέλεξα να ζήσω. Μακριά από όλους αυτούς που σκοτώνονταν στο όνομά μου. Αυτός ο πόλεμος είπανε πως έγινε για ‘μένα. Για την ομορφιά μου που ξελόγιασε τον Πάρη, του πήρε τα μυαλά και με έκλεψε. Κι ύστερα όλοι αυτοί ξεκίνησαν […]
Θέλεις να ερωτευτούμε; Να λικνίζεται η νύχτα στην κίνηση; Να κοιταζόμαστε στα μάτια και να μη σταματάμε να μεθάμε από έρωτα; Θέλεις να γίνεις η πιο γλυκιά μου συγκίνηση; Η πιο γοητευτική μου ανάγκη; Η πιο συναρπαστική απόπειρα ευτυχίας; Πες μου. Κι αν όχι με λέξεις, χάρισέ μου εκείνο το […]
Υψώστε στον αέρα τα ποτήρια. Κάντε πρόποση στο ιερό και άπιαστο όνομά της. Αφήστε να κυλήσει το αλκοόλ μέσα στο αίμα, να ζαλίσει, να παρασύρει, να κάνει επώδυνη αναδρομή σε όσα πονάνε. Υψώστε θαρρετά στον αέρα τα ποτήρια. Δίχως τσούγκρισμα αλλά σύνθλιψη καρδιάς. Αφήστε να κυλήσει το δάκρυ μέσα στην […]
Πλησίαζαν μεσάνυχτα! Οι αναμνήσεις τον έπνιγαν. Αδιαφόρησε για τις εσωτερικές συγκρούσεις, ενστικτωδώς οδηγήθηκε στον υπολογιστή του. “Η δικιά μου” έγραφε η σελίδα με το καταχωρημένο mail. Άναψε ένα τσιγάρο,που άσκοπα κάηκε στο σταχτοδοχείο. Ανάσα δεν πήρε, μέχρι που έβαλε την τελευταία του τελεία. “Πώς να ξανασυστηθούμε; Κινούμαστε σε αντίθετη […]
Μυρικασμοί ατέλειωτοι. Αναμασημένες σκέψεις. Φεύγουν, ξανάρχονται, επεξεργάζονται, αναλύονται τόσο ώστε να μένουν στεγνές. Μένει η πρώτη ύλη. Συντροφικότητα. Είναι άραγε τόσο μεγάλο κεφάλαιο στη ζωή μας, ή μήπως εμείς το κάνουμε; Πόση μοναξιά μπορεί να αντέξει κάποιος άνθρωπος; Και πόση συντροφικότητα με λάθος προϋποθέσεις; Προυποθέσεις. Ποιες είναι τελικά αυτές οι […]
Πώς να ήταν άραγε μια ζωή δίχως εσένα; Πώς να ήταν μια μέρα που θα ξυπνούσα και δε θα έβρισκα μήνυμά σου στο κινητό μου με την καλημέρα σου και την υπενθύμιση ότι με αγαπάς; Πώς θα ήταν αν δε με καλούσες κάθε λίγο στο τηλέφωνο να δεις πώς […]
Γύρισε βαριεστημένα τα κλειδιά στην πόρτα, έβγαλε τις άβολες γόβες και μαζί όλο το dress code της δουλειάς και αφήνοντας απ’ έξω τον πολυφορεμένο ρόλο κατευθύνθηκε προς το ψυγείο. Ένα ποτήρι με το αγαπημένο της ημίγλυκο και μια γερή γουλιά ευχαρίστησης στα χείλη ήταν το εναρκτήριο της καθημερινής της ρουτίνας […]
Και να που ήρθε ο καιρός να παραδεχτώ πως έσφαλα. Χρόνια τώρα έλεγα ότι φταίγαμε και οι δύο, μα στ’ αλήθεια ποιον κορόιδευα; Τον ίδιο μου τον εαυτό, μάλλον. Δεν εξηγείται αλλιώς, γιατί αυτό πίστευα έως τώρα. Έριχνα τις ευθύνες δεξιά και αριστερά. Πότε σε σένα, πότε σε μένα. Υπήρχαν […]
Θα ήθελα ένα βράδυ να τα ξεχάσουμε όλα και να αγκαλιαστούμε σφιχτά μέχρι να σπάσουμε τρυφερά μέσα στην αγάπη μας. Να κουμπώσουμε ξανά τις ψυχές μας. Να αφήσουμε πίσω όλα όσα μας πλήγωσαν και να μοιραστούμε τις αλήθειες μας κατάματα. Ερωτεύτηκα την ευαισθησία σου. Την ευαλωτότητά σου κι ας την έκρυβες […]
Άφησα τα παπούτσια που μου χάρισες δίπλα στο κρεβάτι. Για να θυμάμαι κάποιες φορές πως η ζωή μου, φορούσε τα βήματά σου. Για να θυμάμαι κάποιες φορές πως η ζωή σου, πέρασε από δίπλα μου αγγίζοντας τη δική μου. Για να θυμάμαι κάποιες φορές πως οι ζωές μας συναντήθηκαν κι […]
Θέλω να μιλήσουμε, έστω και για τελευταία φορά. Πιστεύω πως ήρθε η ώρα να δούμε πού βαδίζουμε τελικά. Να συνεχίσω να προσπαθώ, ή να αλλάξω διαδρομή. Και δεν τα πάω καλά με τις νέες γνωριμίες. Είμαι εδώ και καιρό σε σένα. Και ας σε βλέπω σπάνια πια. Προσπαθώ αρκετά να […]
Αν την αγάπη τη φοβάσαι, μην μπεις στον κόπο και με πλησιάσεις, θα χάσουμε και οι δυο το χρόνο μας. Δε θα σου ζητήσω ποτέ τίποτα που δεν μπορώ να σ’ το δώσω, μα θα σ’ τα δώσω όλα αυτά μου μπορώ, σ’ το υπόσχομαι. Αν αντέχεις να με αγαπήσεις […]
Δεν έχω πολλά να γράψω μιας και έκλεισα την πόρτα της καρδιάς μου. Πέρασαν χρόνια που έπαψα να αγαπώ. Ήταν τόσο δυνατή η αγάπη που είχα νιώσει κάποτε, που είναι αδύνατο να ξαναζήσω μία ισάξια μ’ εκείνη. Οπότε θα με βρει το 2023 ξανά αγκαλιά με τη μοναξιά μου, που […]
Δεν ξέρω τι μετάνιωνες… Χαθήκαμε… το ξέρω, δε σ’ αρέσει. Ο κόσμος είναι τεράστιος και οι κανόνες ακόμα εκεί. Σ’ το έλεγα πάντα μα ακόμα φαντάζεσαι πως θα έρθω σαν ένας άλλος πρίγκηπας να σε αναζητήσω. Το ξεχνάς και αδιαφορείς για τη λογική που πολύ μ’ αρέσει να ακούω. Ίσως […]
Έφυγες. Χωρίς μια λέξη. Εξαφανίστηκες. Σαν φάντασμα. Χάθηκες. Αναπάντεχα. Σε μια πλάνη ορατών και αοράτων αισθήσεων. Τουλάχιστον μια απάντηση είχα δικαίωμα να την έχω. Να μην ψάχνω στα τυφλά, μάταιες ερμηνείες. “Ζωή μου”, “αγάπη μου”, “έρωτά μου”, “άγγελε μου”, “φως μου”, τόσες και τόσες λέξεις που δεν […]
Δε θυμάμαι πώς με λένε. Νομίζω “αποτύπωμα”. Σαν αυτό το αφηρημένο γκρι που αφήνουν οι σκιές στην άμμο. Σαν αυτό το περίεργο κίτρινο χρώμα που ροκανίζει ο άνεμος. Σαν αυτή την βασανισμένη αγκαλιά που ξεκουμπώνει απότομα. Σαν αυτό το αγαπημένο κόκκινο φόρεμα της μάνας μου που δεν ξαναφόρεσε ποτέ. Έχω […]
Τι περίμενα από σένα, αναρωτιέμαι… Ήθελα να σ’ έχω αιώνια δικιά μου; Ήθελα να σ’ έχω μέχρι να σε βαρεθώ; Πφ, δε φταις εσύ αν ισχύει το δεύτερο. Έτσι είμαι εγώ, βαριέμαι εύκολα τα σίγουρα. Είμαι ένας άντρας που δε χαλά χατήρι στον εαυτό του. Όλα δικά μου τα θέλω. […]
Γύρνα με πίσω στα παλιά. Να χαρείς, πιάσε με απ’ το χέρι και πήγαινέ με εκεί που χτύπησαν οι καρδιές μας για πρώτη φορά. Εκεί που συναντήθηκαν οι ματιές μας. Εκεί που τα χείλη μας αγαπήθηκαν. Έλα, μην αργείς. Κλαίω απόψε για όλα αυτά τα χρόνια που ζούμε χώρια. Για […]
Δύο βήματα μπρος, δύο βήματα πίσω, προσποίηση, ξεφεύγω, στάζει ένα δάκρυ, το σκουπίζω με μια κίνηση να μην το δει κανείς, γυρίζω το βλέμμα μου, σε ψάχνω, σε βρήκα, το είδες… είδες το δάκρυ, είδες το μυστικό μου. Η προσποίηση απέτυχε. Άκουσες το κρυστάλλινό μου δάκρυ να πέφτει απ’ τα […]
Καλύτερα έτσι. Πού να διαλέγεις μονή πλευρά τώρα… Άσε που δε ζεις μέσα στη δίνη της μονοτονίας. Τώρα που στέγνωσε η πηγή της αγάπης και χάσαμε τ’ όνειρο. Τώρα που η απουσία φωνάζει δυνατά μέσα στη σιωπή. Τώρα καταλαβαίνω. Δύο άκρα αντίθετα, τόσο ποθητά και ποθούμενα. Βανίλια και σοκολάτα. Μέλι […]