Έρωτας

Πλησίαζαν μεσάνυχτα! Οι αναμνήσεις τον έπνιγαν. Αδιαφόρησε για τις εσωτερικές συγκρούσεις, ενστικτωδώς  οδηγήθηκε στον υπολογιστή του. “Η δικιά μου” έγραφε η σελίδα με το καταχωρημένο...

Μυρικασμοί ατέλειωτοι. Αναμασημένες σκέψεις. Φεύγουν, ξανάρχονται, επεξεργάζονται, αναλύονται τόσο ώστε να μένουν στεγνές. Μένει η πρώτη ύλη. Συντροφικότητα. Είναι άραγε τόσο μεγάλο κεφάλαιο στη ζωή...

Πώς να ήταν άραγε μια ζωή δίχως εσένα; Πώς να ήταν μια μέρα που θα ξυπνούσα και δε θα έβρισκα μήνυμά σου στο κινητό μου...

Γύρισε βαριεστημένα τα κλειδιά στην πόρτα, έβγαλε τις άβολες γόβες και μαζί όλο το dress code της δουλειάς και αφήνοντας απ’ έξω τον πολυφορεμένο ρόλο...

Και να που ήρθε ο καιρός να παραδεχτώ πως έσφαλα. Χρόνια τώρα έλεγα ότι φταίγαμε και οι δύο, μα στ’ αλήθεια ποιον κορόιδευα; Τον ίδιο...

Θα ήθελα ένα βράδυ να τα ξεχάσουμε όλα και να αγκαλιαστούμε σφιχτά μέχρι να σπάσουμε τρυφερά μέσα στην αγάπη μας. Να κουμπώσουμε ξανά τις ψυχές...

Άφησα τα παπούτσια που μου χάρισες  δίπλα στο κρεβάτι.  Για να θυμάμαι κάποιες φορές  πως η ζωή μου, φορούσε τα βήματά σου. Για να θυμάμαι...

Θέλω να μιλήσουμε, έστω και για τελευταία φορά. Πιστεύω πως ήρθε η ώρα να δούμε πού βαδίζουμε τελικά. Να συνεχίσω να προσπαθώ, ή να αλλάξω...

Αν την αγάπη τη φοβάσαι, μην μπεις στον κόπο και με πλησιάσεις, θα χάσουμε και οι δυο το χρόνο μας. Δε θα σου ζητήσω ποτέ...

Δεν έχω πολλά να γράψω μιας και έκλεισα την πόρτα της καρδιάς μου. Πέρασαν χρόνια που έπαψα να αγαπώ. Ήταν τόσο δυνατή η αγάπη  που...

Έφυγες. Χωρίς μια λέξη. Εξαφανίστηκες. Σαν φάντασμα. Χάθηκες. Αναπάντεχα. Σε μια πλάνη ορατών και αοράτων αισθήσεων.   Τουλάχιστον μια απάντηση είχα δικαίωμα να την έχω. ...

Τι περίμενα από σένα, αναρωτιέμαι… Ήθελα να σ’ έχω αιώνια δικιά μου; Ήθελα να σ’ έχω μέχρι να σε βαρεθώ; Πφ, δε φταις εσύ αν...

Γύρνα με πίσω στα παλιά. Να χαρείς, πιάσε με απ’ το χέρι και πήγαινέ με εκεί που χτύπησαν οι καρδιές μας για πρώτη φορά. Εκεί...

Δύο βήματα μπρος, δύο βήματα πίσω, προσποίηση, ξεφεύγω, στάζει ένα δάκρυ, το σκουπίζω με μια κίνηση να μην το δει κανείς, γυρίζω το βλέμμα μου,...

Καλύτερα έτσι. Πού να διαλέγεις μονή πλευρά τώρα… Άσε που δε ζεις μέσα στη δίνη της μονοτονίας. Τώρα που στέγνωσε η πηγή της αγάπης και...

Πόσο πολύ σε αγάπησα άραγε; Με ποια δύναμη έκλεινα επιδεικτικά τα μάτια μου σε όλα σου τα λάθη, σε όλες σου τις αδυναμίες… έλεγα στον...

Στάχτη στα βράδια που έφευγες σαν τον κλέφτη. Που έσβηνες τον πόθο σου και μετά έψαχνες δικαιολογίες για να βγεις όσο πιο γρήγορα γινόταν από...

Και τώρα, μικρέ μου θησαυρέ, που ταξιδεύεις σε πολιτείες μαγικές και μέρη αχαρτογράφητα· τώρα που κάτω από τα βλέφαρά σου κλείνεις τον παράδεισο· την ώρα...

Ρώτησες να μάθεις πώς περνάω. Είχες, μου είπαν, το κεφάλι σου σκυφτό όταν άκουγες πως συνέχισα τη ζωή μου. Τι πίστευες, αλήθεια; Τι ήθελες μάλλον...

Για να αγαπήσεις κάποιον πρέπει να ‘σαι έτοιμος να μετακομίσεις την καρδιά σου στη δική του ζωή. Να είσαι σίγουρος πως μπορείς να αντεπεξέλθεις σε...

Κατοικείς σε oλοφώτεινες κρύπτες του νου. Η ψυχή σε ζητά. Το μυαλό σε φωνάζει. Οι στιγμές, παραληρούν για μία σου αποθέωση. Τα σώματα, σε πλήρη...

Θέλω να μ’ ερωτευτείς όσο δεν τόλμησε ποτέ κανείς. Το δρόμο μου να φράξεις και κάθε μου λεπτό να αδράξεις.    Θέλω να ‘μαι στη...

  Μην ανησυχείς, εγώ ποτε ξανά δε θα επιτρέψω στη ζάλη του μυαλού μου να φέρει τη μορφή σου μέσα στο άχρωμο δωμάτιό μου. Ποτέ ξανά δε...