Ανθρώπινες σχέσεις

Δυο είναι οι μεγάλες μάχες μας. Η πρώτη είναι της επιβίωσης. Η δεύτερη είναι η συνεχής προσπάθεια να απλοποιήσουμε τη ζωή μας και να πάρουμε...

Όλα όπως τα άφησες είναι. Περιμένουν εσένα. Ένα ανοιχτό  βιβλίο που το παράτησες σε μία  τσαλακωμένη σελίδα και δεν γύρισες να το κλείσεις. Μια τσακισμένη...

Όχι ρε  δεν θα το πεις έτσι. Άκου κάτι, το να λέμε κάνω αυτό γιατί εσύ δεν μου δίνεις σημασία, δεν με θέλεις κτλ, είναι...

Εγώ η αγέννητη.  Που δεν έχω πάρει ανάσα μακρυά σου. Που φοράω την μορφή σου και το δέρμα σου να αντέχω, τον άδικο κόσμο που...

Κι έτσι ξαφνικά, εκεί που νομίζεις πως όλα έχουν τελειώσει οριστικά, τελεσίδικα και αμετάκλητα, σκάει ένα κουδούνισμα, ένα μήνυμα, ένα τηλεφώνημα all of a sudden...

  Επέλεξα λοιπόν την μοναξιά μακριά σου, γιατί με ξέρω και έχω δοκιμάσει τις δυνάμεις μου στο παρελθόν πριν γνωρίσω εσένα. Γιατί τότε πίεσα τον...

                Χαίρετε. Το 1865 ο αμερικάνος ποιητής Walt Whitman έγραψε ένα μεταφορικό ποίημα με τίτλο «O Captain! My Captain!»[1] προς τιμήν του προέδρου των ΗΠΑ...

Εξήγησε μου το λίγο. Πριν από εσένα το χάος. Σε εσένα βρήκα το άλλο μου μισό. Είσαι η δύναμη μου.Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα....

Ρε φιλενάδα τον αγάπησα. Το ξέρεις. Και έκλαψα και εκτέθηκα και πόνεσα.   Ήσουν πάντα εκεί που μου σκούπιζες τα δάκρυα, που έπεφτα στην αγκαλιά...

Μπορείς άραγε, να κρατήσεις την ομορφιά της ψυχής σου ατόφια, γνήσια και αυθεντική, σ’ έναν κόσμο που έχει ως πρότυπο ομορφιάς, ότι είναι εύκολο, επιφανειακό,...

Σου γράφω πάλι από ανάγκη τραγούδησε ο Παύλος κάποτε. Έτσι σήμερα και εγώ. Σου γράφω από ανάγκη ,ανάγκη να σου πω ένα σε αγαπώ.                                                                          Σε...

Ξέρεις κάποιες φορές απλά τίποτα δεν είναι αρκετό. Η ψυχολογία σου πέφτει ξαφνικά, χωρίς να υπάρχει δα και τόσο σημαντικός λόγος. Κλείνεσαι, δε θες κανέναν...

Κανείς δε γεννήθηκε γνώστης και σίγουρα το να γίνεσαι γονιός δε σπουδάζεται σε κάποια σχολή. Ξέρω, θα ήταν το ιδεατό για τους περισσότερους και πιο...

  Γερνάω μαμά. Μέσα στον καθρέφτη μου δεν βλέπω εμένα πιά. Εσένα βλέπω.  Τις νύχτες συνήθως κρυώνω μαμά. Δεν σκεπάζομαι μήπως έρθεις και με βρεις,...

Ξεκινώ να σου γράφω στη νυχτερινή σιγαλιά. Ποτέ δεν ήμουν πρωινός τύπος. Ούτε και εσύ. Ένα από τα πολλά που αγαπώ πάνω σου. Εξάλλου νύχτα...

Με αφορμή την Παγκόσμια ημέρα της γυναίκας, που πολλοί μετέφρασαν ως ημέρα του «σκασμός εσύ Αντωνάκη μου» και όσων άκουσα περί καταπίεσης σε μια σχέση....

Όχι ότι δεν το ένιωθα καιρό τώρα. Ψέμματα θα ήταν να το αρνηθώ. Μα βλέπεις είναι που κουράστηκα να πρέπει να κατανοώ. Να δικαιολογώ την...

Σήμερα ας το πιάσουμε λίγο διαφορετικά. Ας προσπαθήσουμε να αγγίξουμε ένα πολύ «ευαίσθητο» θέμα. Που εκεί είτε το θύμα είσαι είτε ο θύτης παραδέξου ότι...

Χαίρετε. Περπατώντας στους δρόμους της Αθήνας, ειρήσθω εν παρόδω ωραία και χαλαρωτική εμπειρία ειδικά την Άνοιξη που αυτή η πόλη γλυκαίνει σαν πρωτάρα εγκυμονούσα, έχω...

  Να με αγαπάς όπως μόνο εσύ ξέρεις.   Σαν ένα παιδί που κρατάς απο το χέρι, σαν ένα μωρό που σε κοιτάει στα μάτια,...

Βαρύς ο τίτλος, συνηθίζουμε να τον λέμε όταν οι άνθρωποι κλείνουν τα μάτια και εγκαταλείπουν τα επίγεια. Ένα φευγιό, με αυτό τον τρόπο, δεν σου...

Μια ζεστή μέρα του Ιουλίου η ανθρωπότητα ήταν στημένη μπροστά σε τηλεοράσεις και ραδιόφωνα. Η πρώτη προσελήνωση λάμβανε χώρα. Ρίγη και συγκίνηση ήταν τα κυρίαρχα...

Και κάπως έτσι εκκινεί ο αγώνας. Δυο άνθρωποι ξένοι μέχρι χθες, μαγεύονται από το ειδυλλιακό τοπίο μιας ακρογιαλιάς, χαμογελαστοί και γεμάτοι όρεξη ξεκινούν το ταξίδι...

Ή αλλιώς «τα στερνά τιμούν τα πρώτα «. Ή όπως έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι «προς γαρ το τελευταίον εκβάν έκαστον των πριν υπαρξάντων κρίνεται»...

Δεν πειράζει, καλύτερα έτσι, δεν πειράζει. Πόσες και πόσες φορές δεν το είπες, δεν το ψιθύρισες στην καρδιά σου την ανήσυχη, για να κοπάσουν οι...