Φθινόπωρο

Αυτό το φως του Οκτώβρη, το μπλεγμένο με μια αίσθηση χαρμολύπης, ενός ασημένιου καλοκαιριού, φωτός, ηλίου. Ανακατεμένο με τα χαλκοπράσινα χαλιά της φύσης, φέρνει μαζί...

Σούρουπο, με τα γλυκά χρώματα του φθινοπώρου. Περνώντας έξω από το παλιό πέτρινο σπίτι, ένας δροσερός αέρας ανακάτεψε τρυφερά τα μαλλιά μου, έσπειρε μελαγχολικούς ήχους...

Τα Σεπτεμβριάτικα δειλινά στο κέντρο της Αθήνας, τόσο υπόγεια όμορφα, τόσο γήινα… Άνθρωποι πάνε κι’έρχονται σε Ερμού και Αθηνάς με ηλιοκαμμένα δέρματα, κουβαλώντας ακόμη λίγο...

Ηδύπνοες ανάσες, αραχνοΰφαντες Κεντήματα του Βορρά Στάλες πολύχρωμων θροϊσμάτων Πάνω σε φωτοφόρα ίχνη Και ερυθρόχρυσα ποτάμια Τεχνουργήματα μιας εποχής Μιας νεφελώμορφης Θάλασσας Τα δακρυσμένα κύματα...

Φθινοπώριασε και πάλι. Η θερμοκρασία έπεσε για τα καλά, οι περαστικοί φασκιωθήκαν μέσα στα ζεστά παλτά τους, τα πρώτα λιμνάζοντα βροχερά χαντάκια έκαναν την εμφάνιση...