Να φεύγεις
Να φεύγεις. Κάθε φορά που ο κλοιός στενεύει και τα περιθώρια εξαντλούνται να φεύγεις. Κάθε φορά που ξεμένεις από επιλογές· που τα κίνητρα εκλείπουν και...
Να φεύγεις. Κάθε φορά που ο κλοιός στενεύει και τα περιθώρια εξαντλούνται να φεύγεις. Κάθε φορά που ξεμένεις από επιλογές· που τα κίνητρα εκλείπουν και...
Ευτυχώς που υπάρχουμε και εμείς που το νοιάξιμό μας είναι τόσο αληθινό, όσο και ότι αύριο θα ξημερώσει.. Που το φωνάζει η αγωνία στα μάτια...
“Θα πάρει… Δεν μπορεί, κάποια στιγμή θα πάρει!” Η ίδια σκέψη κάθε μέρα. Η ίδια ψυχοφθόρα προσμονή. Το ίδιο βλέμμα, φορτωμένο κενό και αγωνία, κάθε...
Σκηνές επαναλαμβανόμενες. Εικόνες βγαλμένες από το κοντινό ή και το μακρινό παρελθόν. Όλα ίδια, τετριμμένα χωρίς καμιά ουσιαστική διαφορά από τον προηγούμενο ή τον επόμενο....
Η ζωή χαράσσει λόγους και πορείες στο δύσβατο της μονοπάτι της και εμείς ακολουθούμε. Και όλα στη ζωή συμβαίνουν για κάποιο ανεξήγητο λόγο στην αρχή,...
Σήμερα γιορτάζουν οι μάσκες που ζουν αιώνες τώρα. Παίρνουν ζωή σε κάθε τους ενσάρκωση. Διηγούνται γλυκές ιστορίες και πικρές αλήθειες. Σήμερα γιορτάζουν οι μάσκες. Όχι...
Ψυχικά ασταθείς και ολίγον (δια)ταραγμένοι οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα γύρω μου. Ολοένα και αυξάνεται με ανησυχητικούς ρυθμούς η κατηγορία αυτή. Βρίσκονται συνεχώς σε μια μόνιμη...
Ημέρα χαρμόσυνης είδησης στην Παναγία για τον ερχομό του Χριστού. Ημέρα άνοιξης και ανθισμένων δέντρων. Ημέρα αναγέννησης και ανθίσματος αποφάσεων. Ημέρα μνήμης. Ημέρα τιμής. Ημέρα...
Τα σύμπαντα και τα αστέρια, σε πήραν από τα χέρια μου. Έπεφτε η αυλαία μας, κι ό,τι ήταν δεδομένο, το αγκάλιασε η νύχτα. Έπλεκε...
Και να που ήρθε ο καιρός να παραδεχτώ πως έσφαλα. Χρόνια τώρα έλεγα ότι φταίγαμε και οι δύο, μα στ’ αλήθεια ποιον κορόιδευα; Τον ίδιο...
Η εικόνα ενός παιδιού να κλαίει είναι γνώριμη και συνήθως εμφανείς οι λόγοι! Σπαράζει και η Παναγιά όμως με την εικόνα ενός παιδιού, όταν δακρύζει...
Σθένος και παραδοχή, αλληλένδετες έννοιες για μιας ευτυχίας διαδρομή… Ένα βράδυ κάποιου Απρίλη άνοιξα την πόρτα σε έναν κόσμο άγνωστο. Σε έναν...
Μαύρισε απόψε ο ουρανός μαύρισε ο κόσμος όλος μάνες μαυροφορέθηκαν βουβοί οι πατεράδες… Πάγωσαν μάτια και ψυχές κι άλλες ψυχοραγούνε πώς να αντέξουν το κακό...
Βασίλισσα. Άρχει του βασιλείου της. Με δόλια μέσα η κατάκτηση της κορώνας της. Η αναλλοίωτη εικόνα της˙ διακαής πόθος επικράτησής της. Υπό την κυριαρχία και...
Γιατί έτσι είμαι εγώ, βρε παιδιά. Αισιόδοξη. Χαμογελάω και όποιον παρασύρω μαζί μου καταφέρνω να του αλλάξω διάθεση. Μια φορά έρχεται η ευκαιρία για όλα....
“Πάρε με όταν φτάσεις”. Αυτή η φράση με έχει στιγματίσει. Θα μείνει μέσα μου χαραγμένη για πάντα. Θυμάμαι τον εαυτό μου φοιτήτρια χρόνια πριν στην...
Παιδιά που δεν προλαβαν να ονειρευτούν, να ζήσουν, να ερωτευτούν, ούτε καν να πουν ενα ύστατο αντίο τους αγαπημένους τους. Παιδιά που έλιωσαν μαζί με...
Προσοχή στο κενό μεταξύ συρμού και αποβάθρας. Ένα κενό απύθμενο που βυθίζει. Καταπίνει θύματα χωρίς έλεος. Πόλεμος εν καιρώ ειρήνης. Τα κάστρα πέφτουν εκ των...
Είμαι αναπαυμένος, μάνα. Μια αστραπή, βροντερή, τρομακτική, με φως εκτυφλωτικό από δίπλα μου… κι αυτό ήταν, μάνα μου. Δεν πονώ πια. Δε φοβάμαι πια. Δεν...
«Ναι, ρε μαμά, θα σου στείλω μόλις φτάσω. Τι αγχώνεσαι; με το τρένο θα είμαι, τι μπορεί να συμβεί;» Πολλοί το σκέφτηκαν. Κάποιοι το είπαν....
– Ένα ποτηράκι ακόμα και θα φύγω, υπόσχομαι! Είχε αφυδατωθεί η διάθεσή του για ζωή, περισσότερο απ’ το κορμί του. Φιλικός του χώρος, περιβάλλον αποδοχής,...
Μάτια μου, ο κόσμος όπου ζεις βαρέθηκε να ρίχνει τα χαρτιά για να καταλάβει τι ζητάς. Του είναι δύσκολο να μυρίζει τα νύχια του κάθε...
Κάθομαι και σκέφτομαι, πόσο με ταλαιπώρησα. Πόσο! Πόσο! Πόσο! Να ευχαριστώ μια ζωή τους άλλους και να μου αφήνω συνεχώς τα απομεινάρια. Και πάλι, μήπως...
Κι όταν αποφασίσεις να κάνεις την υπέρβασή σου και να ζήσεις εκείνες τις στιγμές που η ζωή σού στέρησε, κάν’ το χωρίς περιορισμούς και όρια....
Μιλώ σε σένα που ανεβάζεις τον πήχη ολοένα και ψηλότερα και αντιμετωπίζεις σε κάθε σου βήμα την επίκριση από τον εσωτερικό σου κριτή. Σε σένα...