Guest Μεταξύ μας

Φεγγάρι ολόγιομο χθες. Θυμάμαι πάλι τον Ρίτσο που έγραφε: “Ούτε απόψε πανσέληνος. Ένα κομμάτι λείπει. Το φιλί σου”. Με κυριεύει ανατριχίλα. Ο στίχος του αγγίζει...

Τι λέξεις αρμόζουν στον έρωτα; Να αρθρώσω λόγο δεν μπορώ. Κόκκινο ρούχο πεταμένο στη σιωπή ό,τι ήθελα να πω. Βαμμένο στο χρώμα που θυμάσαι και...

  Σέρνεται η σκέψη πάνω στις αλγεινές αναμνήσεις.  Το φιδίσιο κορμί της γδέρνει τις πληγές.  Ο πόνος ωσάν φρεσκοχυμένο αίμα αναβλύζει. Ο χρόνος μετέωρος στέκει. ...

Η κηδεία της Ελπίδας είχε μεγάλη επιτυχία παρ’ όλη την πανδημία. Άλλωστε τα τραγικά γεγονότα που θα μπορούσαν να φτάσουν στις ειδήσεις αποτελούν πόλο έλξης...

Εντούτοις έμαθα να κλέβω χρόνο και αφέθηκα. Αφέθηκα εκεί όπου το θνητό μυαλό τράπηκε σε φυγή, πίσω από τις μικρότητες, πίσω από τις ανόητες αγωνίες....

Πολλοί αναρωτιόμαστε τι φταίει κάθε φορά που μια σχέση διαλύεται. Αναλύουμε αιτίες και θεωρίες για το τι πήγε στραβά ενώ οι αιτίες είναι συνήθως μπροστά...

Αλλά και χωρισμένοι στην πραγματικότητα Πάλι νευριάζω και τρώγομαι με τα ρούχα μου που δεν είσαι εδώ. Μου τη δίνει. Δε θέλω να ενδιαφέρεσαι για...

Αν βλέπεις στο ηλιοβασίλεμα το ίδιο Ορισμένες στιγμές κοιτάω το τίποτα, τον ουρανό, το χαώδες μπλε που μας περικλείει και σκέφτομαι: τι είμαι άραγε προορισμένος...

Ανέκαθεν με εκνεύριζαν οι άνθρωποι που ανεξαρτήτως δημοσιογραφίας, γνώσεων, ή κάτι παρόμοιο και με κανέναν να ρωτάει για τη γνώμη τους, δημοσίευαν άρθρα σχετικά ή...

Κατέβηκα από το αεροπλάνο και κοίταξα την απέραντη ρομαντική πόλη που ξεπρόβαλε μπροστά μου. Αυτό το ταξίδι στο Παρίσι το περίμενα με ανυπομονησία. Επιθυμούσα τόσο...

Το’ χω στ’αλήθεια απορία αν διακρίνεις τον Δημήτρη Ξανά εδώ, δεν ξέρω τι κάνει. Άραγε πιστεύει ότι εδώ είναι η θέση της; Δεν καταλαβαίνει πως...

Η θύμισή σου είναι φάρμακο. Άλλοτε πάλι φαρμάκι Να’ μαι… πάλι εδώ. Μόνος μου. Στο διαμέρισμα που ήρθα εξαιτίας σου, να αναρωτιέμαι γιατί δεν είσαι...

Μα τούτος δα ο χωρισμός που χει μια πίκρα τόση… Μα, τι θέλεις τέλος πάντων; Έτρεχα πίσω σου για να σου ξαναποδείξω το αυτονόητο, τον...

Είδα. Είδα να πέφτω σε μια δίνη. Δίνη απύθμενη. Όχι. Δεν ήταν από νερό, φωτιά η αέρα. Διέκρινα δύσκολα, αλλά σύντομα καθαρά, ένα ατελείωτο μωσαϊκό...

Λαχταρούσα ανέκαθεν να ζήσω το μοντέλο ζωής που έβλεπα μικρός. Να δω τους ανθρώπους να ζουν όπως βλέπαμε στις ταινίες. Αυτό το ρημάδι αμερικάνικο όνειρο...

  Γιατί μου’ δωσες τα πάντα πριν τα πάρεις πίσω; Κατάφερα και άνοιξα τα μάτια. Θολούρα, ξύπνησα με παράπονο, νύστα και δεν μπορούσα να βγάλω...

Ακόμα προσπαθώ να μην σε αγαπώ Ιδιαίτερη μέρα σήμερα… Είσαι ακόμα κοντά, εγώ πάλι… μακριά. Κράτησες την παρέα σου, εγώ πάλι, τη μοναξιά μου. Μα...

Άντρας γεννιέσαι, αρσενικό γίνεσαι η δεν γίνεσαι ανάλογα με την συμπεριφορά σου. Άλλο, λοιπόν, άντρας και άλλο αρσενικό. Να το ξεκαθαρίσουμε γιατί έχει γίνει μεγάλο μπέρδεμα....

Όλα γύρω μου μιλάνε για σένα. Τίποτα γύρω μου δεν είναι πια όπως πρώτα. Κοιμάμαι και ξυπνάω με ένα όνομα, το δικό σου. Όλα αρχίζουν...

Ήταν μέθη το άρωμά σου. Έπεσα κάτω απ’τ α σκεπάσματα και με φίλησες. Με φίλησες δυνατά και ένιωσα καθώς με τραβούσες, μονομιάς τα αισθήματά σου...

Είπες πως με αγάπησες όσο καμιά άλλη στη ζωή σου. Το είδα και το κατάλαβα… Μονό που τα μπέρδεψες λιγάκι. Αυτό δεν είναι αγάπη, μα...

Αφού δεν ζητάω αυτό από την μοίρα μου Ήρθε πάλι αυτή, της άνοιξα την πόρτα, μα υπήρχε ένα χαμόγελο φτιαχτό που έκρυβε την απογοήτευση μου....

Γύρισα σπίτι, έκλεισα την πόρτα πίσω μου και πέταξα τα κλειδιά με το μπρελόκ μας στο τραπεζάκι του σαλονιού. Βράδυ Σαββάτου, κουρασμένη από τη δουλειά,...

Πρέπει…. Θέλω…. Μετά από αμφιταλαντεύσεις, τύψεις, καταπίεση, δάκρυα, θυσίες, προσβολές, παραχωρήσεις, υποχωρήσεις, απογοητεύσεις, δεύτερες και τρίτες ευκαιρίες, δεύτερες απογοητεύσεις και πάει λέγοντας. Έπειτα από μάχες...