Κατερίνα Πανταλέων

Έγινε και η τελική δίκη. Και κρίθηκα ομόφωνα ένοχη.    Είπαν πως έκανα πράγματα στη ζωή μου ενάντια στην ηθική και τις αξίες μου. Είχαν...

Να πετάς. Κι αν σου λαβώνουν τα φτερά, ακόμα πιο ψηλά να προσπαθείς να φτάσεις.   Να πετάς. Να κλέβεις απ’ τα μύρια τ’ ουρανού...

Μόνο ως εκεί  που έβαψε ο Θεός τον ήλιο για μας, ως εκεί αλάργεψε το βλέμμα μας.   Μόνο ως εκεί  που τολμήσαμε  κι ανοίξαμε...

Η ζωή είναι δύσκολη, σε εξουθενώνει. Οι άνθρωποι κυνικοί, αλαζόνες και εύκολοι κριτές, ευτυχώς όχι όλοι. Το χτες σε κυνηγά και το αύριο όσο πάει...

Να προσέχεις… Μ’ ακούς; Να προσέχεις!   Ο καιρός αγρίεψε μάτια μου…  Από τη μια στιγμή στην άλλη, σηκώθηκαν άγρια  αδάμαστα κύματα στο πέλαγος που...

Όχι φίλε μου… Εγώ αυτό το μονοπάτι, το στρωμένο με ροδοπέταλα που λένε, δεν το γνωρίζω. Γνωρίζω όμως καλά ανθρώπους που το διάβηκαν. Μαζί τους...

Χειμώνας 2020. Ένας πολύ δύσκολος Χειμώνας, από πλευράς ιώσεων.  Θερίζουν, κυριολεκτικά, η εποχιακή γρίπη και η γαστρεντερίτιδα. Τα νοσοκομεία ασφυκτιούν. Οι παιδικοί σταθμοί και τα...

Δυο βιολιά που κλαίν’ καημούς, σε μια νύχτα φορτωμένη  ερημιά και χαλασμό.   Νότες παλιές αλλοτινές,  που αγκομαχάνε να σωθούν,  σ’ ένα ραδιόφωνο  φθαρμένο και...

  Τα παιδικά μου χέρια αγκιστρώνονταν στο συρματόπλεγμα, θαρρείς κι αυτό θα πέταγε και θα με παρέσερνε μαζί του! Κοίταγα με λαχτάρα τα μεγαλύτερα παιδιά, που φορτωμένα...

Ίσως κάπου να υπάρχει ένας τόπος γαλήνιος…   Να γεννιέσαι και να πεθαίνεις χαρούμενος. Να μην αγριεύει ο καιρός. Να μη θυμώνει η φύση. Οι...

Ξέρουμε πως η ζωή μας είναι ένα στιγμιαίο πέρασμα στο ατέρμονο του χρόνου.   Ξέρουμε πως η τύχη  μας έχει κάνει την τιμή να υπάρχουμε,...

Πόσα δεν πρόλαβα αλήθεια να σου πω.. Πόσα δεν πρόλαβα αλήθεια να σου δείξω.. Όλα θα μείνουνε θαμμένα στο βυθό, σα ξεχασμένου ναυαγίου το θησαυρό....

Η ζωή είναι δύσκολη παππού…   Έχει μια γεύση, στυφή και πικρή μαζί. Καμιά φορά γλυκίζει, αλλά είναι για τόσο λίγο, που δεν προλαβαίνεις να...

Τους βρίσκεις ανάμεσα σε όλους τους άλλους. Και δεν τους ξεχωρίζεις εκ πρώτης όψεως. Μοιάζουν με όλους τους άλλους…  Αλλά δεν είναι!    Πρέπει να...

Από παιδί με θυμάμαι να γράφω. Να διαβάζω και να γράφω. Ήταν δύσκολα εκείνα τα χρόνια και φτωχικά. Στερημένα από παραστάσεις και ερεθίσματα. Γεννημένη και...

Δε θα σου πω  πώς τη ζωή σου να ορίσεις. Είσαι εσύ ο μπούσουλας της κι ο καπετάνιος της μαζί.   Δε θα σου δείξω...

Μισώ το χρόνο τον αμείλικτο!  Αυτόν που κάπως κάπου κάποτε, σε μια καταποντισμένη πια του μηδενός ρωγμή, δίχως φρένα ξεκίνησε  μια τρελή,  προς την αιωνιότητα,...

Όλοι οι άνθρωποι έχουμε την ανάγκη της ασφάλειας του οικείου και του σύνηθες προς εμάς. Κάτι απόλυτα φυσιολογικό και κατανοητό. Όλοι όμως, πιστεύω, έχουμε και...

Προχτές ήταν Πρωτοχρονιά.  Άλλος ένας χρόνος έφυγε κι έδωσε τη θέση του σε έναν καινούριο. Άλλος ένας χρόνος πρόσθεσε ρυτίδες στο δέρμα μου, κύρτωσε περισσότερο...

Λίγες ώρες μένουν ακόμα. Προλαβαίνουμε να κάνουμε έναν γρήγορο απολογισμό.   Προλαβαίνουμε, ακόμα, να αλυσοδέσουμε στο πασσαλάκι του 2019 όλα τα κακώς κείμενα του και...

Άτιμος ο χρόνος, μάτια μου!   Μας ξεγελά πως τάχα είναι στάσιμος, μα ρέει ακατάπαυστα.    Κυλά η ζωή και φεύγει, που λες…   Σαν...

Σε περίμενα, ξέρεις…   Έρεε ο χρόνος, άγριος ποταμός  κι εγώ στις όχθες του η τρελή  πάλευα την ορμή του. Κόντρα στο ρεύμα του, κόντρα...

Με ρωτάς ποια είμαι…  Θαρρώ πως είμαι μια πριγκίπισσα, που δεν τη χώρεσε το παραμύθι της ποτέ.   Εξερευνώντας, λοιπόν, κάθε στενάκι και δρομί του...

Ναι. Το ξέρω!   Το λαβωμένο πουλί το χτυπάς πιο εύκολα.   Όπως το ραγισμένο τζάμι, εύκολα κι αυτό το σπας σε μύρια κομμάτια…  ...