Δημοκρατία: o μεγαλύτερος πόθος όλων των ανθρώπων. Εκατομμύρια χείλη και φωνές την έχουν ζητήσει την έχουν απαιτήσει. Κάποτε και το να την προφέρει κάποιος αντιστοιχούσε σε βέβαιο θάνατο, ή στην καλύτερη σε κάποιο σκλαβοπάζαρο. Όλοι οι εξουσιαστές της γης εκείνη την εποχή πάθαιναν αλλεργία και μόνο στο άκουσμα της. Ήρθε […]
Ελλάδα
21 posts
Θέλω να σε αγκαλιάσω και να σύρω τις άκρες των δαχτύλων μου πάνω στο μέτωπό σου. Να νιώσω κάθε τις γραμμές που κάνει το πρόσωπο σου, είτε όταν γελάς, είτε όταν η ηδονή σε αγγίζει. Θέλω να νιώσω το πέρασμα του χρόνου από πάνω σου, την γεύση του ιδρώτα […]
Ελλάδα λοιπόν ώρα μηδέν. Ξέρεις πόσες φορές έχω αναρωτηθεί γιατί να κολλάμε σε αυτό το νούμερο ανά τους αιώνες διαχρονικά; Γιατί ενώ ο πολιτισμός μας και η ομορφιά της πατρίδας μας θα μπορούσε να μας ανυψώσει στο πιο λαμπρό βάθρο εμείς τραβάμε με φόρα προς το βυθό; Φυσικά δεν ζητώ […]
Χαίρετε. Φτάνει η Άνοιξη στο τέλος της και πλησιάζει το καλοκαίρι, ή ας υποθέσουμε ότι θα γίνει καθώς ο καιρός τα τελευταία χρόνια βγάζει γούστα. Βέβαια τα γούστα του καιρού έχουν ονομασία. Κλιματική κρίση λέγεται, απόρροια της ανθρώπινης απληστίας, αλλά για αυτό θα συζητήσουμε σε άλλο άρθρο. Στο μυαλό […]
19 Μαΐου 2019 σήμερα. Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων Δεν είμαι Πόντια. Έχω όμως κατά το ήμισυ αίμα Μικρασιάτικο κι αυτό λέει πολλά. Αφιερωμένο το video στους απανταχού Πόντιους, αλλά και σε ολάκερο τον Ελληνισμό, που όπου κι αν τον σκορπάνε, όσο κι αν τον συρρικνώνουν, όσα εγκλήματα κι […]
Θεσσαλονίκη. Βαδίζω στην παραλία με τα χέρια στις τσέπες και το μπουφάν μου κουμπωμένο. Είναι απόγευμα, ωραία μέρα. Ωστόσο ο χειμώνας κρατάει ακόμα. Βαδίζω και σκέφτομαι. Εδώ ένιωσα τα πρώτα μου σκιρτήματα, πλάι στη θάλασσα, στο Λευκό Πύργο από κάτω. Να το παγκάκι που με πρωτοφίλησε. Και το περίπτερο που […]
Αθήνα, 17/11/1973 «Εδώ Πολυτεχνείο» «Λαέ, Λαέ ή τώρα ή ποτέ» «Απόψε σκότωσαν τα παιδιά σας» Ήχοι πυροβολισμών.. Αθήνα 17/11/2018 Τα ηχητικά ντοκουμέντα της εποχής μου φέρνουν δάκρυα στα μάτια και τα χέρια μου τρέμουν μνημονεύοντάς σας με αυτές τις λέξεις. Είμαι πολύ μικρή απέναντί σας, αλλά επιτρέψτε μου στη μνήμη […]
Μου μιλάς γ’αγάπη μα δεν ξέρεις καν την έννοια της λέξης αγάπη. Ούτε την ουσία, τι πάει να πει αγαπάω. Αγαπώ είναι να δίνεις όλο σου το είναι στον άνθρωπο που αγαπάς. Αγαπώ είναι να χαίρεσαι με τη χαρά του άλλου, να κλαις με τον πόνο του, να χαμογελάς επειδή […]
Χαίρετε κυρίες και κύριοι. Σήμερα τιμούμε μια από τις σημαντικότερες σελίδες του Έθνους. Την απόφαση να αντισταθεί η χώρα στον Ιταλικό φασιστικό επεκτατισμό και να υπερασπιστεί ο λαός σε ξηρά, θάλασσα και αέρα το δικαίωμα του στην ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα. Μην φοβάστε. Δεν θα διαβάσετε πανηγυρικούς λόγους εδώ. […]
Ξημέρωσε βάναυσα η σημερινή ημέρα. Δυνατές τυμπανοκρουσίες, άναρχες επευφημίες, σαλπίσματα που όριζαν το ρυθμό των ποδοβολητών, εκκωφαντικά βουητά των μαχητικών αεροσκαφών και δυνατές αναγγελίες των εκάστοτε παρελαυνόντων. Πρόκειται αλήθεια για μια πολύ ιδιαίτερη ημέρα, το κλίμα της οποίας με τον έναν ή τον άλλο τρόπο επηρεάζει άμεσα την ψυχοσύνθεσή του […]
Απλές στιγμές της ζωής, καλή παρέα με κουβέντα, μπυρίτσα, ουζάκι και καλό φαγητό. Όλα αυτά τα προσφέρει η πόλη μας με τα ωραία μέρη και τα σοκάκια. Παραδοσιακά ταβερνάκια στον κέντρο της πόλης με υπέροχη θέα στους ιερούς λόφους. Χαμηλός φωτισμός που διατηρεί την ομορφιά της Αθήνας δίνοντας της μια […]
Κύπρο μου σ’ ερωτεύθηκε, του Αττίλα η κατοχή κι εφιάλτη κίνησε να έρθει να σε βρει Μαντάτα μαύρα έφερε μέσα στο καλοκαίρι το όνειρο πυρπόλησε στις ¨20¨ του Ιούλη. Πισώπλατα ο άπιστος σε μπήγει το μαχαίρι σκορπίζει το θανατικό, και σένα κόβει ευθύς σε δύό. Κατάρα έχουν τα κύματα και […]
Ο θεός λέει έριξε όλη την πέτρα στη Μάνη. Εκεί που το άγριο τοπίο ενώνεται με τους θεωρητικά απρόσιτους ανθρώπους της. Διότι αν τους συναναστραφείς θα καταλάβεις πως εκείνοι έχουν μείνει σε μια παλιότερη εποχή κι ο φόβος των επιθέσεων τους έχει κάνει να οχυρώνονται. Μα αγαπούν πολύ την πατρίδα […]
Κοιτάζοντας το χάρτη, εκεί κάπου στο βόρειο και ανατολικό Αιγαίο, δεσπόζει ένα νησί. Ένα νησί μ’ ένα σχήμα περίεργο, που μοιάζει να χωρίζεται στα δύο, ίσως και στα τέσσερα. Πολλοί δεν ξέρουν καν πού βρίσκεται, άλλοι πάλι στο άκουσμα του ονόματός του σκέφτονται εξορίες, άγονες γραμμές, δυσμενείς μεταθέσεις. Το πόσο […]
Χαίρετε. Είναι καλοκαίρι και ας μην του φαίνεται. Μεταξύ άλλων πολλών που συμβαίνουν, ανεβαίνουν σε αρχαία και νέα θέατρα οι τραγωδίες του Αισχύλου, του Σοφοκλή και του Ευριπίδη καθώς και οι κωμωδίες του Αριστοφάνη. Για να ξέρω ποιοι θα μείνουμε παρέα σε αυτό τον κύκλο των άρθρων, ευθαρσώς σας δηλώνω […]
Θεσσαλονίκη. Μια υπέροχη πόλη που ξετυλίγεται από ψηλά από τα Κάστρα ως την παραλία της και σε κάθε γωνιά της συναντάς ομορφιές. Το μπλε της θάλασσας , το πράσινο κι ένα σωρό άλλα χρώματα συνθέτουν μια «ζωγραφιά» που όμοιά της δεν έχεις ξαναδεί! Θάλασσα ή βουνό; Και τα δύο […]
Χαίρετε. Εδώ και τρείς χιλιάδες χρόνους υπάρχει μια παραθαλάσσια λωρίδα γης που γέννησε, ανέστησε και έθαψε στα σπλάχνα της μια σπάνια ράτσα ανθρώπων. Αυτή η ράτσα η πεισματάρα, μαχητική, εργατική και φουρτουνιασμένη είναι οι Πόντιοι. Δώστους μισό μέτρο γης να σου κάνουν σπιτικό και περιουσία. Κέρδισε τη φιλία τους και […]
Σαν βραδιάσει φοβάμαι. Βρίσκομαι να ακροβατώ ανάμεσα σε δύο κόσμους. Σε δύο ζωές. Στη μέρα και τη νύχτα. Στο σήμερα και το χθες. Πόλεμο στήνει η μνήμη τα βράδια. Θύμησες που βαραίνουν, μου χτυπούν το μυαλό με λύσσα. Σ’ένα φόντο άχρωμο γεμάτο ομίχλη. Πίσω από μια μαυρόασπρη κουρτίνα, να κάθομαι […]
Χαίρετε. Ξημερώνει η 25η Μαρτίου. Συμπληρώνονται 200 χρόνια από τον εθνικό ξεσηκωμό. Προβληματίστηκα αρκετά για το είδος του άρθρου που έπρεπε να γράψω. Η πιο εύκολη και ασφαλής λύση είναι να αραδιάσω εθνικούς μύθους, να γράψω δυο-τρεις εθνεγερτικούς λόγους. Έχω ένα βασικό πρόβλημα όμως. Την πατρίδα μου και την ιστορία […]
Αγαπητέ νεοέλληνα. Αυτό το κείμενο γράφτηκε για εσένα. Για εσένα που απέχεις συνειδητά από ημέρες σαν τη σημερινή με το πρόσχημα ότι η πατρίδα σου έχει πάψει να σε κάνει να νιώθεις περήφανος. Για εσένα που εύχεσαι να ζούσες οπουδήποτε εκτός της Ελλάδας του 2018, η οποία με τη γενικότερη […]
Γη μου. Σκοτείνιασες και πάλι. Μαζεύτηκαν τα σύννεφα. Μύρισε η βροχή. Για ποια ιστορική συνάντηση με τη μοίρα σου χαράζεις; Πατρίδα μου. Χρόνια τώρα έρμαιο φθηνών ανθρώπων που δεν μπόρεσαν να σηκώσουν τη βαριά σου ιστορία στις πλάτες τους και τη βεβήλωσαν. Την απαξίωσαν, τη διαπραγματεύθηκαν και τελικά την ξεπούλησαν […]