Λογοτεχνία

  Μία  φορά  μου κρατούσες το χέρι τρυφερά και δέκα φορές μου το έκοβες να μην σε αφήσω και φύγω. Μία  φορά μου φιλούσες  στόμα...

Με τα μάτια κλειστά, αγκαλιά σε μιαν άβυσσο… Σώματα απόκληρα, διχασμένα, αμαρτωλά και καταπονημένα πάλλονται, έρπουν και ψηλαφούν, ψάχνοντας  το χαμένο παράδεισο. Νιώσε με… λιώσε...

Ο Πυγμαλίων, ένας γλύπτης της αρχαίας εποχής, λάτρης της τέχνης και οδηγούμενος για την δημιουργία του ιδανικού δρούσε. Η επιθυμία όμως που του γεννήθηκε για...

  Εγώ όταν αγαπάω.. Ξεχνάω τον εαυτό μου μέσα στον άλλον. Στην πραγματικότητα δεν έχω εαυτό. Είμαι ο άλλος.   Σκορπίζομαι όσα περισσότερα κομμάτια γίνεται...

  Θέλω μια μέρα να ξυπνήσω μαζί σου και να αγαπηθούμε σαν παιδιά, όπως τότε που η ζωή μύριζε αγάπη. Από το πρωί κόπανα να...

Σήμερα τράβηξα το ξέφτι μιας πετσέτας. Έφυγε πέρα ως πέρα. Ξέφτισε κι αυτή όπως η ζωή μου, πάλιωσε σαν την ανάμνηση του τελευταίου φιλιού σου....

Είναι γυναίκες.. Που χορέψανε ένα βράδυ το πιο όμορφο ζεϊμπέκικο με την απόγνωση.   Που τα μαλλιά τους έγιναν ιστοί από ένα απολιθωμένο δάσος και...

Ακούς αυτή την υπέροχη μουσική; Πέντε, δέκα, δεκαπέντε.. κυλούν τα λεπτά…  εκνευρίζομαι. Γυρνάω πλευρό, δεν μπορεί, κάπου εδώ θα είναι αυτός ο ευλογημένος ύπνος! Μία,...

¨Αγαπημένε μου, να χωθώ απόψε στην αγκαλιά σου και καθώς θα μου χαϊδεύεις τα μαλλιά να μου πεις μια ιστορία;¨  ¨Έλα αγάπη μου θα σε...

Η ζωή προχωρά και ΄μεις νομίζουμε ότι θα ΄μαστε αιώνια έφηβοι με ηλίθιες ανησυχίες. Ξεχαστήκαμε ανάμεσα στα γέλια μας  και φανταστήκαμε πως ίσως τίποτα δεν...

Πάλι τα φυλάω. Πάλι με το χέρι στο μέτωπο, ακουμπάω στον τοίχο και κοιτάζοντας κάτω μετράω… Πέντε δέκα δεκαπέντε είκοσι- είκοσι πέντε τριάντα- τριάντα πέντε...

Χαίρετε. Στην παγκόσμια λογοτεχνία ελάχιστοι ήρωες μπορούν να σταθούν ως διαχρονικές οντότητες στις οποίες αντικατοπτρίζονται οι αρετές και τα πάθη των ανθρώπων. Κατά τη γνώμη...

Αμέτρητες στιγμές να γνέθουν το παρόν μια αίσθηση, μια εικόνα και μια αστραπή να αναμειγνύει πνεύμα και ύλη ως μια ανάμνηση στο παρελθόν, μια αφήγηση...

  Νιώθω να έχει γίνει ένα έγκλημα, στο σημείο που με αγγίξεις τελευταία φορά.   Εκεί που υποτίθεται οτι πέθανες. Σαν να ήτανε η τελευταία...

Γυμνώνω την ψυχή μου μπροστά σου. Γυμνή από φόβους, ελπίδες, αναστολές, από  κάθε περιττό στολίδι. Ελεύθερη από φίμωτρα που της φόραγα για να μην την...

Στοιβαγμένα, σκόρπια, κρεμασμένα, κάποια διπλωμένα κι άλλα ασιδέρωτα,   τα ρούχα σου γεμίζουν το γκρίζο δωμάτιο με τα κλειστά παραθυρόφυλλα και τους αδειανούς τοίχους.  ...

Μια υπέροχη μέρα ανέτειλε, πίσω από αυτόν τον γλυκό ρυθμό της βροχής, που τόσο γαλήνια ταράζει την μονοτονία της πρωινής σιωπής, σαν ένα τρυφερό χάδι...

Από άκρη σε άκρη αυτής της χώρας υπάρχουν χαραγμένα ανεξίτηλα τα σημάδια “λόγιων” οι οποίοι μέσα από τα γραπτά τους επιδίωξαν την “αφύπνιση” αναφορικά με...