Monthly Archives: Φεβρουάριος 2018

Δεν πειράζει, καλύτερα έτσι, δεν πειράζει. Πόσες και πόσες φορές δεν το είπες, δεν το ψιθύρισες στην καρδιά σου την ανήσυχη, για να κοπάσουν οι χτύποι της που σε τάραζαν. Κι ο καιρός περνούσε και τα χρόνια φεύγανε κι εσύ μόνη κι εσύ πληγωμένη. Δεν πειράζει! Κι όμως πειράζει! Πρέπει […]

Χαίρετε. Μέχρι το 2011 υπήρχε μια χώρα στη Μέση Ανατολή η οποία εκτεινόταν μεταξύ της Μεσογείου, του ποταμού Ευφράτη και της πολυθρύλητης ερήμου της Αραβίας. Είχε μεγάλη έκταση, 17-18 εκατομμύρια κατοίκους, αξιοπρεπέστατη οικονομία και παιδεία και πλουσιότατη ιστορία. Έμοιαζε, αν εξαιρέσουμε το πολίτευμα και τον τρόπο διακυβέρνησης, σε πολλά με […]

Μεγαλώνω μπαμπά, μεγαλώνω απότομα. Γερνάω, φθείρομαι, αναλώνομαι συνεχώς. Κοιτάζω το είδωλό μου στον καθρέφτη κι αυτό το έρμο σου μοιάζει κάθε μέρα και πιο πολύ. Η ζωή μου έχει πάψει να μοιάζει με παιχνίδι. Μου έγινε πλέον συνήθεια να ναυαγώ. Να ακροβατώ σε ένα σκοινί τρεμάμενο και να ισορροπώ ανάμεσα […]

Κέρκυρα μου γλυκεία και λατρεμένη! Νησάκι μου αγαπημένο που θα κρατάς πάντα, τα πιο όμορφα μου χρόνια, τα φοιτητικά. Είναι μια μαγεία που με το που θα την συναντήσεις θα νοιώσεις έναν έρωτα μεγάλο. Θα την ξεχωρίσεις από πολλά μαγικά στοιχεία της. Έχει να σου προσφέρει τόσο όμορφα πράγματα για […]

  Θέλω μια μέρα να ξυπνήσω μαζί σου και να αγαπηθούμε σαν παιδιά, όπως τότε που η ζωή μύριζε αγάπη. Από το πρωί κόπανα να κάνουμε ,σχολείο να μην πάμε και με το καρδιοχτύπι μέσα μας ραντεβού να πάμε με τα ποδήλατα, εκεί στην εξοχή. Να τρέξω μαζί σου στα […]

Σήμερα τράβηξα το ξέφτι μιας πετσέτας. Έφυγε πέρα ως πέρα. Ξέφτισε κι αυτή όπως η ζωή μου, πάλιωσε σαν την ανάμνηση του τελευταίου φιλιού σου. Πότε ήταν άραγε; Δεν θυμάμαι, δεν θυμάμαι.. Σκόρπιες αναμνήσεις που πονάνε! Πάντα πονούσαν, πάντα υπήρχαν εκεί να μου θυμίζουν ότι άλλα ονειρεύτηκα, άλλα ζούσα, άλλα […]

Είναι γυναίκες.. Που χορέψανε ένα βράδυ το πιο όμορφο ζεϊμπέκικο με την απόγνωση.   Που τα μαλλιά τους έγιναν ιστοί από ένα απολιθωμένο δάσος και κανένα χέρι δεν τα ξανά άγγιξε ποτέ.   Που τα χέρια τους έγιναν κλαδιά από δέντρα και τα δάχτυλα τους ρίζες που θρηνούν στο χώμα […]

Δυστυχώς, στην εποχή που διανύουμε, υπάρχει μία κατηγορία αρσενικών που θεωρούν ότι είναι αρκετό να δηλώνουν άντρες. Που καθισμένοι αναπαυτικά, πίσω απ’ την οθόνη ενός υπολογιστή, χαζεύουν ανεγκέφαλα γκομενάκια κι αναπολούν γυναίκες μιας άλλης εποχής, παραδείγματα αυτοθυσίας και γνήσιες «Πηνελόπες», που αραδιάζουν παιδιά, κάνουν όλη τη χαμαλοδουλειά και υπομένουν τα […]

Μέτρημα το λένε… Ανάμεσα μας, υπάρχουν άνθρωποι που μετρούν καθημερινά. Τον χρόνο που δεν φτάνει, τα χρήματα που δεν έχουν, τις αγάπες που τους πρόδωσαν, τους ανθρώπους  που χάθηκαν. Επιδίδονται σε μια απίστευτη κούρσα μετρήματος. Κοιμούνται με τον λογαριασμό αγκαλιά και την επομένη αρχίζουν πάλι να μετρούν! Κάτι χάνουν, κάτι […]

Αυτή την φορά ήξερα ότι θα σε δω. Δεν έχει σημασία αν κατάφερα να σ’ έχω για βδομάδες, μήνες ή χρόνια, αυτό που μετράει είναι ότι έστω και για λίγο ήξερα ότι σε είχα. Κατάφερα για άλλη μια φορά να πιστέψω σε εσένα και να ονειρευτώ για εμάς. Περίμενα πως […]

Ακούς αυτή την υπέροχη μουσική; Πέντε, δέκα, δεκαπέντε.. κυλούν τα λεπτά…  εκνευρίζομαι. Γυρνάω πλευρό, δεν μπορεί, κάπου εδώ θα είναι αυτός ο ευλογημένος ύπνος! Μία, δύο, τρείς.. περνούν οι ώρες. Δεν αντέχεται! Φοράω παπούτσια, μπουφάν πάνω από τις πυτζάμες, παίρνω κλειδιά, εξαφανίζομαι… Δεν ξέρω με πόση ταχύτητα τρέχω. Σταματάω στον […]

¨Αγαπημένε μου, να χωθώ απόψε στην αγκαλιά σου και καθώς θα μου χαϊδεύεις τα μαλλιά να μου πεις μια ιστορία;¨  ¨Έλα αγάπη μου θα σε κλείσω μέσα μου και θα σου μιλήσω για έναν σταθμό αλλιώτικο από τους άλλους.¨ ¨Μα για έναν σταθμό θα μου μιλήσεις; Θέλω κάτι που να […]

Άντρας είναι εκείνος που σώζει. Όχι εκείνος που σώζεται. Άντρας είναι εκείνος που θυσιάζεται. Όχι εκείνος που θυσιάζει. Είναι ο κόσμος ο άντρας.. Είναι ουρανός, είναι θεμέλια είναι φάρος, είναι πατρίδα. Ωραίος άντρας δεν λέγεται εκείνος που είναι όμορφος, αλλά εκείνος που κάνει μία γυναίκα να αισθάνεται μοναδική. Ο άντρας […]

Η ζωή προχωρά και ΄μεις νομίζουμε ότι θα ΄μαστε αιώνια έφηβοι με ηλίθιες ανησυχίες. Ξεχαστήκαμε ανάμεσα στα γέλια μας  και φανταστήκαμε πως ίσως τίποτα δεν έχει αλλάξει. Φιληθήκαμε, ερωτευτήκαμε και ο χρόνος κύλησε σαν νερό. Και όταν πια ξεμεθύσαμε από έρωτα, κοιταχτήκαμε και πειστήκαμε πως τίποτα πια δε μας ενώνει. […]

Καλησπέρα. Εάν όλα έχουν πάει καλά, είναι Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 1998 απογευματάκι και ξαπλωμένος στο κρεβάτι της οδού Σκοπέλου 28 στην Κυψέλη με το τσιγάρο μόνιμα αναμμένο, διαβάζεις με περιέργεια αυτό το γράμμα. Μόλις έχεις τελειώσει την πρώτη σου εξεταστική στην ΑΣΟΕΕ και ήδη χρωστάς δυο μαθήματα, Μαθηματικά και Λογιστική. […]

Είναι τα κρύα υπόγεια πόρτας μεγάλης που δυστυχώς οι περισσότεροι έχουμε διαβεί.. Οι πιο τυχεροί στην αίθουσα αναμονής, να δαγκώνουμε τα δάχτυλά μας από την αγωνία κι αμέσως μετά να τα ενώνουμε σφιχτά με αυτά του διπλανού μας, σιγομουρμουρίζοντας ακατάληπτα γνωστές κι άγνωστες προσευχές. Οι πιο άτυχοι, που αν όλα […]

Πάλι τα φυλάω. Πάλι με το χέρι στο μέτωπο, ακουμπάω στον τοίχο και κοιτάζοντας κάτω μετράω… Πέντε δέκα δεκαπέντε είκοσι- είκοσι πέντε τριάντα- τριάντα πέντε ……… εκατό! Φτου και βγαίνω….! Και κοιτάζω τον άδειο δρόμο. Μα που κρυφτήκανε όλοι; Δε χρειάζεται και πολύ να ψάξω, θα τους βρω, οι κρυψώνες […]

Αλήθεια…… δεν το αντέχω άλλο το μακρυά σου κλείνω τα μάτια πάλι σαν ξυπνώ και τρέχω εκεί κοντά σου. Πρόλαβα……μόλις ξύπνησες και χουζουρεύεις αγκαλιά με το μαξιλάρι σου και νιαουρίζεις και εγώ σε κοιτώ και χάνομαι. Να θέλεις να σηκωθείς,αλλά να βαριέσαι κιόλας και εγώ να χαμογελώ καθισμένος σε μια […]

Δεν σου έχω μιλήσει ποτέ για εκείνη. Σου έχω πει για σκέψεις, όνειρα, απόψεις δικές της που ίσως αγγίζουν λίγο και την δική σου φιλοσοφία. Μα για κείνη ποτέ κάθε αυτόν. Ίσως είναι κάποια που σου μοιάζει, μα από την άλλη μπορεί να είναι εκείνο το είδος ανθρώπου που ποτέ […]

Για να μ’ έχεις μάγκα μου πρέπει να με κερδίσεις, να διεκδικήσεις το μυαλό, την καρδιά, την ψυχή. Να εκπορθήσεις ένα-ένα τα κάστρα μου και να τα καταλάβεις με την ορμή του πορθητή τη δύναμη του νικητή που ξέρει από μάχες γι’ αυτό και σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά του. […]

Κάθε φορά που έφευγες εκείνη σε  περίμενε.    Κάθε φορά που σε έχανε, έριχνε τα μαύρα μάτια της σε μία λίμνη από λύπες και έτσι έκλαιγε ώρες χωρίς κανένας να καταλάβει τίποτα.    Κάθε φορά που την άφηνες, εκείνη βούλιαζε την καρδιά της στον βυθό της θάλασσας, ελπίζοντας να την […]

Χαίρετε. Στην παγκόσμια λογοτεχνία ελάχιστοι ήρωες μπορούν να σταθούν ως διαχρονικές οντότητες στις οποίες αντικατοπτρίζονται οι αρετές και τα πάθη των ανθρώπων. Κατά τη γνώμη μου ένας ήρωας ο οποίος αποτελεί μια τέτοια οντότητα είναι ο ομηρικός Οδυσσέας. Στον χαρακτήρα του συγκεντρώνονται χαρίσματα και μειονεκτήματα της ανθρώπινης φυλής από την […]

Δύο άνθρωποι διαφορετικοί. Αυτό ήταν. Εκείνος αυτό είχε διαγνώσει. Την διαφορετικότητα τους. Σαν μια ασθένεια. Σαν ένα ανάρμοστο παιχνίδι. Λογική που ποτέ δεν κατάλαβε εκείνη. Εντάξει στην αρχή δεν ήθελε να καταλάβει. Άλλωστε όπως φαίνονταν όλα ήταν εντελώς ξεκάθαρα, εντελώς κατανοητά. Από δική του πλευρά. Ήταν ναι. Αλλά μονάχα στο […]

  Mάνα εξ’ ουρανού να μου έρθουν όλα έτοιμα! Πόσο βολικό και εύκολο θα ήταν αν γινόταν αυτό! Με παράτησε έτσι απλά η φίλη μου, η σχέση μου, ο άνθρωπος που αγαπώ ή τουλάχιστον έτσι πίστευα τότε! Βαριόμουν να βγω και δεν ήθελα να δω κανέναν. Έλεγα δικαιολογίες πρώτα στον […]