Monthly Archives: Μάιος 2022

Ήρθε πάλι εκείνη η ημέρα, που η Πολιτεία θα φωταγωγήσει τα κεντρικά της κτήρια και θα τα ντύσει με πορτοκαλί χρώμα θέλοντας να τιμήσει τους πάσχοντες. Ήρθε πάλι εκείνη η ημέρα, που αφού το πρωτόκολλο της πανδημίας το επιτρέπει, οι πλατείες θα γεμίσουν με κόσμο ντυμένο στα πορτοκαλί αντίστοιχα. Ήρθε […]

Δε θυμάμαι πολλά από τότε, κυρία. Μου εφιστούσες την προσοχή. Να προσέχω τις απουσίες μου, έλεγες.  Να σημειώνω τα σημαντικά. Να υπογραμμίζω τα βασικά. Να δίνω προσοχή, να είμαι θετική, να μη μιλάω εν ώρα μαθήματος.   Μα δε μου είπες αλήθειες, κυρία. Δε μου είπες να προσέχω πολύ τους […]

Ήταν μια νύχτα αλλόκοτη απ’ την αρχή. Μια νύχτα που είχα κάτι ανοιχτούς λογαριασμούς με μένα και βάλθηκα να κάνω κάτι με δαύτους, μα δεν ήξερα τι. Να τους κλείσω; Ή να τους σκίσω να ξεμπερδεύω; Είχα χαθεί για μια ακόμη φορά σε δρόμους άγνωστους. Παρ’ όλα αυτά δεν ένιωθα […]

Είμαι ένας λύκος. Ξεκάθαρα, είμαι, με όλα τα χαρακτηριστικά που μπορεί να έχει ένας λύκος. Και σιγά σιγά βλέπω ότι οι λύκοι γινόμαστε όλο και πιο πολλοί και η αγέλη μεγαλώνει. Πως; Και τι σημαίνει αυτό; Αυτό σημαίνει πως κάποιος αφιέρωσε λίγο από το χρόνο του, που για όλους μας […]

Και αν… κάπου, κάποτε ανταμώσουμε ξανά, τι θα κάνεις; Θα σκύψεις το κεφάλι και θα φύγεις δίχως ένα “γεια”; Θα μου γυρίσεις την πλάτη παίρνοντας μαζί σου όλα όσα ζήσαμε μαζί; Σε ρωτάω! Πες μου! Πριν φύγεις απάντησέ μου. Ξένοι θα είμαστε από εδώ και πέρα; Δύο άνθρωποι που θα […]

Στη χώρα του ποτέ, εγκατασταθήκαμε εγώ και οι επιθυμίες μου και η παρηγοριά με επισκέπτεται, μόνο για κάποια δευτερόλεπτα. Εκεί μένουν τώρα πια, τα καλοκαίρια μου και εκεί μέσα κρύβονται τώρα οι μοναξιές μου. Σ’ αυτή τη χώρα, κατοικεί πλέον η αγάπη μου και ο έρωτας μου συγκάτοικος μαζί της, […]

Προσπαθώ να ξεχαστώ. Να πάρω το μυαλό μου έστω και για ένα λεπτό από τη σκέψη σου. Αποφάσισα λοιπόν να γράψω για κάτι άλλο. Να ξεφύγω λίγο, μια φορά μονάχα, απ’ την έμπνευση που μου επιφέρει η μορφή σου. Η δική σου αγαπημένη μορφή…   Λέω να γράψω για τα […]

Ας μιλήσουμε για την αγάπη μας. Ας φωνάξουμε το “σ’ αγαπώ” μας μήπως και αφυπνίσουμε εκείνους που έχουν βουλιάξει στον καναπέ τους αρνούμενοι πως υπάρχουν στιγμές ευτυχίας εκεί έξω. Ποιος ξέρει, καλοκαίρι πλησιάζει. Ίσως βγούνε έξω από τους τέσσερις τοίχους που ήταν κρυμμένοι τόσο καιρό. Ίσως θυμηθούν πώς ήταν να […]

Έχεις αναρωτηθεί ποτέ, τι θα γινόταν στη ζωή σου, αν έπραττες όλες σου τις σκέψεις; Δυστυχώς, το πιο πιθανό θα ήταν να είσαι στο περιθώριο, αποκομμένος από τους ανθρώπους, χωρίς δουλειά, χωρίς φίλους, χωρίς κάποιο σύντροφο δίπλα σου, ίσως και χωρίς οικογένεια. Και όλα αυτά, γιατί απλά θα ήθελες να […]

Αγρίεψε το μέσα μου, σου λέω. Μην κάνεις βήμα προς εμένα. Δεν είμαι αυτή που κάποτε έκανες ό,τι ήθελες. Άλλαξα. Μεγάλωσα. Δεν έχω χρόνο για σπατάλη. Μάζευα και μάζευα μέχρι που φώναξα “τέλος!”. Τέλος σε όσους καταπίεζαν τις χαρές μου. Έπαψα να είμαι το καλό παιδί. Καλό παιδί συνεχίζω να […]

Σου μιλούσα ώρες ατέλειωτες για την ελευθερία. Πως δεν υπάρχει πιο λυτρωτικός ήχος από το χτύπημα των φτερών των πουλιών καθώς μεταναστεύουν στο Νότο. Σχημάτιζα την πορεία που τόσο φοβόσουν να χαράξεις πατώντας σε νωπό τσιμέντο, να έχεις τα χνάρια μου οδηγό. Κι όταν άνοιγα την πόρτα του κελιού, δεν […]

Η ζωή ολόκληρη του καθενός μας αξίζει για αυτές τις δυο, το πολύ τρεις στιγμές. Καθένας μας θα τις θυμάται σαν ορόσημο στη ζωή του, γιατί του έδωσαν μιαν νέα οπτική πραγμάτων, ή, γιατί τον ακούμπησαν με έναν τρόπο μυστικό, απόλυτα τρυφερό, μα συνάμα ξεκάθαρα ερωτικό. Και από τότε γεννήθηκε […]

Μέσα στα σημάδια του χρόνου, η συνταγή για να φαίνεσαι πάντα νέα είναι να έχεις ένα μόνιμο χαμόγελο χαραγμένο στα χείλη, διαρκείας, σαν εισιτήριο λεωφορείου απεριορίστων διαδρομών. Μπορεί οι ρυτίδες να αυλακώνουν το πρόσωπό σου, μα μέσα σου εσύ θα αισθάνεσαι παιδί. Ένα παιδί που ψάχνει να βρει τρόπους να […]

Έχω κουραστεί είναι η αλήθεια, το παραδέχομαι. Έχω κουραστεί να παλεύω με θηρία, συνοδευόμενη από τόση μοναξιά. Έχω κουραστεί να περιμένω μια μέρα να λάμψει ο ήλιος και να μου χαμογελάσει κατάματα. Να μου πει μια καλημέρα. Περιμένω μια καλημέρα του, σαν το μικρό παιδί το γλειφιτζούρι, που του υποσχέθηκε […]

Κατεβάζω ρολά. Κλειδαμπαρώνω πόρτες. Πετάω κλειδιά και εύχομαι κανείς να μη βρει τρόπο να ανοίξει. Αυτή η ιδέα πραγματικά με αναπαύει. Και χάνομαι στον κόσμο μου. Εγώ και ο κόσμος όλος. Εδώ σας βρίσκω όλους. Έναν προς έναν. Μόνο που δεν έχετε τα ίδια πρόσωπα. Ούτε τις ίδιες σκοπιμότητες. Εδώ […]

Απόψε λέω να με διαλύσεις ολοκληρωτικά να με καταλύσεις.  Αφού δεν είσαι εδώ ποιο μονοπάτι να διαβώ; Τη θεϊκή μου έκπτωση να ολοκληρώσεις.   Μια συνουσία υπαρξιακή θανάτου μελωδία η απουσία σου.   Εν απουσία σου σφοδρώς σε ερωτεύομαι στο σύμπαν παραδίνομαι και αυτοκαταστρέφομαι.   Ιωάννης Χρυσόστομος Παπουδάρης Ιωάννης Χρυσόστομος […]

Δεν ξέρω τι με πληγώνει περισσότερο… εσύ, ή το ρυτιδιασμένο πρόσωπο της νύχτας που μπλέκεται στα δάχτυλά μου… Δεν ξέρω τι με σκοτώνει περισσότερο…  εσύ, ή η μελαγχολική ανάσα της ψυχής μου…   Δεν ξέρω τι με γονατίζει περισσότερο… εσύ, ή η ανυπομονησία του μέλλοντος στα μάτια σου…   Δεν […]

Τι και αν τα χρόνια πέρασαν και εσύ νομίζεις πως τη γλύτωσες αφήνοντας πίσω ούλες στους ανθρώπους που σ’εμπιστεύτηκαν τόσα χρόνια… Πως όλα έτσι απλά ξεχάστηκαν και εσύ μπορείς να πας παρακάτω και να διαγράψεις από τις σελίδες του βιβλίου σου όσο πόνο προκάλεσες. Πως δεν υπάρχουν πια αυτοί οι […]

Άνοστο πλησίασμα. Άβολες θέσεις. Χέρια να κρέμονται δίχως σκοπό. Βλέμματα στο κενό. Εσωτερικά ταξίδια με ανώμαλες προσγειώσεις στην πορεία και βέβαιο τέλος. Λόγια ανείπωτα. Στραγγαλισμένα συναισθήματα. Φόβοι στο κόκκινο. Τόλμη στο μηδέν. Εγώ εδώ και εσύ εκεί. Καθένας στον μικρόκοσμό του κλειδωμένος. Δρόμοι παράλληλοι. Μονόδρομοι και αδιέξοδοι. Κατακρεουργημένες ανάγκες. Ευνουχισμένη […]

Από καιρό τώρα άλλαξα νοοτροπίες και συνήθειες, διαφοροποιήθηκα εσωτερικά. Έβαλα ένα σακίδιο στην πλάτη με τα απαραίτητα, άνοιξα την πόρτα, την έκανα με ελαφρά πηδηματάκια για να μη με πάρει χαμπάρι κανένας και με καθυστερήσει με φλυαρίες και υποδείξεις. Έπρεπε προ πολλού να είχα περάσει στην όχθη του ποταμού των […]

«… O χρόνος είναι ο Δίκαιος Δικαστής της ζωής, σε αντίθεση με κάτι δήθεν Μεγαλοπρεπείς Δικαστές της ζωής.» Αυτοί λοιπόν, οι άνθρωποι τρέχουν σαν αλλοπαρμένοι, για να προλάβουνε να κρίνουνε τους άλλους ασύστολα. Κυρίως για να καλύψουν, τα δικά τους κενά. Λιθοβολούν τους άλλους και γίνονται ξαφνικά και αβίαστα οι […]

Πεθαίνω! Ίσως και να αυτοκτονώ σε δόσεις! Ευτυχία; Ουτοπία! Για μένα τουλάχιστον! Και όποιος λέει το αντίθετο, υποπτεύομαι πως ψεύδεται ασύστολα. Μου πήρε τη μισή ζωή μου για να καταλάβω πως ποτέ δε θα μπορέσω να ευτυχήσω μετά των άλλων. Δυσνόητη όσο τίποτα άλλο για μένα η τυποποιημένη ικανοποίηση που […]

Το να είσαι ευτυχισμένος δε σημαίνει ότι είναι όλα τέλεια. Σημαίνει ότι αποφάσισες να δεις πέρα από τις ατέλειες (άγνωστου). Τι ορίζει την ευτυχία; Πόσο μπορούμε να αξιολογήσουμε αυτό που λέγεται ευτυχία; Τι σημαίνει για τον καθέναν από εμάς αυτή η λέξη; Γιατί όταν στρέφουμε το κεφάλι στο παρελθόν σχεδόν […]

Είναι οι στιγμές που δε μου αρέσω. Είναι γιατί η ψυχή μου είναι μαυρισμένη. Σκοτεινιασμένη με πολλές καταιγίδες, έτοιμες να ξεσπάσουν και να σαρώσουν τα πάντα στο πέρασμά τους. Σακατεμένη από όλες τις πλευρές της. Αγανακτισμένη και φορτωμένη από όλες αυτές τις υπέρτατες αδικίες. Αδικίες εμφανέστατες που διαπράττονται γύρω μου. […]

Σταύρωση! Σήμερα… Έστω σήμερα… Ας αποποιηθούμε όλοι το ρόλο του θύματος και ας μη μιλήσουμε για το βάρος του σταυρού μας. Ας μην κοροϊδευόμαστε άλλο πια. Όλοι με την θέλησή μας ανεβαίνουμε τον όποιο Γολγοθά μας, αλλιώς θα παρατούσαμε κάτω το σταυρό και θα το βάζαμε στα πόδια. Ούτε τα […]