Αποτύπωμα
Δε θυμάμαι πώς με λένε. Νομίζω “αποτύπωμα”. Σαν αυτό το αφηρημένο γκρι που αφήνουν οι σκιές στην άμμο. Σαν αυτό το περίεργο κίτρινο χρώμα που...
Δε θυμάμαι πώς με λένε. Νομίζω “αποτύπωμα”. Σαν αυτό το αφηρημένο γκρι που αφήνουν οι σκιές στην άμμο. Σαν αυτό το περίεργο κίτρινο χρώμα που...
Κοίτα πίσω απ’ τα σύννεφα Υστερα μου λες πως καταλαβαίνεις τη ζωή… Πώς να σε πιστέψω; Αφού δεν αντικρύζεις την ψυχή σου και αδυνατείς να...
Τι περίμενα από σένα, αναρωτιέμαι… Ήθελα να σ’ έχω αιώνια δικιά μου; Ήθελα να σ’ έχω μέχρι να σε βαρεθώ; Πφ, δε φταις εσύ αν...
Μη γεμίζεις τη ματιά σου με αυτά τα ανάμεικτα άτομα που σκέφτονταν πάντα την πάρτη τους. Τη βόλεψή τους. Τη βολή τους. Την άνεσή τους....
Σκέφτομαι ότι εάν θυμώσω, μόνο εγώ θα στεναχωρηθώ στο τέλος. Είμαι μειονότητα μπροστά σε όλα αυτά τα αρπακτικά που βάλθηκαν να μας καταπιούν. Αναρωτιέμαι, τα...
Είναι ένα κλικ. Η στιγμή που συνειδητοποιείς πως όλα όσα ήξερες δεν ισχύουν. Η στιγμή που, ενώ νόμιζες πως έχτιζες, όλα ήταν ετοιμόρροπα. Και να...
Για όλα όσα συγκαλύφθηκαν τότε. Υπήρξαν εκείνοι οι εντεταλμένοι αστυνομικοί που μεταμφιέστηκαν σε γιατρούς φορώντας το λευκό της ελπίδας και μπήκαν μετά την εισβολή του...
Πόση θλίψη προκαλεί η συναναστροφή με τον άνθρωπο που πασκίζει να συντρίψει την προσωπικότητά μας. Εκείνον που διαθέτει αυτόν τον μοναδικό μηχανισμό δράσης και χωρίς...
Υπεκφεύγω. Φυγοπονώ. Επιδερμώ. Γυρίζω περιμετρικά έξω από τις παγίδες. “Έχω το νου μου”, λέω συνεχώς. Πώς έγιναν τότε, τέτοιες ανοιχτές πληγές; Είναι οι νύχτες βαθιές...
Σκέφτηκα να βγω στο μπαλκόνι, να πιω έναν καφέ, μα μου φάνηκε στενός ο χώρος και δίστασα. Πώς να απλώσω τη χαρά που ένιωθα, σε...
Εαρινή μου κάθαρση, φιλί στο μάγουλο και μάγουλο στο στήθος. Θερμοκρασία δωματίου πιάνω, τα χείλη σου δε φτάνω. Για λίγο ήρθες να...
Γύρνα με πίσω στα παλιά. Να χαρείς, πιάσε με απ’ το χέρι και πήγαινέ με εκεί που χτύπησαν οι καρδιές μας για πρώτη φορά. Εκεί...
Στιγμές που αντήχησαν στο χρόνο, μέσα από ένα κοίταγμα, μια κίνηση! Κι εκεί που σταμάτησε ο χρόνος, εκεί ενώθηκαν οι άνθρωποι. Εκεί που σταμάτησε ο...
Εκείνος. Κάθεται στην αίθουσα αναμονής. Έχει τα μάτια κλειστά. Το αριστερό του χέρι ακουμπάει στη δεξιά μεριά του στήθους του. Από τους μορφασμούς του προσώπου...
Αν εσύ δε σε πάρεις από το χέρι, τότε ποιος; Αν εσύ δε σε σηκώσεις όταν έχεις πέσει, τότε ποιος; Αν εσύ δε σε αγκαλιάζεις,...
Πάντα κάποιος φταίει… Πάντα κάποιος άλλος και όχι εσύ. Και έχεις πολλούς στους οποίους μπορείς να ανατρέξεις. Αρχικά στη μάνα σου. Μπορεί να σε έφερε...
Ά-λφα. Πρώτο γράμμα της αλφαβήτου, κυρίαρχο σχεδόν σε όλες τις γλώσσες του κόσμου. Δυνατό, εύηχο, γεμάτο πολλά νοήματα αλλά και ανομήματα. Γεμίζει τις λέξεις με...
Δύο βήματα μπρος, δύο βήματα πίσω, προσποίηση, ξεφεύγω, στάζει ένα δάκρυ, το σκουπίζω με μια κίνηση να μην το δει κανείς, γυρίζω το βλέμμα μου,...
Καθημερινά η ενημέρωση των μέσων τράβα το διακριτό κάλλυμα της άγνοιας και αποκαλύπτει τη δύσοσμη όψη της ανηθικότητας. Μέρος της κοινωνίας μας φαίνεται να περιρρέει...
Σταματήστε να ζητάτε να απολογούνται όσοι σας λένε “δεν μπορώ”. Ως εδώ, δηλαδή. Φτάνει! Ο καθένας έχει τα δικά του και δεν έχει καμιά όρεξη...
Μάλλον δεν έχεις καταλάβει. Ξεχνάς. Ίσως επειδή περνούν τα χρόνια. Ίσως επειδή επιλεκτικά θες να θυμάσαι. Οι πληγές σου είναι ταυτότητες και προδομένες στιγμές. Άδειασμα...
Ήταν πια ορατός ο κίνδυνος μπροστά μας. Κοιτούσαμε γύρω μας και συνειδητοποιούσαμε ότι περιβαλλόμασταν από ανθρώπους που ακόνιζαν τα σπαθιά τους για να μας μαχαιρώσουν...