Ένας ουρανός. Ένα απέραντο γαλάζιο και μια αιωνιότητα. Εκεί πετούν ελεύθερα τα πουλιά της νιότης σου. Με ενδιάμεσες μαυρίλες και αστραπές. Πετούν με χάλια καιρό, προφυλάσσονται για λίγο, μέχρι να ανοίξει πάλι ο διάβας τους για να πετάξουν. Βλέπουν τον κόσμο από ψηλά. Παρατηρούν τον κόσμο, κι όμως τίποτα δεν […]
Μοναξιά
Που λες, δε βρίσκεις εύκολα πια να “ακουμπήσεις” την ψυχή σου, φίλε. Δεν ξέρω τι γίνεται στον κόσμο αυτό. Κουράστηκαν οι άνθρωποι. Έγιναν καχύποπτοι, σκληροί, μονόχνοτοι. Χαίρονται μόνο με την ύπαρξη ενός υπολογιστή. Η οθόνη έγινε φίλος, σύμβουλος, ερωμένη, σχέση. Όλα εκεί, όλα σε ένα. Σχέση εξάρτησης. Σχέση κάλπικη. Το […]
Η μοναξιά τρύπωσε εντός μου. Η ψυχρή της αγκαλιά παγώνει τα σωθικά μου. Νόμιζα πως οι αγκαλιές ζεσταίνουν την ψυχή. Κάτι μου ξέφυγε μάλλον στην πορεία. Νιώθω ολομόναχη απόψε. Σαν στον κόσμο τούτο, να μην έχω μια ψυχή δική μου. Έναν ώμο να γείρω και να αποκοιμηθώ. Μια αγκαλιά να […]
Όσο μεγαλώνεις ο κλοιός των ανθρώπων γύρω σου ολοένα και στενεύει. Όλοι είναι τόσο απασχολημένοι με τις υποχρεώσεις τους και τα προβλήματα τους, που ξαφνικά νιώθεις αόρατος. Λες και δεν υπάρχεις. Πού είναι εκείνα τα ξημεροβραδιάσματα στα τηλέφωνα; Πού είναι οι προτάσεις για εξόδους που έπεφταν βροχή κάθε τόσο; Τα […]
Είναι δύσβατος ο δρόμος της μοναχικότητας. Προϋποθέτει άριστη σχέση με τον εαυτό σου και καλλιεργημένο νου, πνευματική ανύψωση και αυτοεκτίμηση. Χρειάζεται, ο ψυχικός σου κόσμος να μένει ανέγγιχτος στα εξωτερικά ερεθίσματα και τις ηδονές. Να μην υποκύπτεις σε πειρασμούς και να βαδίζεις με ηθική. Είναι η απόφαση να μην πουλιέσαι […]
Πριν σε γνωρίσουμε η μοναξιά το ίδιο χρώμα είχε. Δεν έβγαλε πόδια η μοναξιά και χέρια, δε φύτρωσε μέσα μας ξαφνικά ένα στόμα και μας μιλάει, δε ρίζωσε και μας αγκαλιάζει. Απλά μεταλλάχθηκε σε εσένα. Λέγεται Covid 19. Πριν σε γνωρίσουμε πάλι μόνοι μας ήμασταν, μαζί με άλλους αλλά […]
«Ν’ απομείνεις μόνος και ν’ αρχίσεις να πλάθεις εσύ, με μοναχά τη δύναμή σου, έναν κόσμο που να μην ντροπιάζει την καρδιά σου.» Νίκος Καζαντζάκης Ζούμε σε έναν κόσμο βουτηγμένο στο ψέμα και την υπερβολή, σ’ έναν κόσμο που τα δεδομένα κατέληξαν πλέον ζητούμενα. Φέραμε την έννοια της αγάπης […]
Νομίζω πως ξέχασα να χαμογελάω. Κλέφτες οι άνθρωποι θαρρώ και καρτερούν σαν αρπακτικά και μόλις σε δουν καλά σπεύδουν να σε κατασπαράξουν. Δε ξέρω, μα προσπάθησα. Προσπάθησα πολύ. Δικαιολογώντας άσχημες συμπεριφορές έχασα εμένα. Και αυτό ήττα είναι μη νομίζεις. Τώρα πια το βλέμμα σκοτεινό και καχύποπτο. Να μη θέλω να […]
Ανοίγει την τηλεόραση. Κάθε μέρα την ίδια ώρα,εκεί γύρω στις πέντε μισή το απόγευμα. Έχει τελειώσει το πρόγραμμα της μέρας του. Μη φανταστείς.Την πρωινή του βόλτα, λιγοστά ψώνια, επιστροφή στο σπίτι, λιτοδίαιτο μεσημεριανό, μια ώρα μεσημεριανό ύπνο. Μετράει κάπου στα έξι χρόνια. Τόσα είναι. Τόσα είναι πριγκιπέσα σου από τότε […]
Αυτό που έχουμε ανάγκη δεν είναι κάποιος να μας λύσει τα προβλήματα. Είναι κάποιος που θα τα μειώσει, θα μας ελαφρύνει την καρδιά με μια μόνο κουβέντα. Έναν καλό λόγο. Μία γλυκιά σιγουριά στη φωνή πως όλα θα πάνε καλά. Να ακούσεις πως κάποιος είναι εδώ για σένα. Τίποτε άλλο. […]
Ετοιμάζεται το γεύμα, Κυριακή το μεσημέρι. Μοσχοβολάει το σπίτι από το ψητό, τα γέλια, τις αγκαλιές και τη διάσπαρτη αγάπη στο χώρο. Από το ράδιο ακούγονται μελωδίες. «Βάλτε ένα βαλς», λέει η γιαγιά. «Μην τρέχετε μέσα στο σπίτι», μαλώνει τρυφερά η μάνα και τα παιδιά πάνε και γαντζώνονται και κρέμονται […]
Μην έρχεσαι απότομα κοντά μου για να με αλλάξεις, δε θέλω. Φοβάμαι την αγάπη όπως ο αλλεργικός τη σκόνη. Τρέμω στην ιδέα ότι μπορεί να αγαπήσω ή να αγαπηθώ. Έχω μάθει να ζω και να κοιμάμαι μόνη μου. Έχω μάθει να ξυπνάω, να διαβάζω τις νύχτες και […]
Άλλη μια όμορφη έξοδος τελείωσε. Ωραία πέρασα και απόψε. Παρέα με φίλους αγαπημένους. Στην παρέα ήταν και μία φίλη τους. Μου μύρισε προξενιό η υπόθεση. Δε λέω, όμορφη πολύ και καλό παιδί φαίνεται. Αλλά δεν είμαι εγώ για δεσμεύσεις. Θέλω την ελευθερία μου. Δεν μπορώ να μπω […]
Δεν μπόρεσες ποτέ σου να παραδεχτείς, ότι το δικαίωμα του να είσαι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας, έπαψε να σου δίνεται τη στιγμή που έγινες η ίδια ο κανόνας και εξάλειψες και την τελευταία πιθανότητα για εξαίρεση. Δε θέλησες ποτέ σου να καταλάβεις, ότι η μοναξιά αυτή που πραγματεύεσαι […]
Χάνομαι. Μέσα στη δίνη του χρόνου βυθίζομαι. Όσο περνάν τα λεπτά άλλο τόσο με τρώνε οι σκέψεις. Που θα με βγάλει ο δρόμος που έχω επιλέξει; Φυλακισμένος μέσα στο ίδιο μου το σώμα. Αγρίμι φωνάζω μα δεν ακούει κανείς. Κάγκελα τα κόκαλα και τοίχος μου το δέρμα τα μάτια […]
Είμαι μόνη. Δεν ξέρω αν κατέληξα μόνη ή το επέλεξα. Μάλλον το πρώτο. Ίσως γιατί κυνηγούσα όνειρα που απέβαιναν χίμαιρες. Νόμιζα πως άγγιζα ουρανό, ήλιο, κάτασπρα σύννεφα, μα ήταν καταιγίδες με βροχή κι αστραπόβροντα. Μια ζωή ένα ασταμάτητο κυνηγητό της ευτυχίας. Κι αυτή να απομακρύνεται όλο και περισσότερο. Σαν τους […]
Βράδια αξημέρωτα Είναι εκείνα τα βράδια που πιστεύεις ότι δεν θα ξημερώσει. Η κούραση σου υπερνικά και την τελευταία σταγόνα διάθεσης για το οτιδήποτε. Οι σκέψεις σου κατακλύζουν κάθε χιλιοστό του μυαλού σου και εσύ στέκεις ανήμπορος να παλεύεις με μία νύχτα, σε έναν αγώνα που ο ηττημένος ξεχώρισε από […]
Μην έρχεσαι απότομα κοντά μου για να με αλλάξεις δεν θέλω. Φοβάμαι την αγάπη όπως ο αλλεργικός την σκόνη. Τρέμω στην ιδέα ότι μπορεί να αγαπήσω ή να αγαπηθώ Έχω μάθει να ζω και να κοιμάμαι μόνη μου. Έχω μάθει να ξυπνάω, να διαβάζω τις νύχτες και να αποκοιμιέμαι […]
Νομίζεις ό,τι τους ξέρεις; Πιστεύεις ό,τι τους έχεις δει; Ίσως σε κάποιο μπαρ, πίσω από ξεχασμένα τασάκια παραγεμισμένα με αποτσίγαρα, καμμένα ως τις γόπες, με την παλάμη τους να αγκαλιάζει βαριά ποτά. Ο θολωμένος τους νους, σε ιντριγκάρει. Προσπαθείς να μπεις στο μυαλό τους. Κάποιοι σου προκαλούν αποστροφή. Άλλοι πάλι, […]
Ξημέρωσε παραμονή πρωτοχρονιάς και η πόλη σφύζει από ζωή. Οι δρόμοι γέμισαν από μικρά παιδιά, τα σπίτια από καλούδια, οι ετοιμασίες για το βράδυ κορυφώνονται κι ένα ευχάριστο άρωμα μαγιάς πλανιέται στην ατμόσφαιρα. Μετράμε πλέον ώρες για το μεγάλο γεγονός. Στιγμές πριν να παραδώσει ο γέρος χρόνος τη θέση του […]
Σίγουρα όλοι λίγο πολύ έχετε ακούσει για το brain drain, το φαινόμενο της φυγής του εξειδικευμένου ανθρώπινου δυναμικού στο εξωτερικό. Φεύγουν “τα μυαλά”. Φεύγουν γιατί εδώ δεν μπορούν να βρουν απασχόληση. Δεν υπάρχουν θέσεις που να ανταποκρίνονται στα προσόντα τους. Συχνά πηγαίνουν σε συνεντεύξεις για δουλειά, με το πολυσέλιδο βιογραφικό […]
Ανοίγει την τηλεόραση. Κάθε μέρα την ίδια ώρα,εκεί γύρω στις πεντέ μιση το απόγευμα. Έχει τελειώσει το πρόγραμμα της μέρας του.Μη φανταστείς.Την πρωινή του βόλτα, λιγοστά ψώνια, επιστροφή στο σπίτι, λιτοδίαιτο μεσημεριανό, μια ώρα μεσημεριανό ύπνο. Μετράει κάπου στα 6 χρόνια. Τόσα είναι. Τόσα είναι πριγκιπέσα σου από τότε που […]
Να τη σέβεσαι τη μοναξιά σου, να την πονάς. Να μην την αφήνεις σε τρεμάμενα χέρια. Να μην την εμπιστεύεσαι σε άδειες αγκαλιές. Η μοναξιά είναι το εισιτήριο για της ζωής το παρακάτω. Είναι αυτή που θα σε παραλάβει τσακισμένο και θα σε παραδώσει ολοκαίνουριο σε ένα καλύτερο αύριο. Θα […]
Τους είπα πως άργησα πολύ και μου είπαν είναι νωρίς ακόμα. Τους είπα πως τους λησμόνησα και μου είπαν δεν σε ξέχάσαμε ποτέ. Τους είπα πως δεν έπρεπε και μου απάντησαν πως όλα γίνονται για κάποιο λόγο. Τους κοίταξα με απορία και με αγκάλιασαν.Έκανα τον μάγκα τους είπα και αυτοί […]
Και αν με ρωτήσεις τι θυμάμαι από χθες το βράδυ, δε θα μπορέσω να σου πω πολλά πράγματα. Καπνός πυκνός, φώτα θολά, πολύχρωμα ποτήρια και η ζάλη της απογοήτευσης να σκοτεινιάζει τα πάντα γύρω μου. Λίγο μετά, με θυμάμαι στη θάλασσα. Εκεί, στα δικά μας τα μέρη. Να […]