Ψυχογραφήματα

Είμαι σχεδόν 53. Από αρκετά μικρή έγραφα και πολύ γρήγορα κατάλαβα πως οι λέξεις ήταν ο μόνος τρόπος να αποφορτιστώ. Αναρωτιέμαι συχνά αν οι λέξεις...

Σταμάτα να πολεμάς αυτό που είσαι. Είσαι αυτό που είσαι και αυτό είναι οκ. Μπορείς να είσαι ό,τι θες και αυτό είναι εντάξει. Μπορείς να...

Καθόλου δε με έβλαψε! Ήμουν και παραμένω ρομαντικός, ονειροπόλος, εμπιστεύομαι ακόμα τους ανθρώπους! Βάζω χρώμα στη ζωή, τα σκοτεινά με φως τα ντύνω. Στα ταξίδια...

…είναι από δύσκολο έως ακατόρθωτο να προσπαθήσεις να ζεις με την απουσία ενός αγαπημένου προσώπου που έφυγε από τη ζωή πρόσφατα… …είναι απίστευτο το γεγονός...

Πάντα ήθελα να ζήσω απλά. Ακόμα από την παιδική ηλικία, ήξερα το πώς ήθελα να ζω. Δεν ξέρω, όμως, αν το ήξερα με τη μορφή...

Ζούμε σε έναν κόσμο διαρκούς προβολής. Κάθε στιγμή μπορεί να γίνει εικόνα, κάθε εμπειρία υλικό για ανάρτηση. Μέσα σε αυτή τη συνεχή ροή, γεννιέται ένα...

Μερικές στιγμές, στέκομαι μπροστά σε έναν καθρέπτη, αυτές τις λίγες, τις σπάνιες, που η βουή της ζωής σωπαίνει κουρασμένη από την προσπάθειά της να ακούγεται...

Γιατί να επιμείνω; Έτσι κι αλλιώς έχεις αποφασίσει να κρατήσεις ό,τι θέλεις, μάλλον ό,τι σε βολεύει από ότι είπαμε. Αποφάσισες να τραβήξεις τη δική σου...

Είναι κάποιες μέρες, που ο ήλιος είναι πιο μουντός, οι ήχοι πιο βρώμικοι, τα χρώματα πιο μπερδεμένα. Είναι κάποιες μέρες που ξημερώνουν βαριές και ο...

Περίλυπη είναι η ψυχή μου. Αισθάνομαι αυτές τις στιγμές να σπαρταρά σαν πληγωμένο περιστέρι. Σε μια φυλακή σκοτεινή από του θανάτου την οσμή, σπαράζει από...

Ο πραγματικός λόγος που νιώθεις αυτή την απελπισμένη πραγματικά παρόρμηση να εξηγήσεις τον εαυτό σου σε κάποιον που σε πλήγωσε δεν είναι ότι αναζητάς απλώς...

… τόσο κοντά είναι το σχολείο μου από το σπίτι. Κάθε απόγευμα, την ώρα που πηγαίνω για μάθημα, κάνω ένα τσιγάρο. Πριν περάσω την πόρτα...

Ξέρεις τι παρατηρώ μεγαλώνοντας; Κι ίσως να το παρατηρείς κι εσύ διαβάζοντας τώρα αυτές τις γραμμές. Βαριέμαι εύκολα τους ανθρώπους που δεν καταφέρνουν να διεγείρουν πνευματικά...

Πάμε για ένα χαμόγελο και σήμερα, έμοιαζε να λέει αυτό το πρωϊνό, που «έσκασε» χαρούμενο μπροστά μου, μόλις άνοιξαν τα μάτια μου. Είναι μια ακόμα...

Έστησε βίγλα εκεί, που ανθρώπου μάτι διστάζει να σταθεί! Θέλει τόλμη η εποπτεία της ζείδωρης γαλήνης, απαιτεί σθένος της μοναχικότητας η γοητεία. Πόσο ρίσκο κρύβει...

Πελώρια γκρίζα σύννεφα σκέπασαν τον ουρανό. Θα βρέξει; Δε θα βρέξει; Αυτή είναι η ερώτηση. Φτιάχνω τον αγαπημένο μου καφέ και βγαίνω στη βεράντα. Ένα...

Ήρθε και η άνοιξη… και τα λουλούδια ανθίζουν, μοσχοβολά ο τόπος, γέμισε χρώματα και αρώματα που μας μεθούν! Ο ήλιος άρχοντας και βασιλιάς με τις...

“Σε βλέπω και χαίρεται η ψυχή μου.” “Μου μαύρισες την ψυχή με αυτό που είπες.” “Με βάρυνε ψυχικά αυτή η κατάσταση.” “Έχει ψυχή τελικά…” “Βάλε...

Πρέπει να βρεις τη δύναμη ν’ αντέξεις λίγο ακόμα. Πες το μια ακόμα φορά, κάνε το μυαλό σου να το πιστέψει, να το κάνει πραγματικότητα...

Ίσως να είναι η συνήθεια του ανθρώπου να εξιδανικεύει πρόσωπα και καταστάσεις. Να θαλασσοδέρνεται, να ναυαγεί, να γελιέται· και κάθε φορά που η ζωή τον...

Είδα τον παλιό μου εαυτό σε ένα καφέ, μέσα σε ένα απομονωμένο στενάκι. Ίσως να ήμουν 16 τότε, φορούσα σιδεράκια, είχα κοντά μαλλιά και γελούσα...

Απόψε θέλω να βρεις τρόπο να σου επιβληθείς. Θέλω να βάλεις σε τάξη το θολωμένο σου μυαλό και να τελειώσεις μια για πάντα με το...

Όχι ότι έχω ιδιαίτερο πρόβλημα, έτσι, κουβέντα να γίνεται… Βασικά μου φαίνεται ότι κρατάει αιώνες. Κάνει κρύο τσουχτερό. Αλλά δε χιονίζει. Αν έριχνε έστω και...

Ούτε αυτός μπορεί να καταλάβει εμένα φυσικά. Να νιώσει τον πόνο μου. Που μαυρίζει το μέσα μου κάθε φορά που βρέχει και βραχυκυκλώνεται ο εγκέφαλός...