Στην Αφρική θα πάω με τους Masai
Ελληνικά κανείς τους δε μιλάει! Ενώ, εγώ το αγόρι, τα μιλάω και μάλιστα πάρα πολύ καλά! Και κάνει ζέστη! Και το σπίτι δε με...
Ελληνικά κανείς τους δε μιλάει! Ενώ, εγώ το αγόρι, τα μιλάω και μάλιστα πάρα πολύ καλά! Και κάνει ζέστη! Και το σπίτι δε με...
Θυμάμαι και γαληνεύω… και χαμογελά η καρδιά μου… και γεμίζω ευφορία, ελπίδα, όνειρα ατέρμονα… Με προθέσεις αγνές, σαν ο νους μου αλητεύει στα...
Δεν έχω χώρο πιά για χάρες ούτε για να σκορπίζομαι. Δε θέλω να μου παραχωρεί κανένας τον αέρα του, θέλω το δικό μου αέρα να...
Μοναξιά Μοναξιά. Ναι. Αυτήν, που κανείς άλλος δεν νιώθει απόλυτα, εκτός από εσένα. Αυτήν, που οι λέξεις πλατιάζουν δίχως άκρη. Αυτήν, που οι ανάγκες παίζουν...
Αυτό που αλλοιώνει, ή αν θες με άλλα λόγια “χαλάει” την εικόνα και το κάδρο μέσα στο οποίο έχεις βάλει τον άλλον, είναι οι προσδοκίες...
Αν τα βλέπεις όλα μαύρα ή αν η γκαντεμιά σου χτύπησε απροειδοποίητα την πόρτα ή ακόμα χειρότερα αν αισθάνεσαι ότι πνίγεσαι και ότι όλοι οι...
Με κάνεις να θέλω να σ’ τα ξεκλειδώσω όλα, όχι για να τα δω εγώ, αλλά για να τα δεις εσύ. Κρύβεις ένα μεγάλο θησαυρό...
Ψυχές σακατεμένες, μόνιμα συμβιβασμένες με το άδικο. Άνθρωποι-καράβια που ποτέ τους δεν κατάφεραν να βρουν λιμάνια γεμάτα ασφάλεια για να ρίξουν την άγκυρά τους και...
Πόσες φορές έχεις ακούσει τις φράσεις: «Μη ζηλεύεις» και «Η ζήλια είναι κακό πράγμα»; Δυστυχώς η ζήλια είναι πάρα πολύ ενοχοποιημένη και αυτό συμβαίνει...
Ναι, οκ, το δηλώνω ευθαρσώς και με ένα μεγάλο χαμόγελο στα χείλη. Από μικρό παιδί ήμουν αισιόδοξος. Τότε που έπεσα από την κούνια δεν έβαλα...
Κύκλος με βέλος το υπάρχον σου. Ανοδική η πορεία σου. Εξουσιάζεις τη ζωή, άρχεις τη δημιουργία, διευθύνεις την εξέλιξη, κατευθύνεις τη ροή του κόσμου. Σπέρνεις...
Ώρα εκτέλεσης: δώδεκα και τριανταπέντε μετά μεσημβρίας. Ακριβώς όπως το ονειρευόμουν. Να φεύγω μαζί με το τελείωμα της μέρας. Στα τρία μέτρα στήνουν την πιο...
Μέχρι να έρθει το πλήρωμα του χρόνου, φρόντισε να ζήσεις όπως εσύ επιθυμείς την πορεία σου. Κανένας άλλος δεν μπορεί να μπει στη δική σου...
Μια καρδιά γεμάτη με πληγές έχεις στα χέρια σου. Την έραψες μόνη σου βελονιά – βελονιά. Δε χρειάστηκες βοήθεια. Σηκώθηκες μόνη σου. Καμιά συναισθηματική “πατερίτσα”...
Στο λευκό χαρτί Για όλους εμάς, τους λεγόμενους “γραφιάδες”, το χαρτί υπήρξε φάρος παρηγοριάς και ξεκούρασης για μας και για χιλιάδες ακόμα, πριν από μας....
Και έκλαψε άντρας μπροστά μου, σου λέω. Και ένιωσα πως δεν είχα τη δύναμη να διαχειριστώ μια τέτοια κατάθεση ψυχής. “Όλα πήγαν χαμένα”, έλεγε ξανά...
Ατενίζω το μέλλον μόνο γιατί το παρελθόν έχει χαθεί. Τώρα πια. Μακάριος όποιος έχει καταφέρει να απεγκλωβιστεί από τη φυλακή του χθες. Αυτή που με...
Αυτό που με πειράζει πιο πολύ δεν είναι ότι μεγαλώνω. Είναι που πάντα είχα να κάνω κάτι ή έπρεπε να κάνω κάτι. Είναι ότι δεν...
Να ξεσκαρτάρεις τη ζωή σου, λένε, να ξαλαφρώσεις, να κάνεις χώρο να χωρέσουν νέες συνθήκες, νιόφερτες καταστάσεις, αισθήματα και συναισθήματα που καθυστερημένα ήχησαν και πολιορκούν...
Αγαπώ τις μαυρόασπρες φωτογραφίες. Τις βραχνές φωνές. Τους ώμους. Τα θλιμμένα μάτια. Τη φθινοπωρινή βροχή. Τους ανθρώπους που ξεχωρίζουν χωρίς καν να το προσπαθούν. Τους...
Ολοένα ακούς δικαιολογίες πως ο φίλος ή συγγενής έχει δουλειά και γι’ αυτό ξέχασε τα γενέθλια, τη γιορτή, ή μια σημαντική ημέρα της ζωής σου....
Κάπου εκεί λοιπόν, λίγο μετά τα σαράντα μου χρόνια, άρχισαν τα πράγματα μόνα τους να μου φανερώνονται χωρίς να κάνω καμία κίνηση. Το καθετί, έπαιρνε...
Τώρα; Μη με ψάξεις. Έχω μπει σε βαθιά νερά, μην προσπαθήσεις να με φτάσεις. Θα σε καταπιεί το νερό. Το ξέρω και είναι κρίμα. Άλλωστε,...
Ένα ξωκλήσι έχω στήσει στην καρδιά μου. Κάθε νύχτα ανάβω τα καντήλια του και με βαθιές μετάνοιες προσκυνώ τα προσωπεία των φόβων μου στα εικονίσματά...
Ξεκινώ με μια μεγάλη αλήθεια. «Δεν πρόκειται ποτέ να πας εκεί που επιθυμείς αν είσαι επικεντρωμένος-η στο τι κάνουν οι άλλοι.» Ισχύει βεβαίως το γεγονός...