Υπάρχει ένα μεγάλο βάραθρο κοντά στην Αρχαία Σπάρτη στους πρόποδες του όρους Ταϋγέτου, ο Καιάδας. Εκεί, οι αρχαίοι Σπαρτιάτες έριχναν τα ανάπηρα ή καχεκτικά μωρά για να διασφαλίσουν την ευγονία της φυλής τους. Σε άλλα πάλι σημεία, η ιστορία λέει ότι ο Καιάδας είναι ο τόπος που έριχναν τους κακούργους […]
Απαγορευμένος έρωτας
Ρε ‘συ να σου πω κάτι; Κουράστηκα! Ναι κουράστηκα. Κουράστηκα να με βάζω μονίμως σε δεύτερη μοίρα και ούτε καν δεύτερη. Μπορεί και τρίτη, μπορεί και τέταρτη, μπορεί και πιο κάτω. Και όχι δε σε κατηγορώ. Όχι δε σου ρίχνω ευθύνες. Όχι δε νευριάζω μαζί σου. Εσύ τι φταις; Τι […]
Σου είπε θέλω χρόνο και θέλω να μείνω μόνος μου. Σου είπε δεν κάνεις για μένα είσαι πολύ καλύτερη μου. Σου είπε ότι σου αξίζει κάτι καλύτερο στην ζωή. Σου είπε τα πιο όμορφα ψέμματα. Γιατί ο μόνος λόγος που θα χωρίσει ένας άντρας μια γυναίκα, είναι μία άλλη γυναίκα. […]
Ναι λοιπόν, απατημένη. Αν μπορείς να χαρακτηρίσεις μια γυναίκα κερατωμένη, πες την καλύτερα προδομένη. Ναι αυτή είμαι. Αυτή που νόμιζα ότι είμαι σύζυγός σου. Ότι ήμασταν μαζί, ότι ήμασταν καλά. Και δεν εννοώ την τυπική έννοια του όρου, με την τέλεση ενός μυστηρίου. Αλλά με την ουσία της αλήθειας. Δεν […]
Σε πόσα ξένα κρεβάτια ξεπούλησες την αγάπη που σου είχα ; Με πόσα άλλα ξένα σώματα ξεφτίλισες τον έρωτα μας; Μίλα !! Πες μου κάτι!! Άλλα τι να μου πεις; Ένα ακόμη παιχνίδι σου ήμουν κι’ εγώ. Το είχες οργανωμένο το “έγκλημα”. Αν σου έμεινε έστω και λίγη […]
Λένε πως οι σχέσεις χαλάνε, ότι οι άνθρωποι φεύγουν και πολλοί με τα χρόνια ψάχνουν άλλες διεξόδους για να λυτρωθούν. Είναι όμως, αυτό η πραγματική αλήθεια; Μήπως οι σχέσεις που επιλέγουμε στην ζωή μας, φανερώνουν από την αρχή το μέλλον τους; Ή η μαγεία χάνεται στην συνήθεια; Και ο έρωτας […]
Και τι χρειάζεται η ποίηση ή η συγγραφή; Έναν ανολοκλήρωτο Έρωτα. Ένα αποθυμένο/απωθημένο. Αποθυμένο γιατί το επιθυμείς τόσο πολύ που δεν το έχεις και φτάνει στην απώθηση αλλά μέσα σε αυτή τη δήθεν μη έλξη λανθάνει η μεγαλύτερη ανολοκλήρωτη έλξη του «είναι» σου. Μια χαρά, βάζεις στολίδια, αρωματίζεσαι, κοστουμαρίζεσαι για […]
Περνάνε οι μέρες… Η απουσία σου αυξάνεται ολοένα Ακόμη και αν δεν είναι ανθρωπίνως δυνατόν να νοιώσει κάποιος τέτοια στέρηση, εγώ την αισθάνομαι Νιώθω σαν κάποιος να έκλεισε τον διακόπτη που μου έδινε οξυγόνο Ο αέρας είναι βαρύς Πνιχτές ανάσες βγαίνουν από το στήθος μου Άναρθρες, σιωπηλές κραυγές Παλεύουν να […]
Ευτυχία , Μεστότητα, Θλίψη Τρεις λέξεις που αγκαλιάζουν δυνατά την ιστορία μας ολάκερη. Μπορεί να μη το ξέρεις, ή μπορεί απλά να το αγνοείς αλλά ήμουν πραγματικά ευτυχισμένη δίπλα σου… Ο έρωτας σαφέστατα είναι μια ιδέα, μα μέσα της περικλείεται όλη η ύπαρξη μου, η ύπαρξη μας! Κάθε μέρα σε […]
Έχουν περάσει ήδη εννέα μήνες χωρίς εσένα στην ζωή μου. Το κενό σου είναι ακόμα αισθητό και ανεκπλήρωτο. Η φίλη, η αδερφή, ο άνθρωπος που θεώρησα στήριγμα μου. Παρόλο που σε γνώριζα μόλις τρία χρόνια σε εμπιστεύτηκα απόλυτα. Η ενέργεια που έβγαζες μου έδινε ζωή. Η παρουσία σου στην ζωή […]
Μια ιστορία για τον έρωτα και την αγάπη, διαφορετική από όσες γνωρίζουμε μέχρι σήμερα, θα σας διηγηθώ. Ήταν κάποτε ένας μικρός σκανδαλιάρης ανθρωπάκος, έμοιαζε με νήπιο τριών ετών και είχε φτερά αγγέλου στις πλάτες του. Παρόλο που είχε μια αγνή όψη, ήταν παμπόνηρος. Νόμιζες πως ήταν άγγελος, αλλά ήταν δαίμονας, […]
Κάποτε θα ψάχνεις τα γυαλιά της πρεσβυωπίας σου γιατί χωρίς τα αναθεματισμένα δεν θα βλέπεις κοντά. Και θα ξεχνάς τα όσα έκλεισες τα μάτια και δεν είδες γιατί φοβήθηκες μην σε τυφλώσει η λάμψη τους. Κάποτε δεν θα προσπαθώ να αφυπνήσω συνειδήσεις με την ποίησή μου. Θα γράφω, μόνο, νοσταλγικά […]
Σίγουρα υπάρχουν οι σκέψεις κάποιων, ποιος είναι πάλι αυτός που το παίζει συγγραφέας; Προσπαθεί να κερδίσει αναγνωρισιμότητα παριστάνοντας τον σοφό; Ματαιόδοξος και ψωνισμένος; Όχι, δεν είμαι τίποτα από όλα αυτά, μέχρι πρόσφατα δεν είχα σχέση με το γράψιμο, ειδικά των συναισθηματικών κειμένων. Αυτό παρουσιάστηκε ως μια ανάγκη βαθιά. Υπάρχουν στιγμές […]
Την αγαπάω, σβήνω, χάνομαι. Δεν αντέχω σου λέω με έχει λιώσει αυτός ο έρωτας. Αλλά άσε είδα και την άλλη προχτές, γαμώ το δεν την ξέχασα ποτέ. Για την ίδια μιλάμε ή αλλάξαμε αιτία πόνου; Όχι δεν αναφερόμαστε στο ίδιο πρόσωπο μωρέ, αλλά τι να σου κάνω και εγώ μπερδεύτηκα. […]
Έτσι είναι ο Έρωτας. Ένας μικρός θεός που κάνει την καρδιά σου να πλημμυρίζει από συναισθήματα αγάπης και πάθους μαζί. Δεν κοιτάει ηλικίες και ζωές. Μονάχα ρίχνει το βέλος του και έτσι απλά σε αιχμαλωτίζει. Έτσι ερωτεύτηκα και εγώ εσάς κύριε καθηγητά. Τόσα χρόνια δεν μπορούσα να το παραδεχτώ ξεκάθαρα […]
Περνάνε οι ώρες… Περνάνε οι μέρες… Έχουν ήδη περάσει μήνες που δεν ανταλλάξαμε κουβέντα… Ήσουν ο πολυτιμότερος άνθρωπος στην ζωή μου… Ίσως δεν μπόρεσες να αντέξεις αυτήν την ευθύνη… Σε αγάπησα και σε αγαπάω ακόμα… Αλλά… αλλά ούτε αυτό μπόρεσες να καταλάβεις… Προσπάθησες να σκοτώσεις την αγάπη μέσα μου, σε […]
Μεθυσμένες ανάσες, ένοχοι αναστεναγμοί και τα τρεμάμενα δάχτυλά μου να χορεύουν και πάλι στο ρυθμό των αναμνήσεων. Στον πυρετό της απουσίας σου. Δύσκολη η νύχτα μακριά σου, λείπει μέχρι και η μυρωδιά σου απόψε. Εισέβαλες αιφνίδια στη ζωή μου. Ενσωματώθηκες με θράσος στην καθημερινότητα μου σαν όλα τα ωραία. […]
Ποια είναι η χειρότερη εξέλιξη σε μία σχέση; Πόσο πολύ μπορεί να σε πληγώσει ο άνθρωπός σου; Κάνοντας τι; Προδίδοντάς σε, απιστώντας, φορώντας σου το ευρέως χρησιμοποιούμενο στην καθομιλουμένη κέρατο. Η απιστία ήταν και παραμένει ο βασικός λόγος κλονισμού των σχέσεων, έγγαμων και μη. Με όνομα βαρύ σαν ιστορία, η μοιχεία […]
Γυναίκα, δεν λέγεσαι εσύ που κλέβεις, ότι μια άλλη αγάπησε. Σε εσένα μιλάω. Που πήρες μέσα από την αγκαλιά μου την ζωή μου και την φόρεσες σαν Κυριακάτικο ρούχο. Που ζήλεψες την αγάπη που μου είχε εκείνος και ντύθηκες φίδι να την δηλητηριάσεις. Που πετούσες από πάνω μου […]
Γιατί για άλλη μια φορά άνοιξα χαράματα τα βαριά μου μάτια και όλα μου τα προβλήματα ήταν ακόμη εκεί, εσύ έλειπες μονάχα. Για άλλη μια φορά στη μεριά σου στο κρεβάτι υπήρχαν άδεια μπουκάλια, πεταμένα αποτσίγαρα και η μυρωδιά σου να πλανάται στον χώρο. Γιατί για άλλη μια φορά στις […]
“ Θα γυρίσει αλλού τις χαρακιές Της παλάμης, η Μοίρα, σαν κλειδούχος Μια στιγμή θα συγκατατεθεί ο Καιρός Πως αλλιώς, αφού αγαπιούνται οι άνθρωποι Θα παραστήσει ο ουρανός τα σωθικά μας Και θα χτυπήσει τον κόσμο η αθωότητα Με το δριμύ του μαύρου του θανάτου ” Οι ανάσες έβγαιναν κοφτές […]
Και να’ μαι και πάλι εδώ. Απρόσκλητος επισκέπτης στο άβατο του μυαλού σου. Να διαχέομαι σαν καταρράκτης στο καταφύγιο της σκέψης σου και να με ψάχνω παντού. Να αλητεύω σαν δραπέτης στα πιο κρυφά σου μονοπάτια και να με αναζητώ στους λαβύρινθους της ψυχής σου. Να αλωνίζω σαν παιδί στα […]